Εάν διάβασα καλά το ρεπορτάζ για την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την υπουργική απόφαση για τη διαδικασία απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών, το δικαστήριο έκρινε ότι είναι σύννομη η υποχρέωση μιας επίκλησης λόγων θρησκευτικής συνείδησης, θεωρώντας ότι μόνο έτσι μπορεί να παρακαμφθεί η επιβαλλόμενη από τον νόμο και το Σύνταγμα υποχρέωση της παρακολούθησης του μαθήματος των Θρησκευτικών.
Θέλω να σταθώ στην υποχρέωση επίκλησης λόγων θρησκευτικής συνείδησης.
Γιατί αυτό γεννά το ερώτημα τι θα γίνει με όσους στερούνται θρησκευτικής συνείδησης, καθώς τόσο η αθεΐα όσο και ο αγνωστικισμός παραπέμπουν όχι σε μια διαφορετική από την «επικρατούσα» θρησκευτική πίστη, αλλά στην απουσία πίστης και στην απουσία θρησκευτικής συνείδησης.
Γιατί θα πρέπει να επικαλεστούν κάτι που δεν ισχύει και γιατί η δική τους συνειδησιακή επιλογή να μη λαμβάνεται υπόψη και να αντιμετωπίζεται ως παραλλαγή θρησκευτικής συνείδησης;
Γιατί δεν μπορεί να γίνει δεκτή η πρόταση που έχει γίνει η επίκληση να είναι γενικά για «λόγους συνείδησης» που καλύπτει τόσο τους άθεους και αγνωστικιστές όσο και πιστούς άλλων θρησκευμάτων;
Την ίδια ώρα εξακολουθούμε να μην αντιμετωπίζουμε το πραγματικό πρόβλημα με το μάθημα των Θρησκευτικών, που όσο παραμένει προσανατολισμένο στη θρησκευτική διαπαιδαγώγηση στην «επικρατούσα θρησκεία» γεννά το ερώτημα της απαλλαγής για συνειδησιακούς λόγους. Και αυτό γιατί η γνώση των θρησκειών, η εξοικείωση με τα θρησκευτικά δόγματα, ξεκινώντας προφανώς από την Ορθοδοξία αλλά συνεχίζοντας και στις άλλες μεγάλες θρησκείες, αποτελεί ταυτόχρονα αναγκαία γνώση για την ιστορική διαδρομή και το παρόν της ανθρωπότητας, βοηθά την κατανόηση ενός μεγάλου τμήματος των ανθρώπινων πολιτισμικών και κοινωνικών πρακτικών, εξηγεί ιστορικές, κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις, και σίγουρα είναι ένας τρόπος για την καταπολέμηση της μισαλλοδοξίας και την αλληλοκατανόηση των λαών. Σε τελική ανάλυση η επιβίωση του θρησκευτικού αισθήματος, σε παγκόσμια κλίμακα, δείχνει ότι αυτό αποτελεί μια υπαρξιακή ανάγκη που δεν περιμένει ένα σχολικό μάθημα για να βρει τον δρόμο της.
Latest News
Η συζήτηση που δεν γίνεται για τον προϋπολογισμό
Η Βουλή συζητάει τον προϋπολογισμό, όμως η σοβαρή συζήτηση για την οικονομική πολιτική δεν γίνεται
Βουλιμία
Είναι γνωστό ότι μεταξύ των θανάσιμων αμαρτημάτων περιλαμβάνεται και η βουλιμία…
Μπουλντόζες τη νύχτα
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αποφάνθηκε ότι ο νόμος με τον οποίο χτίζουμε στην Ελλάδα από το 2012 είναι αντισυνταγματικός, εξαιρεί όσες οικοδομές έχουν αποδεδειγμένα αρχίσει εργασίες για την ανέγερσή τους
Οι εγκλωβισμένοι, τα ακίνητα και ο… φορέας
Θυμηθήκαμε ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μικρών επιχειρήσεων που μέσα στην κρίση κοκκίνισαν τα δάνειά τους
Η ευθύνη των τραπεζών
Οι τράπεζες πατούν καλύτερα στα πόδια τους, δεν εξαρτάται η κερδοφορία τους από τις προμήθειες. Επίσης είναι εμφανές ότι χρειάζεται η κυβέρνηση μια «νίκη» στο μέτωπο του κόστους ζωής
Ανάπτυξη που «τρώγεται»
Με τα μέχρι τώρα στοιχεία είμαστε πάνω και από τον στόχο του 2024
Απιστευτα δώρα προς τα πολιτικά άκρα
Αρχίζω να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι το σύνδρομο της επιτυχίας από μια φάση και μετά τυφλώνει τις δημοκρατίες, οι οποίες στη συνέχεια χάνουν και την ακοή τους.
Ελληνικές απώλειες από το «γαλλικό μέτωπο»
Θα πρέπει να θεωρούμε σίγουρες και τις πρώτες απώλειες για την Ελλάδα από το «γαλλικό μέτωπο».
Σοκαριστικές ομοιότητες
Στη Γαλλία, οι έμπειροι από την ελληνική κρίση βλέπουν ομοιότητες με την περίοδο 2012 – 2014 στην Ελλάδα
Η Γαλλία σε κρίση και η Ευρώπη σε περιδίνηση
Η πολιτική κρίση στη Γαλλία έρχεται να αναδείξει τα συνολικότερα προβλήματα της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης