Στο Βερολίνο εκτιμούν ιδιαίτερα το γεγονός ότι η Ελλάδα θα εμβάσει τις επόμενες εβδομάδες 2,6 δισ. ευρώ προς χώρες της ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανίας. Είναι ακόμα πιο ωραίο ότι, όπως έγραφε η «Handelsblatt», τα χρήματα αυτά θεωρούν ότι προέρχονται από αυξημένα φορολογικά έσοδα που μπήκαν στα ελληνικά δημόσια ταμεία. Τη μεγάλη τους «αγάπη», τη δημοσιονομική πειθαρχία, τη βρίσκουν ακόμα στην περίπτωση της χώρας μας. Αλλωστε, όπως λέει ο λαός, «πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι».
Τα νέα έφτασαν λοιπόν στη γερμανική πρωτεύουσα ότι τα έσοδα του ελληνικού Δημοσίου τους πρώτους οκτώ μήνες του 2023 ήταν αυξημένα κατά 3,2 δισ. ευρώ, πάνω από τα αναμενόμενα. Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι μετρούν ευρώ ευρώ το ταμειακό μας απόθεμα και το βρίσκουν «περήφανα» να στέκεται στα 35 δισ. ευρώ.
Γενικώς βλέπουν στην Ελλάδα το καλό παράδειγμα πως μια χώρα εφάρμοσε για χρόνια τη συνταγή της γερμανικής σφιχτής δημοσιονομικής πολιτικής και πετυχαίνει. Ενθουσιάζονται με τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της Ελλάδας, όταν οι ίδιοι έχουν εισέλθει σε ύφεση. Ο τελικός τους στόχος είναι το 2026, όταν η αναλογία χρέους προς ΑΕΠ θα έχει μειωθεί στην Ελλάδα στο 135,2%. Τότε η Ελλάδα θα παραδώσει τα σκήπτρα της πρωταθλήτριας χώρας ως προς το πανευρωπαϊκά υψηλότερο δημόσιο χρέος στην Ιταλία, η οποία βάσει του δικού της προγράμματος σταθερότητας θα έχει χρέος το 2026 που θα φτάνει το 140,4%. Φαντάζομαι ότι η απονομή θα γίνει κάπου με εμβληματικό περιεχόμενο από τους ίδιους τους Γερμανούς.
Από τα συμφραζόμενα γίνεται αντιληπτό ότι η περίπτωση της Ελλάδας συνεχίζει να λειτουργεί ως το καλό γερμανικό παράδειγμα, η πετυχημένη επιστροφή χώρας από την άβυσσο στην επιτυχία.
Το πρόβλημα ωστόσο της Γερμανίας δεν είναι το μάθημα που θα ήθελε να δώσει στην υπόλοιπη ευρωζώνη, κάτι σαν το παράδειγμα της Ελλάδας στο παρελθόν. Αυτό απλά γίνεται για εσωτερική κατανάλωση και ο υπουργός Οικονομικών Λίντνερ θα το πάει για όσο αντέχει. Το προβλημά του είναι άλλο και υπαγορεύεται από τη συρρίκνωση της γερμανικής οικονομίας κατά 0,5% το τρέχον έτος και την αβεβαιότητα που υπάρχει για το 2024. Το ΔΝΤ σε πρόσφατή του ανάλυση απέδωσε το γερμανικό πρόβλημα στη χαμηλότερη ζήτηση από τους εμπορικούς εταίρους της χώρας, η οποία οδηγεί σε αδύναμη βιομηχανική παραγωγή. Την προηγούμενη εβδομάδα, μόνο τυχαίο δεν ήταν ότι οι Σοσιαλδημοκράτες του Ολαφ Σολτς υπέστησαν καθαρή ήττα στις εκλογές που διεξήχθησαν στην Εσση και Βαυαρία, όπου σημειώθηκε άνοδος της Ακροδεξιάς. Η Εσση φιλοξενεί το οικονομικό κέντρο της Φρανκφούρτης και η Βαυαρία, το μεγαλύτερο κρατίδιο της χώρας, μεγάλες βιομηχανίες όπως η Siemens και η BMW, που όλες οι πλήττονται από την κάμψη της οικονομικής δραστηριότητας.
Με την πρωτόγνωρη οικονομική κατάσταση που βιώνουν οι Γερμανοί στο εσωτερικό, έχουν φτάσει στο σημείο να βρίσκουν στην Ελλάδα κάποιες στιγμές υπερηφάνειας…
Latest News
Ο καπιταλισμός και οι πλατφόρμες του
Ένα βιβλίο για τις μεταλλαγές του καπιταλισμού στην ψηφιακή εποχή
Εμανουέλ Μακρόν: Η Ευρώπη μπορεί να πεθάνει;
Κρίσιμες επισημάνσεις του Γάλλου προέδρου
Το τέλος του πολιτικού πειρασμού
Το δημοσιονομικό «μαξιλάρι» και ο στόχος της επόμενης πεντατίας
Μεγαλώνει το χάσμα ΕΕ – ΗΠΑ
Οι ΗΠΑ καλπάζουν οικονομικά, ενώ η Γηραιά Ηπειρος ακολουθεί ασθμαίνουσα
Εάν υπάρχει ακόμη «διεθνής κοινότητα», τώρα πρέπει να παρέμβει για να σταματήσει το φονικό στη Γάζα
Ο πόλεμος στη Γάζα απλώς δεν μπορεί να συνεχιστεί
Το «αγαπημένο» να μισούμε μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα
Το νέο μεσοπρόθεσμο που θα υποβάλει η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην Ευρωπαϊκή Ενωση, θα προκαλέσει πάλι εντάσεις.
Προσδοκώντας την Ανάσταση σε έναν κόσμο που βυθίζεται στο σκοτάδι
Το ουσιαστικό μήνυμα της Ανάστασης, είναι ότι η νίκη του Κακού δεν είναι ποτέ οριστική
Τελικά θέλουμε να είμαστε χώρα των «δεικτών» ή των πραγματικών επιτευγμάτων;
Κάποια στιγμή πρέπει να συζητήσουμε πώς θέλουμε το μέλλον της χώρας
H 9η Μαΐου, Ημέρα της Ευρώπης
Σαρανταπέντε χρόνια μετά την υπογραφή της εισόδου μας στην σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, ελάχιστοι γνωρίζουν την προϊστορία ενός μοναδικού εγχειρήματος…!
Το Πανεπιστήμιο είναι διαμαρτυρία
Η διαμαρτυρία είναι τμήμα της μορφωτικής λειτουργίας των πανεπιστημίων