Pushbacks και εθνική αξιοπρέπεια

Ξανάρχεται κατά καιρούς στην επικαιρότητα το ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης. Όχι πάντα με τον ίδιο τρόπο. Τελευταία στο Ευρωκοινοβούλιο ο Πρωθυπουργός υπέστη τα διασταυρούμενα πυρά κάποιων ευρωπαίων «ανθρωπιστών» και κάποιων Ελλήνων αντιπολιτευομένων. Κοινό επιχείρημα όλων πως η χώρα μας διώχνει προς τα πίσω βάρκες με λαθραίους μετανάστες από θάλασσες και ποτάμια. Η χώρα βρέθηκε κακώς να απολογείται για πραγματικές ή φανταστικές της πράξεις που όμως στηρίζουν τη νομιμότητα.

Να ξεκαθαρισθεί μια και καλή σε όλους – ματωμένες καρδιές φιλεύσπλαχνων Δυτικών, εκπροσώπους ΜΚΟ, επισήμους της ΕΕ και του ΟΗΕ, κάποιες φιλοαριστερές εφημερίδες του εξωτερικού – πως τα σύνορα της χώρας είναι απαραβίαστα. Και ουδείς θα τα διασχίζει παράνομα δίχως να υφίσταται κυρώσεις. Δεν έχουμε να φοβηθούμε κανένα και ούτε είμαστε υποχρεωμένοι να απολογούμεθα. Η σύλληψη ή αποπομπή όσων τα παραβιάζουν δεν αποτελεί συμπεριφορά αντίθετη προς τις ευρωπαϊκές αξίες. Εκτός αν ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής περιλαμβάνει την ανομία, την καταστρατήγηση των νόμων και την αυθαίρετη κοινωνική συμπεριφορά. Οι όροι ένταξης της χώρας στην ΕΕ ουδέποτε περιελάμβαναν διατάξεις περί αποδοχής παραβίασης των συνόρων ή περί διάρρηξης της κοινωνικής συνοχής της χώρας.

Να το ξεκαθαρίσουμε μια για πάντα. Οποιος επιθυμεί να ζητήσει άσυλο μπορεί να υποβάλει τα χαρτιά του στα νόμιμα σημεία εισόδου της χώρας ή στα ελληνικά προξενεία στο έδαφος άλλων χωρών. Οποιος παραβιάζει σύνορα είναι παράνομος. Και σαν τέτοιος συλλαμβάνεται και υφίσταται κυρώσεις. Επιστρέφει εκεί άπ’ όπου προήλθε κι από εκεί υποβάλλει – αν το επιθυμεί – αίτηση ασύλου ή προστασίας. Ενας παράνομος δεν νοείται να απολαμβάνει δικαιώματα των νόμιμων πολιτών. Η νομιμότης αποτελεί ιερή παρακαταθήκη της ελληνικής κοινωνίας. Και μόνο βάσει αυτής μπορεί να λειτουργήσει το θεσμικό μας νομικό πλαίσιο. Αυτή η θεώρηση της μετανάστευσης μουσουλμανικών, κατά κύριο λόγο, πληθυσμών από την Ασία και την Αφρική με παραβίαση συνόρων σε ειδική κατηγορία ανθρώπων είναι ακατανόητη. Οταν εισέρχονται παράνομα Τούρκοι, συλλαμβάνονται και δικάζονται. Γιατί υπάρχει διαφορετική μεταχείριση για τους άλλους; Ποιος νόμος το επιβάλλει;

Είναι λάθος επίσης κάποιοι να βλέπουν στους μουσουλμάνους, ουσιαστικά, εποικιστές την πληθυσμιακή εξισορρόπηση που έχει ανάγκη ο τόπος. Αν υπάρχουν κάποιοι που θα ήθελαν να ενταχθούν στην ελληνική κοινωνία, αποδεχόμενοι τις αξίες και τους κανόνες της, είναι σίγουρα καλοδεχούμενοι. Με την προϋπόθεση πως θα σταματήσουν οι παράνομες ροές. Η χώρα δεν θα κλείσει. Αλλά οι αλλοδαποί θα γίνονται δεκτοί προγραμματισμένα κι οργανωμένα. Χωρίς τον κίνδυνο γειτονιές ολόκληρες να μετατραπούν σε μουσουλμανικά γκέτο και σε άντρα εγκληματικότητας, αμφισβήτησης και κοινωνικής παραβατικότητας. Μόνο έτσι θα μπορούμε να μιλήσουμε για οργανωμένη μεταναστευτική πολιτική και για εφαρμογή σύγχρονων ευρωπαϊκών αξιών. Η χώρα έτσι αποκτά αξιοπρέπεια και δεν γίνεται έρμαιο συμφερόντων και της κριτικής τής κάθε ΜΚΟ και του κάθε περίεργου ξένου παρατηρητή κι επαγγελματία ανθρωπιστή.