Στο Ηνωμένο Βασίλειο και σε όλη την Ευρώπη, τα αυτοκίνητα γίνονται σταθερά μακρύτερα, πλατύτερα και βαρύτερα. Οι επικριτές το αποκαλούν «carspreading» αλλά οι καταναλωτές τα προτιμούν σαφώς και μάλιστα πολύ.
Τα μεγάλα αυτοκίνητα θεωρούνται πρακτικά, ασφαλή και κομψά, και οι πωλήσεις τους αυξάνονται. Γιατί, λοιπόν, ορισμένες πόλεις είναι αποφασισμένες να τα περιορίσουν και έχουν δίκιο να το κάνουν;
Το Παρίσι είναι γνωστό για πολλά πράγματα. Τα μνημεία του, όπως ο Πύργος του Άιφελ και η Αψίδα του Θριάμβου. Οι φαρδιές, καταπράσινες λεωφόροι και οι δρόμοι του, τα μουσεία και οι γκαλερί τέχνης, η εκλεκτή κουζίνα του. Και την πραγματικά φρικτή κυκλοφορία του, σχολιάζει το BBC.
Τα τελευταία 20 χρόνια, οι αρχές της πόλης προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, εισάγοντας ζώνες χαμηλής κυκλοφορίας και χαμηλών εκπομπών, προωθώντας τις δημόσιες συγκοινωνίες και την ποδηλασία – και πιο πρόσφατα, περιορίζοντας τα μεγάλα αυτοκίνητα.
Τον Οκτώβριο του 2024, τα τέλη στάθμευσης στο δρόμο για τα «βαριά» οχήματα που επισκέπτονται την πόλη τριπλασιάστηκαν μετά από δημόσια ψηφοφορία, από 6 σε 18 ευρώ για μία ώρα στάθμευσης στο κέντρο και από 75 σε 225 ευρώ για έξι ώρες.
«Όσο μεγαλύτερο είναι, τόσο περισσότερο ρυπαίνει», δήλωσε η δήμαρχος του Παρισιού, Ανν Ινταλγκό, πριν από την ψηφοφορία. Οι νέοι περιορισμοί, όπως ισχυρίστηκε, θα «επιταχύνουν την περιβαλλοντική μετάβαση, στο πλαίσιο της οποίας αντιμετωπίζουμε την ατμοσφαιρική ρύπανση».
Λίγους μήνες αργότερα, το δημαρχείο ανακοίνωσε ότι ο αριθμός των πολύ βαρέων αυτοκινήτων που σταθμεύουν στους δρόμους της πόλης είχε μειωθεί κατά τα δύο τρίτα.
Η πόλη του Κάρντιφ ακολουθεί το Παρίσι
Άλλες πόλεις, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, λαμβάνουν υπόψη αυτό το μέτρο. Το δημοτικό συμβούλιο του Κάρντιφ έχει ήδη αποφασίσει να αυξήσει το κόστος των αδειών στάθμευσης για αυτοκίνητα βάρους άνω των 2.400 κιλών, που αντιστοιχεί περίπου σε δύο Ford Fiesta.
Η αρχή που ελέγχεται από το Εργατικό Κόμμα δήλωσε: «Αυτά τα βαρύτερα οχήματα συνήθως παράγουν περισσότερες εκπομπές, προκαλούν μεγαλύτερη φθορά στους δρόμους και ενέχουν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο σε περίπτωση τροχαίου ατυχήματος».
Αρχικά, οι υψηλότερες χρεώσεις θα ισχύουν μόνο για μια μικρή μειοψηφία μοντέλων οχημάτων, αλλά το Κάρντιφ σχεδιάζει να μειώσει το όριο βάρους με την πάροδο του χρόνου. Άλλες τοπικές αρχές εξετάζουν παρόμοια μέτρα.
Ωστόσο, πολλοί ιδιοκτήτες δηλώνουν ότι εξαρτώνται από τα μεγάλα αυτοκίνητα.
Ο Matt Mansell, πατέρας τριών παιδιών που ζει στο Guildford, διευθύνει μια εταιρεία τεχνολογίας, καθώς και μια επιχείρηση ανάπτυξης ακινήτων, και δηλώνει ότι χρειάζεται το Land Rover Defender 110 του για να μεταφέρει πελάτες και παιδιά.
«Χρειάζομαι αρκετό χώρο για να μεταφέρω τα παιδιά με όλα τα πράγματά τους, αλλά και για να χωρέσω μια πόρτα ή ένα σωλήνα μήκους τριών μέτρων», λέει.
«Είναι ένα πολύ πρακτικό όχημα, αλλά και κομψό».
Η άνοδος των SUV
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα αυτοκίνητα στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη έχουν γίνει μεγαλύτερα με την πάροδο των ετών. Από το 2018, το μέσο πλάτος των νέων μοντέλων που πωλούνται στη Βρετανία -αναφέρει το BBC – έχει αυξηθεί από 182 cm σε 187,5 cm, σύμφωνα με στοιχεία της Thatcham Research, ενός οργανισμού που αξιολογεί τα νέα αυτοκίνητα για λογαριασμό του ασφαλιστικού κλάδου.
Το μέσο βάρος, εν τω μεταξύ, έχει αυξηθεί από 1.365 kg σε 1.592 kg κατά την ίδια περίοδο.
Αυτό δεν είναι μόνο ένα πρόσφατο φαινόμενο. Τα στοιχεία που συγκέντρωσε το Διεθνές Συμβούλιο για τις Καθαρές Μεταφορές δείχνουν ότι το μέσο πλάτος των αυτοκινήτων στις ευρωπαϊκές αγορές αυξήθηκε κατά σχεδόν 10 cm μεταξύ 2001 και 2020. Το μήκος αυξήθηκε κατά περισσότερο από 19 cm.
Ορισμένοι κριτικοί υποστηρίζουν ότι αυτή είναι μια ανησυχητική τάση, επειδή απλά δεν υπάρχει αρκετός χώρος στους πολυσύχναστους, συχνά στενούς δρόμους της Βρετανίας ή στα κέντρα των πόλεων.
