Commodities – Χωρίς χαλκό δεν επιτυγχάνεται η ενεργειακή μετάβαση

Για να γίνουμε πιο… πράσινοι, θα πρέπει προηγουμένως να γίνουμε ακόμη πιο ρυπογόνοι. Αυτό ουσιαστικά είναι το (θλιβερό) συμπέρασμα που προκύπτει από ανάλυση του πρακτορείου Bloomberg που αναφέρεται στη διασύνδεση του “καυτού” ζητήματος της μετάβασης σε μια πράσινη ενεργειακή εποχή με τις υψηλές ανάγκες σε μέταλλα και commodities.

Η ουσία είναι πως για να επιτευχθεί ο στόχος της ενεργειακής μετάβασης των οικονομιών, της απολιγνιτοποίησης, της ενίσχυσης της ηλεκτροκίνησης, με απώτερο στόχο την πάταξη της κλιματικής αλλαγής και του φαινομένου του θερμοκηπίου, η παγκόσμια κοινότητα θα χρειαστεί προηγουμένως να δημιουργήσει νέα ορυχεία και να αυξήσει ακόμη περισσότερο την παραγωγή πρώτων υλών και μετάλλων, όπως ο χαλκός, προκειμένου να υλοποιηθούν τα ενεργειακά project, η κατασκευή μπαταριών κλπ.

Τέτοιου είδους κινήσεις, όπως εξηγεί ο CFO της Hudbay Minterals Στιβ Ντάγκλας, μοιάζουν απωθητικές σε περιβαλλοντολογικούς όρους, όμως πρακτικά είναι αναπόφευκτες. «Η ενεργειακή μετάβαση δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς χαλκό» εξηγεί χαρακτηριστικά επισημαίνοντας πως χρειάζεται αύξηση της παραγωγής και άρα περισσότερα ορυχεία. Ήδη, εξάλλου, η παραγωγή του μετάλλου εμφανίζεται μειωμένη σε σχέση με τις ανάγκες, με αποτέλεσμα ο κλάδος να βρίσκεται αντιμέτωπος με διαρθρωτικές ελλείψεις της τάξεως των πέντε έως επτά εκατομμυρίων τόνων σε ένα φάσμα τριών-τεσσάρων χρόνων.

Το να δημιουργηθούν καινούργια ορυχεία προφανώς φαντάζει μεγάλη πρόκληση, σε μια εποχή που οι μέτοχοι των εταιρειών ορυχείων δέχονται σκληρές πιέσεις από τις οργανώσεις και τους ακτιβιστές να βελτιώσουν το πράσινο αποτύπωμα τους, ενώ και οι τοπικές κοινότητες αντιδρούν. Οι ελλείψεις στην παραγωγή, σε συνδυασμό με τις διαταραχές στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα έχουν δε, ανεβάσει κάθετα και θα ανεβάσουν περαιτέρω το κόστος των πρώτων υλών.

Ταυτόχρονα η αύξηση του κόστους, των δαπανών των μεταφορών και της ενέργειας, καθιστά δυσκολότερη την προσπάθεια των εταιρειών ορυχείων να ανεβάσουν την παραγωγή τους ή και να ξεκινήσουν τη λειτουργία νέων ορυχείων. Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο που μπορεί τελικά να οδηγήσει σε καθυστερήσεις στην εφαρμογή και υλοποίηση των περιβαλλοντολογικών στόχων.