ΗΠΑ: Όταν ο εργαζόμενος πληρώνει για να… παραιτηθεί

Πολύς λόγος έχει γίνει τελευταία για τη «Μεγάλη Παραίτηση» με τους εργαζόμενους να αποχωρούν από την εργασία τους αναζητώντας καλύτερες συνθήκες ή υψηλότερες αποδοχές, την ώρα που οι εργοδότες παρέχουν κίνητρα στα ταλαντούχα στελέχη τους για να παραμείνουν. Ωστόσο, στις ΗΠΑ η απόφαση για παραίτηση μπορεί να συνοδευτεί και από μία δυσάρεστη έκπληξη.

Όπως η περίπτωση της Σιμράν Μπαλ, στην οποία αναφέρεται το Reuters, η οποία όταν αποχώρησε από ένα ινστιτούτο ομορφιάς, η εταιρεία της τη χρέωσε με 1.900 δολάρια για «επαγγελματική κατάρτιση».

Διαβάστε επίσης – Η απάντηση στη «σιωπηρή παραίτηση»: «Σιωπηρή απόλυση»

Η ιστορία της Μπαλ αντανακλά πολλά παρόμοια περιστατικά ανθρώπων που εργάζονται στους τομείς της υγειονομικής περίθαλψης, των φορτηγών, του λιανικού εμπορίου και άλλων κλάδων της οικονομίας βιομηχανιών, και οι οποίοι κατήγγειλαν στις ρυθμιστικές αρχές των ΗΠΑ ότι ορισμένες εταιρείες χρεώνουν τους υπαλλήλους που εγκαταλείπουν μεγάλα χρηματικά ποσά για εκπαίδευση.

Διαβάστε επίσης –  Η «Μεγάλη Παραίτηση» δεν τελείωσε

Συμφωνίες

Σχεδόν το 10% των Αμερικανών εργαζομένων που συμμετείχαν στην έρευνα το 2020 καλύπτονταν από συμφωνία αποπληρωμής εκπαίδευσης, δήλωσε το Cornell Survey Research Institute.

Η πρακτική, την οποία οι επικριτές αποκαλούν Training Repayment Agreement Provisions, ή TRAPs, ελέγχεται από τις ρυθμιστικές αρχές και τους νομοθέτες των ΗΠΑ.

Το Γραφείο Οικονομικής Προστασίας των Καταναλωτών έχει αρχίσει να εξετάζει την πρακτική, ενώ το Υπουργείο Δικαιοσύνης και η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου έχουν λάβει πολλές σχετικές καταγγελίες.

Όλο και πιο διαδεδομένο

Η χρήση των συμφωνιών κατάρτισης αυξάνεται, παρόλο που η ανεργία είναι χαμηλή, γεγονός που πιθανώς δίνει στους εργαζόμενους περισσότερη δύναμη, είπε ο Τζόναθαν Χάρις που διδάσκει στη Νομική Σχολή Loyola του Λος Άντζελες.

«Οι εργοδότες αναζητούν τρόπους να εμποδίσουν τους εργαζομένους τους να παραιτηθούν χωρίς να αυξήσουν τους μισθούς ή να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας», είπε ο Χάρις.

Οι TRAPs υπάρχουν σε μικρό βαθμό από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, κυρίως σε θέσεις με υψηλό μισθό, όπου οι εργαζόμενοι έλαβαν πολύτιμη εκπαίδευση. Όμως τα τελευταία χρόνια οι ς έχουν γίνει πιο διαδεδομένες, είπε ο Χάρις.