Ουίλιαμ Σαίξπηρ: Ανακαλύφθηκε όντως η μοναδική σωζόμενη σκηνή που βρέθηκε ποτέ;

Ένα θέατρο στο Νόρφολκ πιστεύει ότι ανακάλυψε τη μοναδική σωζόμενη σκηνή στην οποία εμφανίστηκε ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Το St George’s Guildhall στο King’s Lynn είναι το παλαιότερο εν λειτουργία θέατρο στο Ηνωμένο Βασίλειο, που χρονολογείται από το 1445. Κατά τη διάρκεια πρόσφατων ανακαινίσεων, βρέθηκαν ξύλινες σανίδες δαπέδου – κάτω από το υπάρχον αμφιθέατρο -, οι οποίες χρονολογούνται από τον 15ο αιώνα. Το θέατρο ισχυρίζεται ότι έγγραφα δείχνουν ότι ο Σαίξπηρ έπαιξε στο χώρο το 1592 ή το 1593.

Εκείνη την εποχή, οι θίασοι αναγάστηκαν να εγκαταλείψουν την πρωτεύουσα, καθώς τα θέατρα του Λονδίνου έκλειναν λόγω της πανούκλας. Ο θίασος της εποχής με την ονομασία «Earl of Pembroke’s Men»- που πιστεύεται ότι περιελάμβανε τον Σαίξπηρ – επισκέφθηκε το King’s Lynn.

«Έχουμε στην κατοχή μας ένα σημειωματάριο του «δήμου» τύπου λογιστικό από το 1592-93, το οποίο καταγράφει ότι ο «δήμος» πλήρωσε τον θίασο του Σαίξπηρ για να έρθει και να παίξει στον χώρο», εξηγεί ο Tim FitzHigham, δημιουργικός διευθυντής του Guildhall.

Dr Jonathan Clark, τι γνωρίζεις;

Photo: Wikimedia Commons

Οι σανίδες του δαπέδου εντοπίστηκαν τον προηγούμενο μήνα στο πλαίσιο εργασιών ανακαίνισης στο Guildhall. Οι σανίδες είχαν σκεπαστεί για 75 χρόνια μετά την αντικατάσταση του δαπέδου στο θέατρο.

Ο Dr Jonathan Clark, ειδήμων στα ιστορικά κτίρια, κλήθηκε να ερευνήσει τον χώρο. «Θέλαμε να ανοίξουμε μια επιφάνεια μόνο και μόνο για να ελέγξουμε αν είχε σωθεί ένα παλαιότερο δάπεδο. Και ξάφνου, ανακαλύψαμε αυτό», λέει, δείχνοντας μέσα από μια προσωρινή καταπακτή.

Μερικά εκατοστά χαμηλότερα από το σύγχρονο δάπεδο βρίσκονται, όπως λέει, σανίδες που πατήθηκαν από τον Βάρδο, η καθεμία από τις οποίες έχει πλάτος 12 ίντσες (30 εκατοστά) και πάχος 6 ίντσες.

Ο Clark χρησιμοποίησε ένα συνδυασμό χρονολόγησης μέσω δακτυλίων δέντρων και μια μελέτη του πώς συναρμολογήθηκε το κτίριο. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το πάτωμα χρονολογείται μεταξύ των ετών 1417 και 1430, όταν κατασκευάστηκε αρχικώς το Guildhall.

«Γνωρίζουμε ότι αυτές οι σανίδες δαπέδου ήταν με βεβαιότητα εδώ το 1592 και το 1592 θεωρούμε ότι ο Σαίξπηρ εμφανίζονταν σε παραστάσεις στο King’s Lynn, οπότε είναι πιθανό αυτή να είναι η «περιοχή» στην οποία περπάτησε ο Σαίξπηρ», αναφέρει.

Ο Clark πιστεύει ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική ανακάλυψη, διότι όχι μόνο είναι το μεγαλύτερο ξύλινο πάτωμα του 15ου αιώνα που υπάρχει στη χώρα, αλλά και το μοναδικό σωζόμενο παράδειγμα μιας σκηνής στην οποία εμφανίστηκε ο Σαίξπηρ.

«Είναι η μοναδική σκηνή, που βρίσκεται στην αυθεντική της κατάσταση, όπου θα μπορούσε να περπατάει και να παίζει», λέει.

Ακαδημαϊκή διαμάχη

Έχει υπάρξει μεγάλη ακαδημαϊκή διαμάχη όλα αυτά τα χρόνια για το αν ο Σαίξπηρ έπαιζε στο King’s Lynn, αλλά οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως σε κάθε περίπτωση, η εν λόγω ανακάλυψη είναι σημαντικό γεγονός. Η Tiffany Stern, καθηγήτρια με αντικείμενο μελέτης το έργο του Σαίξπηρ και το πρώιμο σύγχρονο δράμα στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, δήλωσε στο BBC: «Οι αποδείξεις ότι βρισκόταν εκεί πρέπει να επιβεβαιωθούν, αλλά είναι αρκετά ισχυρές».

Photo: Pam fray | Geograph St George’s Guildhall in King’s Lynn

«Είναι πολύ πιθανό να ήταν στέλεχος των «Earl of Pembroke’s», διότι όχι μόνο παρουσίασαν τα έργα του «Henry VI» και «Titus Andronicus» αλλά και επισκέφθηκαν το King’s Lynn το 1593», λέει η ίδια.

Ο Michael Dobson, διευθυντής του Ινστιτούτου Σαίξπηρ στο Stratford-upon-Avon, λέει: «Η αποκάλυψη της σκηνής που πράγματι βάδισε ο θίασος του Σαίξπηρ κατά τη διάρκεια των περιοδειών τους στην ανατολική Αγγλία, θα έπρεπε να είναι πολύ πιο σημαντική για τους αρχαιολόγους του ελισαβετιανού θεάτρου από ό,τι είναι η replica του θεάτρου Globe που υψώθηκε κοντά στα θεμέλια του αληθινού, αλλά κατεδαφισμένου Globe στο κεντρικό Λονδίνο τη δεκαετία του 1990».

Τυχάρπαστο κοράκι

Πίσω στα ευρήματα, ο FitzHigham πιστεύει ότι μια πλειάδα θεωριών ισχυροποιεί τον ισχυρισμό ότι ο Σαίξπηρ εμφανίστηκε εκεί. Ο κωμικός του Σαίξπηρ, Ρόμπερτ Άρμιν, γεννήθηκε μόλις ένα δρόμο μακριά, σημειώνει, ενώ ένας συγγραφέας από το Νόρφολκ που ονομαζόταν Ρόμπερτ Γκριν περιέγραψε τον Βάρδο ως «τυχάρπαστο κοράκι» σε μια κακή κριτική το 1592.

Όπως εξιστορεί ο Colin Paterson, ο FitzHigham τον οδήγησε κάτω από τη σκηνή, «αναγκάζοντας» τον να στριμωχτεί ανάμεσα σε δοκάρια, χρησιμοποιώντας έναν φακό, για να μπορέσει να δει καλύτερα την τεράστια έκταση των μεσαιωνικών σανίδων του δαπέδου, η οποία, όπως εξηγεί, έχει το μέγεθος ενός γηπέδου τένις.

Εξακοσίων ετών σκηνή, λέει, με περίσσιο θαυμασμό.

*Με πληροφορίες από ΒΒC