Κάποτε ήταν οι αποδείξεις των σούπερ μάρκετ που έκαναν τους Ολλανδούς να αναστενάζουν. Ειδικά τα χρόνια της πανδημίας, όταν το φαγητό στο σπίτι έγινε κανόνας και όχι επιλογή.
Ωστόσο, μια νέα ανάλυση της ABN AMRO ανατρέπει τη συνηθισμένη αφήγηση της ακρίβειας: ναι, οι τιμές αυξήθηκαν θεαματικά – όμως, ως ποσοστό του εισοδήματος, το καλάθι τροφίμων κοστίζει πλέον λιγότερο.
Η νέα πραγματικότητα των οικονομικών των νοικοκυριών στην Ολλανδία
Σύμφωνα με την έρευνα, και όπως αναφέρει το περιοδικό ESM στο ρεπορτάζ του, τα ολλανδικά νοικοκυριά αφιερώνουν σήμερα περίπου 14% του εισοδήματός τους στα ψώνια τροφίμων – έναντι 14,2% πριν από έξι χρόνια.
Η μείωση φαίνεται μικρή, αλλά αποκτά νόημα όταν λάβει κανείς υπόψη τις αυξήσεις σε τιμές και μισθούς.
Την ίδια στιγμή, το μηνιαίο κόστος για τρόφιμα έχει ανέβει στα 585 ευρώ, από 520 ευρώ που ήταν πριν επτά χρόνια.
Η εξήγηση είναι απλή: ενώ το καλάθι ακριβαίνει, το εισόδημα έχει αυξηθεί ταχύτερα.
Όταν οι αριθμοί λένε περισσότερα από ένα συναίσθημα
Η ανάλυση αποκαλύπτει πως οι τιμές τροφίμων εκτοξεύτηκαν σχεδόν κατά 20% μέσα σε τρία χρόνια, πολύ περισσότερο από άλλα αγαθά.
Παρ’ όλα αυτά, το μερίδιο που καταλαμβάνουν οι βασικές ανάγκες στο εισόδημα των εργαζόμενων πολιτών υποχώρησε συνολικά: Από 55,5% το 2019 — στο 52,5% το 2025.
Άρα, ο μέσος Ολλανδός έχει –θεωρητικά– περισσότερο διαθέσιμο εισόδημα.
Η μεγάλη εικόνα και οι εξαιρέσεις
Παρά τη θετική τάση, η έρευνα προειδοποιεί: Ένας στους δέκα συνεχίζει να ξοδεύει πάνω από 80% του εισοδήματος σε βασικές ανάγκες, αφήνοντας ελάχιστο περιθώριο για οτιδήποτε άλλο.
Γι’ αυτό, σύμφωνα με τους αναλυτές, η εποχή των οριζόντιων μέτρων τελείωσε.
Η στήριξη χρειάζεται να στοχεύει – όχι να γενικεύει.
Ποιοι και πώς μελετήθηκαν
Η ABN AMRO στηρίχθηκε σε δεδομένα συναλλαγών από 150.000 εργαζόμενα νοικοκυριά την περίοδο Ιούλιος 2019 – Αύγουστος 2025.
Στον υπολογισμό περιλαμβάνονται αγορές από supermarkets και εξειδικευμένα καταστήματα τροφίμων, ενώ εξαιρέθηκαν συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι και δικαιούχοι επιδομάτων.
Ένα καλάθι που αλλάζει αφήγημα
Το κόστος ζωής παραμένει θέμα συζήτησης στον ολλανδικό δημόσιο διάλογο.
Όμως η έρευνα υπενθυμίζει ότι η ακρίβεια δεν λέει πάντα όλη την αλήθεια — τουλάχιστον όχι χωρίς τον αντίλογο των αριθμών.
