Οι γάλλοι ψηφοφόροι αντιμετωπίζουν την Κυριακή ένα δίλημμα που λέει πολλά για την κατάσταση των σύγχρονων δημοκρατιών. Από τη μια σχεδόν όλες οι πλευρές τους υποδεικνύουν ότι η επιλογή τους είναι αυτονόητη: για να αποτραπεί το ενδεχόμενο να αναλάβει τη διακυβέρνηση η εκπρόσωπος της Ακροδεξιάς, με σαφώς ξενοφοβικές, ρατσιστικές, αυταρχικές και ουσιωδώς αντιδημοκρατικές αντιλήψεις, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ψηφίσουν τον Εμανουέλ Μακρόν, όσες διαφωνίες ή αντιρρήσεις και εάν έχουν με την πολιτική και την ιδεολογία του, μια που μόνο με αυτόν τον τρόπο δεν θα διακυβευτεί ένα στοιχειωδώς δημοκρατικό πλαίσιο.
Μόνο που την ίδια στιγμή, η διακυβέρνηση του Εμανουέλ Μακρόν σημαδεύτηκε από πλήθος περιπτώσεων αυταρχισμού ξεκινώντας από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε την κινητοποίηση των Κίτρινων Γιλέκων και φτάνοντας μέχρι την πρόταση που περιλαμβάνει το τωρινό προεκλογικό πρόγραμμά του για στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων για όσους επιτίθενται σε αυτούς που είναι υπεύθυνοι για τη δημόσια τάξη. Ούτε μπορούμε να παραβλέψουμε ότι επί των ημερών του η μεταναστευτική πολιτική της Γαλλίας έγινε πιο σκληρή, ακολουθώντας μια πανευρωπαϊκή τάση που θέλει τα κόμματα του «συνταγματικού τόξου» να υιοθετούν την ατζέντα της Ακροδεξιάς σε θέματα όπως η μετανάστευση. Οσο για το «κοινωνικό πρόσωπο» η αποδοκιμασία του Μακρόν από τα προάστια, τη νεολαία και την εργατική τάξη είναι ενδεικτική.
Το γεγονός ότι οι γάλλοι ψηφοφόροι καλούνται να ψηφίσουν ανάμεσα σε μια εκδοχή αυταρχικής (μετα)δημοκρατίας και τον ορίζοντα του νεοφασισμού, αποτυπώνει ίσως το βασικότερο σύμπτωμα μιας βαθύτερης κρίσης των σύγχρονων δημοκρατιών: το γεγονός ότι οι ψηφοφόροι που δεν ανήκουν στις κοινωνικές ομάδες που επωφελούνται του τωρινού οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου βρίσκονται αντιμέτωποι με διλήμματα που οριακά μπορούν να περιγραφούν ως η επιλογή ανάμεσα στο κακό και το χειρότερο. Στοιχείο που υπογραμμίζει γιατί υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να διεκδικήσουν να τοποθετηθούν με όρους «δημοκρατίας του δρόμου», δηλαδή με όρους μιας κοινωνικής έκρηξης.
Latest News
Η συζήτηση που δεν γίνεται για τον προϋπολογισμό
Η Βουλή συζητάει τον προϋπολογισμό, όμως η σοβαρή συζήτηση για την οικονομική πολιτική δεν γίνεται
Βουλιμία
Είναι γνωστό ότι μεταξύ των θανάσιμων αμαρτημάτων περιλαμβάνεται και η βουλιμία…
Μπουλντόζες τη νύχτα
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αποφάνθηκε ότι ο νόμος με τον οποίο χτίζουμε στην Ελλάδα από το 2012 είναι αντισυνταγματικός, εξαιρεί όσες οικοδομές έχουν αποδεδειγμένα αρχίσει εργασίες για την ανέγερσή τους
Οι εγκλωβισμένοι, τα ακίνητα και ο… φορέας
Θυμηθήκαμε ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μικρών επιχειρήσεων που μέσα στην κρίση κοκκίνισαν τα δάνειά τους
Η ευθύνη των τραπεζών
Οι τράπεζες πατούν καλύτερα στα πόδια τους, δεν εξαρτάται η κερδοφορία τους από τις προμήθειες. Επίσης είναι εμφανές ότι χρειάζεται η κυβέρνηση μια «νίκη» στο μέτωπο του κόστους ζωής
Ανάπτυξη που «τρώγεται»
Με τα μέχρι τώρα στοιχεία είμαστε πάνω και από τον στόχο του 2024
Απιστευτα δώρα προς τα πολιτικά άκρα
Αρχίζω να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι το σύνδρομο της επιτυχίας από μια φάση και μετά τυφλώνει τις δημοκρατίες, οι οποίες στη συνέχεια χάνουν και την ακοή τους.
Ελληνικές απώλειες από το «γαλλικό μέτωπο»
Θα πρέπει να θεωρούμε σίγουρες και τις πρώτες απώλειες για την Ελλάδα από το «γαλλικό μέτωπο».
Σοκαριστικές ομοιότητες
Στη Γαλλία, οι έμπειροι από την ελληνική κρίση βλέπουν ομοιότητες με την περίοδο 2012 – 2014 στην Ελλάδα
Η Γαλλία σε κρίση και η Ευρώπη σε περιδίνηση
Η πολιτική κρίση στη Γαλλία έρχεται να αναδείξει τα συνολικότερα προβλήματα της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης