Μαραφέτι

Το 2015, τις εκλογές στην Πορτογαλία κέρδισε η Κεντροδεξιά με 38,6%. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα ήλθε δεύτερο με 32,3%. Περίπου δηλαδή τα ποσοστά ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2019.

Οι δεύτεροι Σοσιαλιστές όμως έκαναν κόλπο. Εφτιαξαν μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία με το Κομμουνιστικό Κόμμα, το Αριστερό Μπλόκο (σαν να λέμε «ΣΥΡΙΖΑ Πορτογαλίας») και τους Πράσινους.

Το κυβερνητικό αυτό σχήμα καθιερώθηκε στα πορτογαλικά ως «geringonca». Σε ελεύθερη απόδοση: το μαραφέτι, το τέχνασμα, το κατασκεύασμα, η κομπίνα.

Οι Σοσιαλιστές του Αντόνιο Κόστα κυβέρνησαν με καλές επιδόσεις επί έξι χρόνια. Και το μαραφέτι διαλύθηκε πριν από λίγες μέρες. Στην Πορτογαλία θα κάνουν εκλογές τον Ιανουάριο.

Οι Σοσιαλιστές διεκδικούν την αυτοδυναμία. Αλλά κινδυνεύουν, αν δεν την κατακτήσουν, να βρεθούν αντιμέτωποι με μια αντίστροφη geringonca: με μια συνεργασία Κεντροδεξιάς και Ακροδεξιάς.

Λογικό. Οταν κομπινάρεις με την Ακρα Αριστερά αφήνεις τους άλλους να κομπινάρουν με την Ακρα Δεξιά. Οι κομπίνες δεν έχουν ιδεολογία.

Γιατί τα λέω αυτά; Διότι κάποιοι ονειρεύονται μια τέτοια κομπίνα ή ένα τέτοιο μαραφέτι και στην Ελλάδα.

Να κερδίσει ενδεχομένως η ΝΔ τις εκλογές, αλλά ο ηττημένος ΣΥΡΙΖΑ να μαζέψει όλους τους ξέμπαρκους και χάρη στην απλή αναλογική να φτιάξει κυβέρνηση.

Θα μου πείτε ότι αυτά είναι τυχοδιωκτικά πράγματα και δεν γίνονται, αλλά έχω μάθει να μην αποκλείω τίποτα στην πολιτική. Απόδειξη ότι έγιναν στην Πορτογαλία.

Στην Ελλάδα βεβαίως δεν βγαίνουν εύκολα οι αριθμοί.

Η αναγωγή των τελευταίων δημοσκοπήσεων σε έδρες θα έδινε με την απλή αναλογική:

132 έδρες στη ΝΔ, 94 στον ΣΥΡΙΖΑ, 24 στο ΚΙΝΑΛ, 23 στο ΚΚΕ, 16 στον Βελόπουλο και 11 στον Βαρουφάκη («ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο», 13-14/11).

Για να στηθεί η κομπίνα θα χρειαζόταν να συμπράξουν ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, το ΚΚΕ και ο Βαρουφάκης. Δύσκολα πράγματα.

Αλλά όπως είπα δεν έχω ψευδαισθήσεις. Δεν νομίζω να υπάρχει σήμερα άνθρωπος στη Ελλάδα που να μην αντιλαμβάνεται ότι ο Παπανδρέου (αν φυσικά βγει στο ΚΙΝΑΛ…) κι ο Βαρουφάκης μόλις ακούσουν για υπουργείο θα τρέξουν.

Ξέρετε κάτι; Είναι ανθρώπινο.

Οι δύο πιο απαξιωμένοι πολιτικοί της τελευταίας εικοσαετίας θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να ξαναμπούν στο παιχνίδι για να δείξουν ότι αδικήθηκαν.

Και θα το κάνουν όποια κομπίνα, κόλπο ή μαραφέτι τούς πέσει στο χέρι. Δεν νομίζω ότι θα έχουν τον παραμικρό ενδοιασμό.

Ξέρετε όμως ποιο είναι το καλό; Πως όποια κομπίνα ή μαραφέτι κι αν επιθυμούν κάποιοι, τον τελευταίο λόγο τον έχουν πάντα οι ψηφοφόροι.

Δηλαδή το καλό είναι αυτό που λέγεται δημοκρατία.