Δεν ήταν μικρό το πολιτικό πλήγμα που υπέστη ο Εμανουέλ Μακρόν στις βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία.
Κατάφερε να εκλεγεί για δεύτερη φορά πρόεδρος, όμως το κόμμα του παίρνει λίγο παραπάνω από 25% στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών.
Μικρή σημασία έχει ότι στον δεύτερο γύρο, χάρη και στις ιδιοτυπίες του γαλλικού εκλογικού συστήματος, είναι πιθανό να πετύχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Όπως μικρή σημασία έχει και το γεγονός ότι στη Γαλλία ο κρίσιμος πολιτικός πόλος είναι πάντα ο πρόεδρος.
Γιατί το βασικό είναι ότι έχουμε έναν πολιτικό ηγέτη που εξακολουθεί να μην έχει τη συναίνεση της πλειοψηφίας της γαλλικής κοινωνίας.
Μιας κοινωνίας διαιρεμένης κοινωνικά, ιδεολογικά, πολιτικά και εκλογικά.
Και αυτό δεν αποτελεί μια γαλλική «ιδιοτυπία».
Δείχνει την ολοένα και μεγαλύτερη δυσπιστία των κοινωνιών απέναντι σε ένα ορισμένο είδος πολιτικής.
Γιατί ο Μακρόν είναι ο κατεξοχήν πολιτικός που θέλησε να εκπροσωπήσει μια σύγχρονη εκδοχή «Κέντρου».
Ουσιαστικά τον «μέσο όρο» των πολιτικών που θεωρούνται αυτονόητες στην Ευρώπη: κάποιοι τις θεωρούν «μεταρρυθμίσεις», άλλοι τους ασκούν κριτική ως «νεοφιλελευθερισμό», όμως το σίγουρο είναι ότι οι κοινωνίες τις αντιμετωπίζουν με δυσπιστία.
Και όταν βρουν ευκαιρία, το δείχνουν.
Προφανώς και αυτές οι πολιτικές έχουν κοινωνικά στηρίγματα: κυρίως μεσαία και ανώτερα στρώματα.
Όμως, εάν μιλάμε για τα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία ή όσους βρίσκονται στην εργασιακή επισφάλεια, η δυσπιστία είναι μεγάλη.
Ένα μέρος της εκφράζεται σε πιο αριστερή κατεύθυνση, ένα άλλο σε πιο συντηρητική ή ακόμη και ακροδεξιά.
Στη Γαλλία αυτό οδήγησε σε μια «τριχοτόμηση» του εκλογικού σώματος ανάμεσα σε τρεις διαφορετικούς πόλους.
Σε άλλες χώρες εκφράζεται διαφορετικά, ανάλογα με τις πολιτικές παραδόσεις και τις δυναμικές των κοινωνικών διεκδικήσεων και συγκρούσεων.
Όμως, το ζήτημα παραμένει: είτε θα μπορέσει να υπάρξει ξανά ένα πραγματικό «κοινωνικό συμβόλαιο» που να μπορεί να συνδυάζει τις μεταρρυθμίσεις, με την πλήρη απασχόληση και ένα αίσθημα πραγματικής κοινωνικής ασφάλειας, είτε θα συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε κοινωνικές εκρήξεις και παραλλαγές πολιτικής κρίσης.
Και αυτό είναι το πραγματικό μήνυμα των γαλλικών εκλογών.
Latest News
Το πολιτικό τοπίο στις ΗΠΑ
Αν και τυπικά τα χρίσματα για τις εκλογές δεν έχουν δοθεί ακόμη, εν τούτοις ελάχιστοι αμφιβάλλουν για το ποιοι τελικά θα διεκδικήσουν το προεδρικό αξίωμα
Θέλουμε φθηνό ρεύμα;
το φθηνό νυχτερινό ρεύμα, σύντομα θα γίνει φθηνό μεσημεριανό ρεύμα
Γιατί κόβει κράτος ο Ερντογάν
Ο επίσημος πληθωρισμός στην Τουρκία έφτασε τον Απρίλιο στο 69,8% και αναμένεται από επίσημες προβλέψεις να αυξηθεί τον Μάιο στο 75%
Η επίμονη ακρίβεια και ένα πολιτικό σύστημα που δεν βλέπει τους κοινωνικούς σεισμούς που έρχονται
Η ανακοίνωση για τον πληθωρισμό ήρθε να υπενθυμίσει το πρόβλημα
Ο θησαυρός του αθηναϊκού τουρισμού
Δεν έχουμε δημιουργήσει ακόμα σοβαρό τουριστικό προϊόν, ανθεκτικές υποδομές κάθε είδους, για να φιλοξενήσουμε μεγαλύτερο αριθμό τουριστών
Gilles Lipovetsky- Οι start-ups και η νέα ατομικότητα
Ένας σημαντικός Γάλλος καθηγητής της φιλοσοφίας, συζητά τις νέες μετανεωτερικές συνθήκες που δημιουργεί η ψηφιακή επέλαση και το ρόλο της ταχύτητας κυκλοφορίας του χρήματος σε σχέση με τη γνώση και τις start-ups.
Ανεμογεννήτριες στο Αιγαίο
Για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις πρέπει να είσαι έτοιμος για το καλύτερο (express visa) αλλά και για το χειρότερο.
Η πρωτοφανής ανθεκτικότητα των ελληνικών νοικοκυριών
Δεν είναι ακόμα σαφές, για πόσο θα υπάρχει η συγκεκριμένη δυνατότητα του ξοδεύειν
Ο καπιταλισμός και οι πλατφόρμες του
Ένα βιβλίο για τις μεταλλαγές του καπιταλισμού στην ψηφιακή εποχή
Εμανουέλ Μακρόν: Η Ευρώπη μπορεί να πεθάνει;
Κρίσιμες επισημάνσεις του Γάλλου προέδρου