Πώς οι «Μυρμιδόνες» του γραφείου εξοπλίζονται για να αντιμετωπίσουν την μέρα τους

Η «Ιλιάδα» μπορεί να είναι έπος δόξας και θεών, εκδίκησης και ελέους, θανάτου και αθανασίας, αλλά μπορεί επίσης να είναι και ένα έπος στον χώρο εργασίας. Ή τουλάχιστον, έτσι μας λέει ο Economist βλέποντας το έπος από άλλη σκοπιά.

Η Ιλιάδα ξεκινά με την διαμάχη του Αγαμέμνονα με τον Αχιλλέα. Οι θεοί είναι η ανώτερη ηγετική ομάδα, που κατεβαίνει από τον Όλυμπο για να προκαλέσει απόλυτο χάος. Για το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου ο Αχιλλέας, o αρχέτυπος ταλαντούχος κόπανος, βρίσκεται σε απεργία. Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα για την ελληνική διευθυντική ομάδα, η οποία έχει χάσει τον καλύτερο παίκτη. Μια αντιπροσωπεία από το τμήμα ανθρωπίνων πόρων (HR) δεν καταφέρνει να του αλλάξει γνώμη. Τελικά, όμως, επιστρέφει στη δουλειά και όλα είναι καλά (οι Τρώες μπορεί να διαφωνούν).

Οι παραλληλισμοί μεταξύ του χώρου εργασίας του 21ου αιώνα και της «Ιλιάδας» είναι ομολογουμένως τραβηγμένοι. Υπάρχουν λιγότερα σπαθιά και λόγχες που αστράφτουν στην ροδοδάκτυλο Ηώ σήμερα. Και λιγότερα χυμένα μυαλά. Αλλά για να δείτε τις σύγχρονες συνδέσεις με το έπος του Ομήρου, δείτε τις προετοιμασίες του Αχιλλέα για να επιστρέψει στη δουλειά.

«Τώρα θα οπλιστώ για πόλεμο», λέει στο Βιβλίο 19. Ο οπλισμός του Αχιλλέα είναι ο πρόδρομος των σκηνών προετοιμασίας από τότε, από τον Τσόσερ μέχρι τον Ράμπο. Αλλά έχει και απόηχους από τις τρέχουσες καθημερινές τελετουργίες. Ο Αχιλλέας φοράει χάλκινες περικνημίδες και λαμπρό θώρακα. Οι εργαζόμενοι γραφείων επιλέγουν ρούχα που δεν φορούν το Σαββατοκύριακο. Ο Αχιλλέας φοράει το κράνος του με χρυσαφένιο λοφίο. Τα στελέχη φορούν τα ακουστικά τους Bose. Ο ομηρικός ήρωας παίρνει μια ασπίδα που είχε σφυρηλατήσει ο Ήφαιστος, ο θεός της φωτιάς. Ο υπάλληλος γραφείου βάζει ένα φορητό υπολογιστή και έναν φορτιστή σε ένα σακίδιο.

Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του εξοπλισμού των στελεχών πραγματοποιείται μέσα στο σπίτι, αλλά όχι όλο. Συμβαίνει επίσης καθ’ οδόν προς το πεδίο της μάχης, καθώς αναδύονται νεσεσέρ και εφαρμόζεται μακιγιάζ στο μετρό. Μερικές φορές η μεταμόρφωση γίνεται στο ίδιο το γραφείο. Τα αθλητικά ανταλλάσσονται με τακούνια. Συνάδελφοι ντυμένοι με λύκρα εξαφανίζονται για λίγο και επανεμφανίζονται με κάτι κομψότερο.

Η μάχη μπορεί να είναι κοντά, αλλά δεν φτάνει αμέσως, είτε είσαι ο βασιλιάς των Μυρμιδόνων είτε ο Μπάρι από το λογιστήριο. Και οι δύο έχουν πράγματα να κάνουν πριν ξεκινήσει η πραγματική δράση. Στο έπος του Ομήρου, ο Αχιλλέας κάθεται στο στρατόπεδο ενώ μαίνεται η μάχη. Η εμφάνισή του στην ακτή είναι η στιγμή που οι Έλληνες μαθαίνουν ότι πρόκειται να ξαναμπεί στη μάχη. Υπάρχει ένα γλέντι πριν από την έναρξη των μαχών (ο Αχιλλέας αρνείται να φάει, ίσως δεν υπήρχε επιλογή για vegan). Μόλις οπλιστεί, επιβιβάζεται στο άρμα του μεταβαίνει στο μέτωπο «λαμπρός ως ο θεός του ήλιου Υπερίων».

Για τηλεργαζόμενους, το χάσμα μεταξύ της προσωπικής και της επαγγελματικής τους ζωής μπορεί να είναι μικρό: η βόλτα από το ψυγείο στο σαλόνι (και πάλι πίσω και ξανά). Αυτό είναι πρόβλημα. Η μετάβαση στο χώρο εργασίας σημαίνει να ενδύεσαι μια διαφορετική προσωπικότητα καθώς και διαφορετικά ρούχα — είσαι μεν ο ίδιος, αλλά με πρόσθετο αυτοέλεγχο. Η μετάβαση γίνεται ευκολότερη όταν υπάρχουν σαφή όρια που χωρίζουν το σπίτι από την εργασία.

Οι μετακινούμενοι προς το γραφείο εργαζόμενοι έχουν πολλά περισσότερα κατώφλια να διαβούν. Βγαίνουν στο δρόμο το πρωί και κάνουν το ταξίδι προς τα γραφεία τους. Μπαίνουν σε ένα καφέ για τον πρωινό τους καφέ. Το να κουβαλάτε ένα φλιτζάνι και να περπατάτε βιαστικά είναι ο απλούστερος τρόπος για να ενημερώσετε τους συμπολίτες σας ότι είστε εργαζόμενος. Κάποια στιγμή θα έχουν την πρώτη τους συνάντηση με έναν συνάδελφό τους. Αν είναι πολύ άτυχοι, αυτή η συνάντηση θα γίνει στην αρχή της μετακίνησης και θα περιλαμβάνει μια βασανιστική συνομιλία στα μέσα μαζικής μεταφοράς για 40 λεπτά.

Οι εργαζόμενοι πρέπει στη συνέχεια να κάνουν την είσοδό τους στο γραφείο. Υπάρχουν φρουροί ασφαλείας που θα χαιρετίσουν, ταυτότητες για σάρωση και κουμπιά ασανσέρ που θα πατήσουν. Οι επισκέπτες θα συμμετάσχουν σε μια σκηνή επιπλέον οπλισμού σε αυτό το σημείο, στην οποία βάζουν δυσανάγνωστες υπογραφές σε ένα μητρώο και τους δίνεται ένα κορδόνι. Κατά τ’ άλλα Υπερίων… και, καλά.

Η στιγμή για δράση φτάνει. Έξω από τα τείχη της Τροίας, ο Αχιλλέας ξεπηδά σαν «αγριό λιοντάρι». ξεκινά ένας κύκλος σφαγής που θα τελειώσει με το θάνατο του Έκτορα. Ο υπάλληλος γραφείου πρέπει επίσης να κάνει τις τελευταίες προετοιμασίες για την εργασιακή του μέρα. Βγάζει το σακίδιο και ανοίγει  τον υπολογιστή. Ο μισθωτός ήρωας πετάγεται μπροστά, με τα σαγόνια να αφρίζουν, για να καταπιεί μια τελευταία μπουκιά κρουασάν, καθώς ψίχουλα πέφτουν στο πληκτρολόγιο και το χαλί. Ο κωδικός πρόσβασης εισάγεται, ο τροχός αναμονής περιστρέφεται, ο καρδιακός ρυθμός παραμένει ακριβώς ο ίδιος. Ήγγικεν η ώρα.

Ο Όμηρος δεν θα γινόταν ποτέ φίρμα γράφοντας έπος βασισμένο στους άθλους του γραφείου: ο θάνατος και η δόξα δίνουν πιο δραματική τόνο απ’ ότι τα email και τα μίτινγκ. Αλλά όταν φοράς τα ρούχα της δουλειάς σου, βάζεις το επαγγελματικό σου προσωπείο και χτυπάς με μένος το πρώτο σου πλήκτρο, είσαι κάτι παραπάνω από ένας απλός στρατιώτης. Είσαι ένας μικρός Αχιλλέας.