Χρυσός: Έσπασε το φράγμα των 4.500 δολαρίων

Νέο ρεκόρ κατέγραψε σήμερα ο χρυσός σήμερα, ξεπερνώντας —για πρώτη φορά στην ιστορία— το επίπεδο των 4.500 δολαρίων, καθώς η αγορά μοιάζει να ωθείται από τους γεωπολιτικούς κινδύνους, ιδίως την κρίση των ΗΠΑ και της Βενεζουέλας, και την προοπτική προσεχών νέων μειώσεων των επιτοκίων της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας.

Το πολύτιμο μέταλλο, κατεξοχήν αξία-καταφύγιο, έφθασε ως ακόμη και τα 4.519 δολάρια ανά ουγγιά (31,10 γραμμάρια). Η τιμή του έχει σημειώσει ιλιγγιώδη, αλματώδη άνοδο (+70%) από την αρχή της χρονιάς που φεύγει.

Ο χρυσός και το ασήμι αποτελούν ασφαλές καταφύγιο σε περιόδους εντάσεων ή κρίσεων πολιτικών και οικονομικών

Η νέα αύξηση εγγράφεται στη γενικότερη άνοδο των τιμών των μετάλλων: ο άργυρος και ο χαλκός έφθασαν σε νέα ύψη χθες, η πλατίνα βρίσκεται στο πιο υψηλό επίπεδο από τον Μάιο του 2008.

Η κινητικότητα αυτή εν μέρει εξηγείται από την κλιμάκωση του κινδύνου επιδείνωσης γεωπολιτικών κρίσεων, ιδίως αυτής ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και το Καράκας. Ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε προχθές Δευτέρα πως το «έξυπνο» θα ήταν ο βενεζουελανός ομόλογός του Νικολάς Μαδούρο να «φύγει» — να εγκαταλείψει την εξουσία.

Παράλληλα, επενδυτές προεξοφλούν νέες μειώσεις των επιτοκίων της Federal Reserve (Fed), του αμερικανικού κεντρικού πιστωτικού ιδρύματος, εντός 2026, με φόντο πρόσφατα δεδομένα τα οποία υπέδειξαν εξασθένιση της αγοράς εργασίας κι επιβράδυνση του πληθωρισμού στις ΗΠΑ.

Ο χρυσός και το ασήμι αποτελούν ασφαλές καταφύγιο σε περιόδους εντάσεων ή κρίσεων πολιτικών και οικονομικών κερδίζοντας «κατα κράτος» άλλες μορφές επενδύσεων. Αλλωστε, διαχρονικά και τα δυο μέταλλα είναι ενας αποτελεσματικός τρόπος διαφοροποίησης του χαρτοφυλακίου των επενδυτών και «εγγύησης» της αξίας.

Με άνοδο 70% φέτος, ο χρυσός δεν επιβεβαιώνει μονον τον ορισμό του «καταφυγίου» αλλά και της αποδοτικής επένδυσης. Αρκετοί αναλυτές δηλώνουν ότι δεν έχουμε ακομη δει τα υψηλότερα σημεία για τα δυο μέταλλα. Σε κάθε περίπτωση ο χρυσός, επωφελείται από έναν ισχυρό συνδυασμό γεωπολιτικών κινδύνων, προσδοκιών για μείωση των επιτοκίων, αγορών από τις κεντρικές τράπεζες, αποδολαριοποίησης και ανανεωμένων εισροών σε διαπραγματεύσιμα αμοιβαία κεφάλαια.