Από τη Μαύρη Θάλασσα στις στέπες της Σιβηρίας – Οδοιπορικό του Ποντιακού Ελληνισμού

Κυκλοφόρησε προσφάτως το βιβλίο «Από τη Μαύρη Θάλασσα στις στέπες της Σιβηρίας. Οδοιπορικό του Ποντιακού Ελληνισμού» της Ξένης Μουχίμογλου.

Το βιβλίο ξεκινάει από την εμφάνιση του πανάρχαιου αυτού λαού στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας μέχρι την εκρίζωσή του και την επάνοδό του στην Ελλάδα, στην ποντιακή γλώσσα που είναι τα πιο γνήσια ελληνικά και διδάσκονται σήμερα στο ΑΠΘ, στους Μύριους του Ξενοφώντα που ανέκραξαν Θάλαττα! Θάλαττα! όταν αντίκρυσαν τη θάλασσα της Τραπεζούντας, στην ίδρυση του Αγίου Ορους με το άβατον και στις γυναίκες που έσπασαν το άβατο.

Στις σελίδες του βρίσκουμε την περιγραφή της Καππαδοκίας από το Γιώργο Σεφέρη και το ταξίδι των πρώτων Ποντίων όταν ανέκαμψαν στην Ελλάδα συνοδεία με το Νίκο Καζαντζάκη ο οποίος περιγράφει το ταξίδι.

Προχωρώντας σε βάθος χρόνου βρίσκουμε Ποντίους στην αυλή των τσάρων μέχρι τις διώξεις τους από το καθεστώς του Στάλιν στην παγωμένη Σιβηρία, με μαρτυρίες των επιζώντων.

Ανατρέχοντας σε βάθος χρόνου βρίσκουμε Πόντιους στη Ρωσία το 1453 μετά το πάρσιμο της Πόλης από τους Οθωμανούς και μετά το 1461 όταν καταλύθηκε η Αυτοκρατορία του Πόντου και εκδιώχθηκαν οι Κομνηνοί.

Ο Μέγας Πέτρος ευνοούσε ιδιαίτερα τους Πόντιους εμπόρους και το παλάτι του ήταν πάντα ανοιχτό στους Ελληνες διανοούμενους. Ο Ιακ. Πυλαρινός ήταν προσωπικός γιατρός του τσάρου και ο Πολυκαλάς γιατρός της αυτοκράτειρας Αικατερίνης. Ο Ιωάννης Καποδίστριας υπήρξε υπουργός Εξωτερικών του τσάρου και ο Υψηλάντηδες, ο Αλέξανδρος και ο Δημήτριος, Πόντιοι κι αυτοί, κατείχαν μεγάλες θέσεις στην τσαρική αυλή.

Τα πράγματα όμως άλλαξαν από το 1917 με την επικράτηση των μπολσεβίκων, όπου ο ελληνικός πληθυσμός της Ρωσίας καταστρέφεται οικονομικά και οι περιουσίες τους κατάσχονται. Οσοι καταδικάζονται σε καταναγκαστικά έργα στέλνονται στη Σιβηρία, όπου δουλεύουν από 12 έως 16 ώρες με θερμοκρασία 50-60 βαθμούς υπό τα μηδέν με τροφή 800 γραμμάρια ψωμί την ημέρα. Οι εκτοπισμένες οικογένειες αποδεκατίζονται από την παγωνιά και τις άθλιες συνθήκες. Μετά την αποχώρηση των Γερμανών το 1944 εξορίζονται 70.000 Ελληνες της Κριμαίας. Οι συνθήκες της μεταφοράς τους είναι άθλιες. Πολλοί πεθαίνουν στο δρόμο από τις κακουχίες.

Όλα τα ανωτέρω αναφέρονται ονομαστικά από τους διασωθέντες παλλινοστούντες.