Ότι ο Ταγίπ Ερντογάν θεωρεί τη Χαμάς «απελευθερωτικό κίνημα» και όχι «τρομοκρατική οργάνωση» δεν αποτελεί είδηση: το ίδιο συμβαίνει και με το 99% των αραβικών και μουσουλμανικών κρατών.
Το ότι διαφωνεί με την πολιτική των ΗΠΑ και της ΕΕ στη Μέση Ανατολή, ούτε αυτό αποτελεί πρωτοτυπία, το ίδιο συμβαίνει με τη μεγάλη πλειοψηφία των ανά τον πλανήτη κρατών.
Αυτό που αποτελεί είδηση είναι η αναφορά ότι [αντιγράφω από τον επίσημο ιστότοπο της Τουρκικής Προεδρίας] «η Γάζα πριν εκατό χρόνια … ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της πατρίδας» – όπως επίσης κατά τον κ. Ερντογάν, ήσαν Θεσσαλονίκη, Σκόπια, Μοσούλη, Χαλέπι.
«Αλλά δυστυχώς [κάποιοι] χώρισαν το τουρκικό έθνος από όλα αυτά τα εδάφη που είναι τόσο δικά μας όσο και το αίμα μας, οι ζωές μας και η αγάπη μας».
Κάπου, σε ελληνικό ιστότοπο, διάβασα ότι μίλησε από στήθους, χωρίς καν σημειώσεις. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι στα 70 του ο κ. Ερντογάν παλιμπαιδίζει, αναθυμάται αυτά που άκουγε στα «κρυφά σχολειά» των ισλαμιστών στα παιδικά του χρόνια.
Όμως υπάρχει στην ομιλία η πολύ συγκεκριμένη αναφορά ότι στο ηρώο πεσόντων της Καλλίπολης, των Οθωμανών που σκοτώθηκαν κατά τη προσπάθεια απόβασης των Συμμάχων το 1915, «η Γάζα, με τους 53 πεσόντες γιους της, βρίσκεται πάνω από τις περισσότερες πόλεις εντός των συνόρων μας σήμερα».
Τέτοιες λεπτομέρειες δεν προκύπτουν «εν τη ρύμη του λόγου»: το επιτελείο των λογογράφων του κ. Ερντογάν δούλεψε εντατικά για να ετοιμάσει την ομιλία. Κάποιοι την έλεγξαν και την ενέκριναν, τελικά βεβαίως και ο ίδιος.
Είναι ένα πράγμα να διαπιστώνει κανείς ότι, πράγματι, η Δύση ενδιαφέρεται για το Ισραήλ και αδιαφορεί για τους Παλαιστίνιους και άλλο να υποστηρίζεις ότι η Γάζα είναι τουρκική «χαμένη πατρίδα» όπου, σε αντίθεση με σήμερα, πριν 100 χρόνια οι υπήκοοι του Σουλτάνου ευτυχούσαν.
Ο Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται να βρίσκεται σε «irredentist trip», σε αλυτρωτική παραίσθηση: αντίστοιχα λόγια στην Ελλάδα λένε πλέον μόνο οι χρυσαυγίτες.
Στη γειτονιά μας, μόνο στη Σερβία ή στο Κόσοβο (και στην Αλβανία από τον νέο σύμμαχό μας Σαλί Μπερίσα) ίσως τα ακούσει κανείς.
Έχει τρελαθεί ο Ταγίπ Ερντογάν; Τα είκοσι χρόνια εξουσίας, οι συνεχείς νίκες επί όλων των αντιπάλων, η ισχύς, μακρότατη πολιτική επιβίωση, τον έχουν κάνει είδος Μπενίτο Μουσολίνι που, όπως εκείνος, βλέπει την Ανατολική Μεσόγειο (τουλάχιστον) ως mare nostrum; Ή έχει σχέδια;
Είτε έτσι είτε αλλιώς, δεν θα πάνε καλά τα πράγματα.
Latest News
Ανεμογεννήτριες στο Αιγαίο
Για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις πρέπει να είσαι έτοιμος για το καλύτερο (express visa) αλλά και για το χειρότερο.
Η πρωτοφανής ανθεκτικότητα των ελληνικών νοικοκυριών
Δεν είναι ακόμα σαφές, για πόσο θα υπάρχει η συγκεκριμένη δυνατότητα του ξοδεύειν
Ο καπιταλισμός και οι πλατφόρμες του
Ένα βιβλίο για τις μεταλλαγές του καπιταλισμού στην ψηφιακή εποχή
Εμανουέλ Μακρόν: Η Ευρώπη μπορεί να πεθάνει;
Κρίσιμες επισημάνσεις του Γάλλου προέδρου
Το τέλος του πολιτικού πειρασμού
Το δημοσιονομικό «μαξιλάρι» και ο στόχος της επόμενης πεντατίας
Μεγαλώνει το χάσμα ΕΕ – ΗΠΑ
Οι ΗΠΑ καλπάζουν οικονομικά, ενώ η Γηραιά Ηπειρος ακολουθεί ασθμαίνουσα
Εάν υπάρχει ακόμη «διεθνής κοινότητα», τώρα πρέπει να παρέμβει για να σταματήσει το φονικό στη Γάζα
Ο πόλεμος στη Γάζα απλώς δεν μπορεί να συνεχιστεί
Το «αγαπημένο» να μισούμε μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα
Το νέο μεσοπρόθεσμο που θα υποβάλει η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην Ευρωπαϊκή Ενωση, θα προκαλέσει πάλι εντάσεις.
Προσδοκώντας την Ανάσταση σε έναν κόσμο που βυθίζεται στο σκοτάδι
Το ουσιαστικό μήνυμα της Ανάστασης, είναι ότι η νίκη του Κακού δεν είναι ποτέ οριστική
Τελικά θέλουμε να είμαστε χώρα των «δεικτών» ή των πραγματικών επιτευγμάτων;
Κάποια στιγμή πρέπει να συζητήσουμε πώς θέλουμε το μέλλον της χώρας