Ο Χότζα Τραμπ

Ο Νασρεντίν Χότζα είναι ένας δημοφιλής ήρωας μύθων της Μέσης Ανατολής που πρωταγωνιστεί σε πολλές ιστορίες.

Σε μια από αυτές τον επισκέπτεται ένας χωρικός ζητώντας τη συμβουλή του για το σπίτι που μένει με την οικογένεια του, το οποίο δεν τους χωρά. Ο Χότζα προτείνει στον χωρικό να βάλει μέσα στο σπίτι την αγελάδα.

Ο χωρικός αν και δυσανασχέτησε λίγο ακολούθησε τις οδηγίες του. Την επόμενη μέρα επιστρέφει να του πει ότι είναι πιο δύσκολα με την αγελάδα και ο Χότζα του λέει να βάλει και τις κότες μέσα. Ο χωρικός ξεροκατάπιε αλλά δεν έφερε αντιρρήσεις. Το άλλο πρωί ξαναπήγε στο Χότζα, ο οποίος του είπε να βάλει και τα πρόβατα μέσα στο σπίτι.

Την επόμενη μέρα ο χωρικός επισκέφτηκε τον Χότζα ολοφάνερα σκασμένος. Δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε του είπε. Ο Χότζα του είπε να βγάλει τα πρόβατα, τις κότες και την αγελάδα. Το επόμενο πρωί ο χωρικός επέστρεψε χαρούμενος στον Χότζα να του πει ότι είναι πολύ άνετα στο σπίτι του.

Δεν είναι και πολύ δύσκολο να διακρίνεις τις ομοιότητες της ιστορίας με την τακτική του Αμερικανού προέδρου στον εμπορικό πόλεμο που ο ίδιος ξεκίνησε. Το παράδειγμα με την ΕΕ είναι χαρακτηριστικό. Τα ευρωπαϊκά προϊόντα πριν τους δασμούς Τραμπ επιβαρυνόταν με ένα μέσο συντελεστή 1,47%. Στις 2 Απριλίου ανακοίνωσε τους αμοιβαίους δασμούς , που για τα ευρωπαϊκά προϊόντα ήταν της τάξης του 20%, ενώ για όλα τα αυτοκίνητα οι δασμοί ανερχόταν στο 25%. Στη συνέχεια, μετά από την επίθεση των αγορών που ξεπουλούσαν τα αμερικανικά περιουσιακά στοιχεία, επέβαλε σε όλους οριζόντιο δασμό 10% ενώ κήρυξε την έναρξη των εμπορικών συνομιλιών με καταληκτική ημερομηνία την 1η Αυγούστου. Όσο οι συνομιλίες δεν προχωρούσαν απείλησε ότι το ύψος των δασμών θα μπορούσε να φθάσει στο 30% και γιατί όχι στο 50%.

Σε αυτό το κλίμα όταν η μπίλια των διαπραγματεύσεων σταμάτησε στο 15% η αρχική αντίδραση των Ευρωπαίων έδειχνε συγκρατημένη ανακούφιση, καθώς θεώρησαν ότι απέφυγαν τα χειρότερα. Ωστόσο η επίγευση της συμφωνίας είναι πικρή, καθώς ανοίγεται η βεντάλια των επιπτώσεων στην ευρωπαϊκή οικονομία. Οι δηλώσεις Μερτς είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ο Γερμανός καγκελάριος είπε: «δεν είμαι ικανοποιημένος με αυτό το αποτέλεσμα με την έννοια του: «Αυτό είναι καλό». Αλλά λέω ότι, δεδομένου του σημείου εκκίνησης που είχαμε με τις Ηνωμένες Πολιτείες, πιο απλά δεν ήταν εφικτό».