Η τουριστική σεζόν ξεκίνησε και εκατομμύρια ξένοι επισκέπτες ετοιμάζονται να ζήσουν τον… μύθο τους στην Ελλάδα. Και τις μοναδικές εμπειρίες που μπορεί να χαρίσει το ελληνικό καλοκαίρι.
Μαζί ξεκινάει και το στοίχημα της χώρας να προσφέρει ποιοτικές υπηρεσίες.
Υπηρεσίες που θα κάνουν τη διαφορά και θα ενισχύσουν την καλή φήμη που έχει οικοδομήσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια για το επίπεδο της φιλοξενίας.
Ο πήχης έχει ανέβει αρκετά ψηλά. Καταλυτικό ρόλο έχουν παίξει οι επενδύσεις που υλοποιούνται τα τελευταία χρόνια για τη δημιουργία πολυτελών ξενοδοχειακών μονάδων.
Επενδύσεις που υλοποιούνται από εγχώρια και ξένα κεφάλαια τόσο στην Αθήνα, όσο και στα νησιά «ναυαρχίδες» του ελληνικού τουρισμού. Όπως η Ρόδος, η Κρήτη, η Κέρκυρα, η Κως, η Μύκονος και η Σαντορίνη.
Η ποιότητα πρέπει να βρίσκεται στον πυρήνα της τουριστικής μας στρατηγικής. Και όχι οι φθηνές τιμές, όπως πολλοί εσφαλμένα πιστεύουν.
Γιατί εκεί έχουμε ένα τεράστιο πλεονέκτημα έναντι των άμεσων ανταγωνιστών μας, όπως η Τουρκία, η Αίγυπτος, η Κροατία και άλλες αναδυόμενες τουριστικές δυνάμεις της Μεσογείου.
Προσελκύοντας τουρίστες υψηλότερης οικονομικής στάθμης, πολλαπλασιάζονται τα οφέλη που μπορούμε να αποκομίσουμε ως οικονομία.
Ωστόσο, όπως παρατηρούν έμπειροι παράγοντες της αγοράς δεν αρκούν οι ιδιωτικές επενδύσεις από μόνες τους. Χρειάζεται να ακολουθήσουν και οι δημόσιες υποδομές.
Όπως το οδικό δίκτυο και οι δημόσιες συγκοινωνίες που κατά κοινή ομολογία εξακολουθούν να υστερούν σε πολλές περιπτώσεις, υπονομεύοντας την ιδιωτική πρωτοβουλία.
Η άλλη μεγάλη πληγή ακούει στο όνομα τοπική αυτοδιοίκηση. Η οποία εμφανίζεται κατώτερη των περιστάσεων και αδυνατεί να ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις της. Όπως είναι η καθαριότητα! Παρότι διατίθενται αρκετοί πόροι από την κεντρική διοίκηση.
Η εικόνα που παρουσιάζουν κορυφαίοι προορισμοί είναι τουλάχιστον απογοητευτική, αν όχι εξοργιστική. Κάτι που διαπιστώνουν και οι τουρίστες, οι οποίοι απορούν πως μπορεί να γίνεται ανεκτή αυτή η κατάσταση.
Είναι καιρός να αναληφθούν πρωτοβουλίες για να κλείσουν αυτές οι δυο μεγάλες πληγές του ελληνικού τουρισμού.
Μπορεί τα αλλεπάλληλα ρεκόρ να καλύπτουν τις αρρυθμίες, αυτό ωστόσο δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν. Κάποια στιγμή είναι σίγουρο πως θα τις πληρώσουμε.
Όταν τα πράγματα δυσκολέψουν και η συγκυρία δεν θα είναι τόσο ευνοϊκή. Ας σταματήσουμε λοιπόν να κρύβουμε το πρόβλημα κάτω… από το χαλί.
Και ας αναλάβει η Πολιτεία τις ευθύνες της, διορθώντας τα κακώς κείμενα.
