Την ώρα που εξυμνούμε με κάθε τρόπο την ανάπτυξη, οριζόμενη ως οικονομική μεγέθυνση, παραβλέπουμε ότι η βάση της είναι η εργασία. Οχι η απασχόληση ως στατιστικό μέγεθος, αλλά η εργασία, ως πράξη, δραστηριότητα, κόπος, δημιουργία, παραγωγή, επιδεξιότητα. Και όμως επιμένουμε να τη βλέπουμε απλώς και μόνο ως κόστος, προσπερνώντας ότι μιλάμε στην πραγματικότητα για ανθρώπινες ζωές.
Μέσα σε αυτή τη συνθήκη επόμενο είναι να προσπερνάμε ή να θεωρούμε παρωχημένη την αξιοπρέπεια της εργασίας. Μια έννοια που δεν έχει να κάνει απλώς με το ύψος της αμοιβής, ούτε καν με τη σταθερότητα της εργασιακής σχέσης, αλλά με το εάν η εργαζόμενη ή ο εργαζόμενος αισθάνεται ότι αντιμετωπίζεται με τον σεβασμό που αναλογεί στην προσωπικότητά του. Και δυστυχώς αυτό σε αρκετές περιπτώσεις δεν ισχύει, σε μια εποχή όπου ιδίως στον χώρο των «υπηρεσιών», το «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο» μετατρέπεται σε μια επιχειρηματική στρατηγική με αποτέλεσμα εικόνες ντροπής όπως αυτές της Ρόδου.
Η επίκληση της συναίνεσης του εργαζομένου στον αυτοεξευτελισμό δύσκολα μπορεί να αποτελέσει νομιμοποιητικό επιχείρημα. Η εργασιακή σχέση ποτέ δεν είναι ισότιμη. Αντιθέτως, είναι εκ των πραγμάτων μια σχέση εξουσίας όπου αυτός ή αυτή που αναζητά εργασία ποτέ δεν έχει την ίδια διαπραγματευτική δύναμη με αυτόν που προσφέρει απασχόληση και σε γενικές γραμμές τείνει να επιβάλει τους δικούς του όρους. Ιδίως όταν έχει καταστεί κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να υπονομευτεί η δυνατότητα του εργαζομένου να αντισταθεί.
Η αναδιάρθρωση όλου του πλαισίου για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις, μια από τις χειρότερες κληρονομιές της «μνημονιακής περιόδου», ήρθε να συνδυαστεί με τη διαρκή αμφισβήτηση της ανάγκης δημοσίου ελέγχου προς όφελος μιας λογικής υποτιθέμενης επιχειρηματικής «αυτοσυμμόρφωσης», οδηγώντας, μέσα σε ένα πλαίσιο ούτως ή άλλως ελαστικότερων εργασιακών σχέσεων, σε ένα νέο κύμα εργοδοτικής αυθαιρεσίας, που σπάνια και σε πολύ μικρό βαθμό συζητιέται στη δημόσια σφαίρα, παρότι αφορά τη ζωή μεγάλου μέρους της κοινωνίας.
Latest News
«Βρυχάται» η κυβέρνηση
Ο πρωθυπουργός με επιστολή του στην πρόεδρο της Κομισιόν ζητάει «να μπει μπροστά» η Ευρώπη στις καταχρηστικές πρακτικές των πολυεθνικών
Το πολιτικό τοπίο στις ΗΠΑ
Αν και τυπικά τα χρίσματα για τις εκλογές δεν έχουν δοθεί ακόμη, εν τούτοις ελάχιστοι αμφιβάλλουν για το ποιοι τελικά θα διεκδικήσουν το προεδρικό αξίωμα
Θέλουμε φθηνό ρεύμα;
το φθηνό νυχτερινό ρεύμα, σύντομα θα γίνει φθηνό μεσημεριανό ρεύμα
Γιατί κόβει κράτος ο Ερντογάν
Ο επίσημος πληθωρισμός στην Τουρκία έφτασε τον Απρίλιο στο 69,8% και αναμένεται από επίσημες προβλέψεις να αυξηθεί τον Μάιο στο 75%
Η επίμονη ακρίβεια και ένα πολιτικό σύστημα που δεν βλέπει τους κοινωνικούς σεισμούς που έρχονται
Η ανακοίνωση για τον πληθωρισμό ήρθε να υπενθυμίσει το πρόβλημα
Ο θησαυρός του αθηναϊκού τουρισμού
Δεν έχουμε δημιουργήσει ακόμα σοβαρό τουριστικό προϊόν, ανθεκτικές υποδομές κάθε είδους, για να φιλοξενήσουμε μεγαλύτερο αριθμό τουριστών
Gilles Lipovetsky- Οι start-ups και η νέα ατομικότητα
Ένας σημαντικός Γάλλος καθηγητής της φιλοσοφίας, συζητά τις νέες μετανεωτερικές συνθήκες που δημιουργεί η ψηφιακή επέλαση και το ρόλο της ταχύτητας κυκλοφορίας του χρήματος σε σχέση με τη γνώση και τις start-ups.
Ανεμογεννήτριες στο Αιγαίο
Για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις πρέπει να είσαι έτοιμος για το καλύτερο (express visa) αλλά και για το χειρότερο.
Η πρωτοφανής ανθεκτικότητα των ελληνικών νοικοκυριών
Δεν είναι ακόμα σαφές, για πόσο θα υπάρχει η συγκεκριμένη δυνατότητα του ξοδεύειν
Ο καπιταλισμός και οι πλατφόρμες του
Ένα βιβλίο για τις μεταλλαγές του καπιταλισμού στην ψηφιακή εποχή