Οι μισθοί στην Ελλάδα δεν έχουν μεγάλη απόσταση μόνο από σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και από τα προ κρίσης επίπεδα. Αυτό λίγο έως πολύ το γνωρίζαμε, ενώ είναι καταφανές ότι αποτελεί και καθημερινό βίωμα για τους εργαζόμενους στην Ελλάδα. Μπορεί η κυβέρνηση να έχει θέσει ως στόχο την αύξηση του μέσου μισθού στην Ελλάδα. στα 1.500 ευρώ, ωστόσο ακόμη κι αν αυτό επιτευχθεί, η χώρα μας θα βρίσκεται πίσω από την Ευρώπη, ενώ οι μισθωτοί της Ελλάδας θα συνεχίσουν να δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα.
Η τελευταία έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής εκτιμά ότι μέχρι το μακρινό 2033 το ελληνικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ θα έχει επιστρέψει στα επίπεδα του 2007.
Με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του ΕΦΚΑ, για την απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα, τον Αύγουστο του 2024 ο μέσος μισθός για πλήρη απασχόληση ανήλθε στα 1365,81 ευρώ μικτά ή 1065 καθαρά.
Ωστόσο, η παραπάνω εικόνα δεν είναι ολοκληρωμένη. Όπως προκύπτει από τα ίδια στοιχεία, από τα περίπου 2,86 εκατομμύρια ασφαλισμένων, πάνω από 630.000, ήτοι 22%, εργάζονταν με μερική απασχόληση, με μέσο μικτό μισθό τα 582 ευρώ ή αλλιώς 500 καθαρά.
Την ίδια στιγμή, έξι στους 10 εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα δηλώνουν πως ο μισθός τους δεν επαρκεί για την κάλυψη των μηνιαίων εξόδων, ενώ σχεδόν 9 στους 10 έχουν αναγκαστεί να μειώσουν τις δαπάνες τους σε βασικά είδη διατροφής προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, σύμφωνα με έρευνα της εταιρείας δημοσκοπήσεων Alco σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ.
Είναι άλλωστε γνωστό πως οι Έλληνες βρίσκονται στις δύο τελευταίες θέσεις της ΕΕ από πλευράς κατά κεφαλήν εισοδήματος σε μονάδες αγοραστικής δύναμης (PPS), σύμφωνα και με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία της Eurostat για το 2024.
Αντίστοιχα, το μέσο ισοδύναμο διαθέσιμο ατομικό εισόδημα στην Ελλάδα παραμένει -σε πραγματικές τιμές – χαμηλότερο κατά 28,38% σε σύγκριση με το 2010, ενώ σχετική ανάλυση του ΚΕΠΕ αποτυπώνει πτώση του πραγματικού εισοδήματος κατά 30% σε σχέση με το 2015.
Με βάση τα παραπάνω και την εικόνα του κόστους ζωής φαίνεται ότι απέχουμε πάρα πολύ από τα προ κρίσης επίπεδα, ενώ όσο συνεχίζεται η ακρίβεια σε τρόφιμα, ενοίκια και σε άλλους τομείς δε θα θα πιάνουμε τους στόχους σύγκλισης. Όχι μόνο με τους Ευρωπαίους, αλλά και τους -προ κρίσης- Έλληνες.