Στους αγρότες το ποσοστό της ΝΔ στις εκλογές της περασμένης Κυριακής ήταν 48%, με τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει ποσοστό 10% και να είναι χαμηλότερα από το ΠΑΣΟΚ με ποσοστό 13%. Μόνο έκπληξη δεν πρέπει να προκαλεί το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Οι αγρότες έχουν μάθει να ζουν με το απρόοπτο. Κάτι τα καιρικά φαινόμενα, που στην εποχή της κλιματικής αλλαγής κάνουν εξαιρετικά απρόβλεπτη την ομαλή συγκομιδή της σοδειάς τους. Κάτι τα πάνω κάτω των αγορών, που κάνουν αδύνατη οποιαδήποτε ασφαλή πρόβλεψη για την εξέλιξη των τιμών των προϊόντων τους. Με όλα αυτά και πολλά δεδομένα, στις πολιτικές τους επιλογές είναι πολύ πιο συντηρητικοί. Αναζητούν στο οικονομικό και πολιτικό πλαίσιο, μια σχετική ασφάλεια. Και πιθανότατα ένιωσαν ότι με μια κυβέρνηση ΝΔ μπορούν να το βρουν. Η αλήθεια είναι ότι βοήθησε σε αυτή την κατεύθυνση η καλή πορεία των τιμών προϊόντων όπως το ελαιόλαδο και το βαμβάκι, από τα οποία εξαρτάται το εισόδημα σημαντικών περιοχών της χώρας.
Η εκλογική τους ωστόσο εικόνα ή καλή πορεία κάποιων προϊόντων δεν σημαίνει ότι η εικόνα είναι το ίδιο καλή σε όλο τον πρωτογενή τομέα. Η κτηνοτροφία για παράδειγμα είναι σαφές ότι εμφανίζεται «βαθιά άρρωστη». Η αποεπένδυση που παρατηρείται δεν έχει προηγούμενο, με βασική αιτία την αύξηση των τιμών ζωοτροφών και συνολικά του κόστους παραγωγής, τινάσσοντας στον αέρα τους προϋπολογισμούς των μονάδων.
Εμβληματικά προϊόντα, κυρίως γαλακτοκομικά όπως η φέτα ή οι περίφημες ελληνικές γραβιέρες, ξεμένουν από πρώτη ύλη.
Το αιγοπρόβειο γάλα γίνεται είδος προς εξαφάνιση. Στο αγελαδινό γάλα και το μοσχαρίσιο κρέας, που η εγχώρια κατανάλωση ούτως ή άλλως καλυπτόταν από εισαγωγές, πλέον αυτές υποχρεωτικά μεγαλώνουν. Εφταναν στο ένα δισεκατομμύριο πριν από την κρίση της κτηνοτροφίας, πλέον θα αυξηθούν πολύ παραπάνω.
Μόνο ως «κορυφή του παγόβουνου» των προβλημάτων του κλάδου εξελήφθη από την αγορά η κατάρρευση μέσα στις εκλογές της εταιρείας που δημιούργησε το πρώτο ελληνικό κρέας Black Angus και ανέπτυξε μαζί με την κτηνοτροφική μονάδα στη Φθιώτιδα και σημεία πώλησης και καταστήματα εστίασης στην Αθήνα. Η Φάρμα Μπράλου δημιουργήθηκε το 2008, δύο χρόνια πριν από την κρίση, άντεξε την περίοδο της χρεοκοπίας, προφανώς κλυδωνίστηκε στις καραντίνες της πανδημίας, αλλά κατέρρευσε στη φάση της ανάκαμψης της οικονομίας. Θα έλεγε κανείς αυτή είναι η συνήθης μοίρα της ιδιωτικής οικονομίας. Κάποιοι τα καταφέρνουν, κάποιοι άλλοι όχι. Σε συνδυασμό ωστόσο με τις συνεχείς διαγραφές μήνα τον μήνα μονάδων που παραδίδουν γάλα ή πωλούν κρέας, το μαζικό υποχρεωτικό σφάξιμο ή τον υποσιτισμό ολόκληρων κοπαδιών, καταλαβαίνει κανείς ότι κάτι εξαιρετικά άσχημο που χρειάζεται την άμεση κρατική παρέμβαση συμβαίνει στον κτηνοτροφικό τομέα.
Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι ένας ολόκληρος κλάδος έχει αφεθεί στην τύχη του. Στον «αυτόματο πιλότο». Σχεδόν δύο χρόνια παρατηρούμε το ξεκλήρισμά του και ουδείς παρεμβαίνει για να ανακοπεί η τάση. Και το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο συνεχίζει να αυξάνεται, μαζί με την αποδιοργάνωση της παραγωγής βάσης της χώρας..
Latest News
Πανεπιστήμια στην αγορά
Ο πραγματικός αθέμιτος ανταγωνισμός απέναντι στο δημόσιο πανεπιστήμιο
Γιατί είναι σημαντικό το ομόλογο;
Αυτές οι εκδόσεις είναι σχεδόν «υποχρεωτικές»
Η τιμή του μπρόκολου
Ποιος ασχολείται με εκδόσεις και αποπληρωμή χρεών, μόνο οι τιμές στο ράφι μετράνε
Ακριβή ασφάλεια
Το μεγαλύτερο όφελος, η «προίκα» που έχει αυτή η χώρα και μας πηγαίνει εδώ και χρόνια και ελπίζουμε και τα πολλά επόμενα, είναι ότι βρισκόμαστε σε μια ρώτα δημοσιονομικής ασφάλειας
Το ζήτημα της ενεργειακής μετάβασης
Κάθε υπερβολή σε στόχους και φιλοδοξίες μπορεί να στοιχίσει ακριβά όχι μόνο σε οικονομικούς πόρους και κοινωνικές αντιδράσεις αλλά και να προκαλέσει σοβαρές πολιτικές αναταράξεις
Γιατί δεν πληρώνει;
Το σύγχρονο «γεφύρι της Αρτας», συνεχώς το «άδειαζαν» και συνεχώς αυτό ξαναγέμιζε
Η Δύση και το Ισραήλ
Η ισραηλινή κυβέρνηση, θα πρέπει να καταλάβει ότι ο δυτικός κόσμος που την στηρίζει, εξυπηρετεί την ιστορία και όχι προσωπικές φιλοδοξίες και διάφορες άλλες επιδιώξεις
Ευρωεκλογές στην κόψη του ξυραφιού
Οσον αφορά τα πρόσωπα που επιλέγονται για υποψήφια, ελάχιστα τηρούν τα απαραίτητα κριτήρια
Η χώρα «πάει καλά», αλλά αυτό δεν είναι αρκετό
Να κάνουν «εικόνα» τη βελτίωση που υπάρχει σε επίπεδο μεγεθών
Ευρωψηφοδέλτια με όρους casting «μαϊντανών»
Ο τρόπος που τα κόμματα φτιάχνουν τα ευρωψηφοδέλτιά τους είναι ενδεικτικός του πώς αντιμετωπίζουν τους πολίτες