Μια βασική πλευρά της συζήτησης για το νέο εργασιακό νομοσχέδιο είναι ότι εφόσον μία σειρά από πρακτικές που κάνουν την εργασία πιο ελαστική και επισφαλή σε άτυπη μορφή αποτελούν ήδη πλευρά του εργασιακού τοπίου, είναι προτιμότερο να ενσωματωθούν στο εργασιακό δίκαιο ώστε αποκτώντας τυπική μορφή να περιορίσουν τον βαθμό εργοδοτικής αυθαιρεσίας και να διασφαλίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Ουσιαστικά είναι μια προσπάθεια «ρύθμισης της απορρύθμισης», δηλαδή μια προσπάθεια να προσδοθεί κάποιου είδους θεσμική κανονικότητα σε εργασιακές σχέσεις και πρακτικές που χαρακτηρίζονται από υψηλό βαθμό ελαστικότητας και επισφάλειας.
Ομως, το ερώτημα είναι εάν αυτό τελικά εξασφαλίζει κάποια δικαιώματα των εργαζομένων ή εάν αντίθετα οδηγεί στην παγίωση και τελικά γενίκευση των πρακτικών ελαστικής εργασίας. Γιατί η εμπειρία δείχνει ότι η ένταξη μιας πρακτικής στη θεσμική κανονικότητα συνήθως συνεπάγεται και τη γενίκευσή της. Δηλαδή, αυτό που κάποτε ήταν η παράτυπη εξαίρεση, κινδυνεύει τώρα να γίνει μια ευρέως διαδεδομένη πρακτική.
Τι αγορά εργασίας θέλουμε;
Πάνω απ’ όλα αυτό που δεν συζητιέται καθόλου είναι το τοπίο της εργασίας που πιστεύουμε ότι πρέπει να διαμορφωθεί. Δηλαδή δεν συζητάμε εάν θεωρούμε θεμιτό κάποιος να εργάζεται έξι ημέρες την εβδομάδα, ακόμη και αν αμείβεται περισσότερο, όταν εδώ και δεκαετίες συμφωνήσαμε ότι το πενθήμερο είναι ο καλύτερος τρόπος για να έχουμε μια θεμιτή ισορροπία χρόνου εργασίας και χρόνου που δεν αφιερώνεται στην εργασία αλλά στην προσωπική ζωή, στον πολιτισμό, στην οικογένεια, στην άθληση.
Ούτε κάνουμε μια συζήτηση για το πόσο θεωρούμε πρόοδο ή ραγδαία οπισθοχώρηση το να υπάρχουν άνθρωποι που αναλαμβάνουν όχι να εργάζονται αλλά απλώς να είναι διαθέσιμοι προς απασχόληση, έστω και με έγκαιρη προειδοποίηση και ακόμη και εάν κάποιες – σίγουρα όχι πολλές…- ώρες εργασίας είναι συμφωνημένες εξαρχής.
Πόσο κανονική ή θεμιτή θεωρούμε αυτή την εργασιακή συνθήκη; Με άλλα λόγια, αυτό που δεν συζητιέται είναι το εάν αντί να επικυρώνουμε την επισφάλεια θα βρούμε τρόπο να απαλλαγούμε απ’ αυτήν.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΑ ΝΕΑ
Latest News
Νόμισμα και πολιτική πελατεία
Το πολιτικό πελατειακό σύστημα είναι αυτό που, ως καθεστώς, για να παραμείνει στην εξουσία αγοράζει ψήφους από τους ψηφοφόρους
Αριθμοί και φορολογικές αλήθειες
Mισθωτοί και συνταξιούχοι δηλώνουν κατά μέσο όρο υψηλότερα εισοδήματα σε σύγκριση με τα κέρδη που δηλώνουν ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες και εισοδηματίες
Ο μεγάλος πονοκέφαλος των ελληνικών νοικοκυριών
Το πρόβλημα γίνεται εκρηκτικό, ειδικά τα τελευταία χρόνια, όπου η ιδιοκατοίκηση υποχωρεί και η αναγκαστική ενοικίαση αποτελεί μονόδρομο για τα περισσότερα νοικοκυριά
«Βρυχάται» η κυβέρνηση
Ο πρωθυπουργός με επιστολή του στην πρόεδρο της Κομισιόν ζητάει «να μπει μπροστά» η Ευρώπη στις καταχρηστικές πρακτικές των πολυεθνικών
Το πολιτικό τοπίο στις ΗΠΑ
Αν και τυπικά τα χρίσματα για τις εκλογές δεν έχουν δοθεί ακόμη, εν τούτοις ελάχιστοι αμφιβάλλουν για το ποιοι τελικά θα διεκδικήσουν το προεδρικό αξίωμα
Θέλουμε φθηνό ρεύμα;
το φθηνό νυχτερινό ρεύμα, σύντομα θα γίνει φθηνό μεσημεριανό ρεύμα
Γιατί κόβει κράτος ο Ερντογάν
Ο επίσημος πληθωρισμός στην Τουρκία έφτασε τον Απρίλιο στο 69,8% και αναμένεται από επίσημες προβλέψεις να αυξηθεί τον Μάιο στο 75%
Η επίμονη ακρίβεια και ένα πολιτικό σύστημα που δεν βλέπει τους κοινωνικούς σεισμούς που έρχονται
Η ανακοίνωση για τον πληθωρισμό ήρθε να υπενθυμίσει το πρόβλημα
Ο θησαυρός του αθηναϊκού τουρισμού
Δεν έχουμε δημιουργήσει ακόμα σοβαρό τουριστικό προϊόν, ανθεκτικές υποδομές κάθε είδους, για να φιλοξενήσουμε μεγαλύτερο αριθμό τουριστών
Gilles Lipovetsky- Οι start-ups και η νέα ατομικότητα
Ένας σημαντικός Γάλλος καθηγητής της φιλοσοφίας, συζητά τις νέες μετανεωτερικές συνθήκες που δημιουργεί η ψηφιακή επέλαση και το ρόλο της ταχύτητας κυκλοφορίας του χρήματος σε σχέση με τη γνώση και τις start-ups.