Δεν είναι μόνο οι ΗΠΑ

Ο Ντόναλντ Τραμπ και η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν τα είπαν και τα συμφώνησαν την προηγούμενη Κυριακή στη Σκωτία. Ενα πρώτο πλαίσιο εμπορικής συμφωνίας μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ είναι πραγματικότητα.

Αυτό, από τη μια μπορεί να αποτελεί ανακούφιση στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, που επιτέλους μετά από μήνες αβεβαιότητας και σεναριολογίας το τοπίο ξεκαθαρίζει, από την άλλη πλέον δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για καθυστερήσεις: πρέπει ο καθένας από τη θέση του και στον βαθμό που του αναλογεί, να ανασκουμπωθεί και να χαράξει τους άξονες πολιτικής όχι μόνο για να έχει το νέο δασμολογικό πλαίσιο, αλλά -γιατί όχι- να γίνει ευκαιρία για εναλλακτικές, νέες αγορές, ακόμη και ενδυνάμωση της παρουσίας στην αμερικανική αγορά.

Και αυτό αφορά και τα ελληνικά προϊόντα που εξάγονται στις ΗΠΑ.

Ενα το κρατούμενο είναι ότι το νέο δασμολογικό πλαίσιο είναι μια πέρα από κάθε αμφιβολία αρνητική εξέλιξη για τις ελληνικές εξαγωγές.

Ενδεικτική της σημασίας της αμερνικανικής αγοράς για την ελληνική οικονομία είναι η διαχρονική εξέλιξη των εξαγωγών προς τις ΗΠΑ, σύμφωνα με την οποία το 2020 διαμορφώθηκαν σε 1,36 δισ. ευρώ, το 2021 σε 1,607 δισ. ευρώ, το 2022 σε 2,220 δισ. ευρώ, το 2023 σε 2,111 δισ. ευρώ και το 2024 σε 2,411 δισ. ευρώ. Από αυτά, τα 745 εκατ. ευρώ αναλογούν σε αγροδιατροφικά προϊόντα.

Τα «πρωτεία» στις εξαγωγές προς τις ΗΠΑ έχουν οι επιτραπέζιες ελιές με 214 εκατ. ευρώ, ακολουθούν τα ροδάκινα με 81 εκατ., τα γαλακτοκομικά με 79 εκατ., το ελαιόλαδο με 69 εκατ. και το κρασί με 19 εκατ. ευρώ. Εξ ου και αυτές είναι οι πέντε κατηγορίες προϊόντων, που θα διαπραγματευτεί η ελληνική πλευρά προκειμένου να πετύχει εξαίρεση από το γενικό 15% των δασμών Τραμπ.

Πέρα από τη μάχη που θα δοθεί με στόχο να ενταχθούν τα κορυφαία αυτά ελληνικά προϊόντα αγροδιατροφής στη λίστα των εξαιρέσεων από τους νέους δασμούς, όλοι όσοι ασχολούνται με τις εξαγωγές -δηλαδή ολόκληρη η εφοδιαστική αλυσίδα- μάλλον θα πρέπει να σκύψουν ιδιαίτερα σε ένα θέμα που δεκαετίες τώρα συζητείται, γίνεται αντικείμενο εκδηλώσεων, ημερίδων, συσκέψεων, συναντήσεων, διαβάζουμε και ακούμε δηλώσεις επί δηλώσεων για το πόσο αναγκαίο είναι, και τελικά τώρα θα φανεί τι αποτέλεσμα είχαν όλα αυτά: και αναφερόμαστε στη διεύρυνση των αγορών στις οποίες απευθύνονται τα ελληνικά αγροδιατροφικά προϊόντα, στο άνοιγμα της βεντάλιας ώστε αφενός να μπαίνουν όλο και περισσότερα ελληνικά προϊόντα στα ράφια τνω ξένων αγορών, αφτέρου να μη δημιουργούνται εξαρτήσεις που δεν αφήνουν περιθώρια για εναλλακτικές.

Το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή εκπόνησε ειδική μελέτη για τις επιπτώσεις από τους αμερικανικούς δασμούς.

Μεταξύ των άλλων, προτείνεται να υπάρξει ανακατεύθυνση των εξαγωγών προς νέες διεθνείς αγορές, παρότι αυτή συνεπάγεται κόστος.

Μένει να φανεί εάν αυτό θα μετουσιωθεί σε πράξη…