Ποικίλες αντιδράσεις έχει προκαλέσει η απόφαση της Carrefour να… «πετάξει» από τα ράφια της προϊόντα της Pepsico στο εξωτερικό που θεώρησε πως οι τιμές τους αυξήθηκαν αδικαιολόγητα.
Και μάλιστα όχι σε μια μόνο χώρα αλλά σε τέσσερις! Και συγκεκριμένα σε Βέλγιο, Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία.
Ανεξάρτητα από τους λόγους που οδήγησαν τον γαλλικό όμιλο στην απόφαση αυτή, το ερώτημα που γεννάται και μάλιστα αβίαστα στο μυαλό πολλών είναι ένα:
Μπορεί να συμβεί κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα;
«Μπορεί κάποιο σούπερ μάρκετ στην χώρα μας να λάβει τόσο δραστικά μέτρα εναντίον ενός προμηθευτή του και μάλιστα τόσο ισχυρού; Έχει τα κότσια να συγκρουστεί, εφόσον βέβαια διαπιστώσει αδικαιολόγητες ανατιμήσεις;», αναρωτιούνται αρκετοί καταναλωτές.
Γιατί ακρίβεια υπάρχει και στην χώρα μας. Όπως και μπαράζ ανατιμήσεων.
Βρίθει το διαδίκτυο και οι τηλεοπτικοί δέκτες από ρεπορτάζ που αναφέρονται στην απόφαση πολλών πολυεθνικών (και όχι μόνο) να ανεβάζουν συχνά πυκνά τους τιμοκαταλόγους τους.
Μην ξεγελιόμαστε. Μπορεί να μην έχουμε σταματήσει να καταναλώνουμε –παρά τα όσα υποστηρίζουν διάφορες έρευνες-, ωστόσο οι υψηλές τιμές είναι εδώ.
Δεν εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας. Ούτε με τα… «καρτελάκια».
Για να μην μιλήσουμε για το βρεφικό γάλα και τη χαοτική διαφορά στο κόστος με την υπόλοιπη Ευρώπη.
Χωρίς να θέλουμε να μηδενίσουμε τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται αλλά και τα ομολογουμένως τσουχτερά πρόστιμα που επιβάλλονται, ο υψηλός πληθωρισμός ειδικά στα τρόφιμα δεν έχει καταστεί εφικτό να αντιμετωπιστεί.
Και είναι κάτι που καίει τη συντριπτική πλειονότητα των νοικοκυριών.
Έμπειροι παράγοντες της αγοράς σπεύδουν να ενταφιάσουν οποιαδήποτε προσδοκία. «Πολύ δύσκολα θα δούμε μια τόσο θεαματική κίνηση από Έλληνα λιανέμπορο», σημειώνουν χαρακτηριστικά.
Και αυτό, όπως λένε, για έναν πολύ βασικό λόγο:
Γιατί κανένας επιχειρηματίας όσο μεγάλος και εάν είναι δεν θέλει να συγκρουστεί με τις μεγάλες πολυεθνικές. Και να διαταράξει τις μεταξύ τους σχέσεις. Πολλοί μάλιστα τους χαρακτηρίζουν… «σύμμαχούς» τους.
Προτεραιότητά τους είναι να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν καλύτερες παροχές και εκπτώσεις, όχι να διακόψουν τη συνεργασία μαζί τους.
Η κρίση που υπάρχει σήμερα, κάποια στιγμή θα ξεπεραστεί. Και οι πληθωριστικές πιέσεις που σήμερα αναπτύσσονται θα εξαλειφθούν.
Αργά ή γρήγορα η ενεργειακή κρίση θα κοπάσει, όπως και οι πόλεμοι σε Ουκρανία και Ισραήλ.
Η οικονομία μοιραία θα επιστρέψει σε έναν νέο ενάρετο κύκλο ανόδου. Και θα ξαναγίνουν οι σχέσεις σούπερ μάρκετ και πολυεθνικών προμηθευτών… «μέλι γάλα». Άρα γιατί να ανοίξεις ένα περιττό… μέτωπο τώρα;
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Latest News
Η συζήτηση που δεν γίνεται για τον προϋπολογισμό
Η Βουλή συζητάει τον προϋπολογισμό, όμως η σοβαρή συζήτηση για την οικονομική πολιτική δεν γίνεται
Βουλιμία
Είναι γνωστό ότι μεταξύ των θανάσιμων αμαρτημάτων περιλαμβάνεται και η βουλιμία…
Μπουλντόζες τη νύχτα
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αποφάνθηκε ότι ο νόμος με τον οποίο χτίζουμε στην Ελλάδα από το 2012 είναι αντισυνταγματικός, εξαιρεί όσες οικοδομές έχουν αποδεδειγμένα αρχίσει εργασίες για την ανέγερσή τους
Οι εγκλωβισμένοι, τα ακίνητα και ο… φορέας
Θυμηθήκαμε ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μικρών επιχειρήσεων που μέσα στην κρίση κοκκίνισαν τα δάνειά τους
Η ευθύνη των τραπεζών
Οι τράπεζες πατούν καλύτερα στα πόδια τους, δεν εξαρτάται η κερδοφορία τους από τις προμήθειες. Επίσης είναι εμφανές ότι χρειάζεται η κυβέρνηση μια «νίκη» στο μέτωπο του κόστους ζωής
Ανάπτυξη που «τρώγεται»
Με τα μέχρι τώρα στοιχεία είμαστε πάνω και από τον στόχο του 2024
Απιστευτα δώρα προς τα πολιτικά άκρα
Αρχίζω να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι το σύνδρομο της επιτυχίας από μια φάση και μετά τυφλώνει τις δημοκρατίες, οι οποίες στη συνέχεια χάνουν και την ακοή τους.
Ελληνικές απώλειες από το «γαλλικό μέτωπο»
Θα πρέπει να θεωρούμε σίγουρες και τις πρώτες απώλειες για την Ελλάδα από το «γαλλικό μέτωπο».
Σοκαριστικές ομοιότητες
Στη Γαλλία, οι έμπειροι από την ελληνική κρίση βλέπουν ομοιότητες με την περίοδο 2012 – 2014 στην Ελλάδα
Η Γαλλία σε κρίση και η Ευρώπη σε περιδίνηση
Η πολιτική κρίση στη Γαλλία έρχεται να αναδείξει τα συνολικότερα προβλήματα της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης