Ασφαλιστικές: Πώς η κάλυψη καταστροφών απειλείται από τα hedge funds

Τα hedge funds και οι ιδιώτες επενδυτές που ασκούν πιέσεις στην αντασφάλιση απειλούν να αποσταθεροποιήσουν την πανάρχαιη αγορά κάλυψης καταστροφών, προειδοποίησε διευθυντής της Munich Re, της μεγαλύτερης αντασφαλιστικής εταιρείας στον κόσμο.

Η αυξανόμενη παρουσία ιδιωτών επενδυτών, όπως τα hedge funds και τα family offices στον κλάδο, έχει εντείνει τον ανταγωνισμό για κυρίαρχους παίκτες όπως η Berkshire Hathaway, η Munich Re και η Swiss Re.

Ωστόσο, η μεταβαλλόμενη μορφή του κλάδου έχει εισαγάγει νέους κινδύνους και μεγαλύτερη αστάθεια στην αγορά αντασφάλισης, δήλωσε στους Financial Times ο Στέφαν Γκόλινγκ, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της 145χρονης Munich Re.

Μετά από ένα μεγάλο γεγονός πληρωμών αποζημιώσεων, οι ιδιώτες επενδυτές θα μπορούσαν να χάσουν το θάρρος τους, ενδεχομένως αυξάνοντας την τιμή της ασφάλισης, είπε.

«Στην παραδοσιακή αγορά, ένας μεγάλος τυφώνας δεν θα αποτελέσει έκπληξη», δήλωσε ο Γκόλινγκ. Αντιθέτως, πρόσθεσε, «εμπλέκονται κεφάλαια που δεν είναι ενημερωμένα με τον ίδιο τρόπο όπως μια εταιρεία ασφάλισης».

Τα hedge funds, όπως η Elliott Management της Νέας Υόρκης και οι εξειδικευμένοι διαχειριστές κεφαλαίων, έχουν προωθήσει την αντασφάλιση περιουσίας και ατυχημάτων την τελευταία δεκαετία. Τα εναλλακτικά κεφάλαια αυξήθηκαν σε περίπου 115 δισεκατομμύρια δολάρια στο τέλος του 2024, από 93 δισεκατομμύρια δολάρια το 2022, σύμφωνα με την χρηματιστηριακή Aon.

Ομόλογα καταστροφής και καλάθια μοτοσυκλέτας

Ένας τρόπος είναι μέσω ομολόγων καταστροφής ή «cat bonds», στα οποία οι ασφαλιστές πληρώνουν στους επενδυτές ένα ασφάλιστρο σε αντάλλαγμα για την κάλυψη των κινδύνων που αντιμετωπίζουν. Ένας άλλος είναι μέσω των λεγόμενων sidecars (καλάθι μοτοσυκλέτας) – στην πραγματικότητα εταιρείες-κελύφη που αναλαμβάνουν κινδύνους και εκδίδουν τίτλους σε funds που διαχειρίζονται διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων.

Αυτοί οι νεοεισερχόμενοι αμφισβήτησαν την Munich Re και άλλους παραδοσιακούς προμηθευτές αντασφαλιστικού κεφαλαίου σε μια επιχείρηση που βασίζεται σε προσωπικές σχέσεις που εδραιώθηκαν στο ετήσιο συνέδριο του κλάδου στο Μονακό.

Ο Γκόλινγκ είπε ότι ήταν καλό που οι ιδιώτες συμμετέχοντες βοηθούσαν στην κάλυψη της αυξανόμενης παγκόσμιας ανάγκης για ασφάλιση, η οποία έχει αυξηθεί καθώς ο πληθωρισμός, η αύξηση του πληθυσμού και η κλιματική αλλαγή αυξάνουν τον λογαριασμό για τις φυσικές καταστροφές.

Ωστόσο, αμφισβήτησε το κατά πόσον οι νεοφερμένοι κατανοούσαν πλήρως τους κινδύνους που είχαν αναλάβει.

«Δεν έχουμε δει ένα 50ετές ή 100ετές γεγονός που να έχει εξαντλήσει την αγορά ομολόγων καταστροφής», δήλωσε ο Γκόλινγκ. «Πρέπει να δούμε αν το κεφάλαιο που υποστηρίζει αυτά τα ομόλογα καταστροφής θα επανεξετάσει τη στρατηγική του μετά από ένα τέτοιο γεγονός».

Πρόσθεσε ότι η αγορά είχε ήδη διαισθανθεί τις αποσταθεροποιητικές επιπτώσεις μιας υποχώρησης του ιδιωτικού αντασφαλιστικού κεφαλαίου μετά το χτύπημα του τυφώνα Ίαν στη Φλόριντα τον Σεπτέμβριο του 2022 – ακριβώς τη στιγμή που οι ασφαλιστικές εταιρείες ξεκίνησαν τις διαπραγματεύσεις ανανέωσης.

Η αβεβαιότητα των ιδιωτών επενδυτών σχετικά με τις απώλειες που αντιμετώπισαν έθεσε σε αμφισβήτηση τη διαθεσιμότητα ορισμένων ανώτερων στρωμάτων αντασφαλίσεων, ωθώντας ορισμένους να αποσυρθούν και «πιέζοντας» την αγορά, δήλωσε ο Γκόλινγκ.

Οι τιμές αντασφαλίσεων που χρεώνουν τόσο οι παραδοσιακές όσο και οι εταιρείες ιδιωτικών κεφαλαίων στη συνέχεια αυξήθηκαν.

Ο Γκόλινγκ επέκρινε επίσης το ιδιωτικό κεφάλαιο επειδή εγγράφεται μόνο για να καλύψει τους πιο στατιστικά απίθανους κινδύνους, όπως οι μεγακαταιγίδες που αναμένονται κάθε λίγες δεκαετίες, αντί για πιο συνηθισμένα γεγονότα όπως το χαλάζι.

Οι επικριτές έχουν εκφράσει εδώ και καιρό παρόμοια παράπονα για την Munich Re και τους ομολόγους της.

Οι ασφαλιστές και οι κυβερνήσεις παραπονιούνται ότι οι παραδοσιακοί αντασφαλιστές υποχωρούν αυξάνοντας τις τιμές μετά τις ζημίες – οδηγώντας τελικά σε αύξηση του κόστους για τους καταναλωτές – και επιδιώκουν να αποφύγουν συχνότερους κινδύνους.

Ο Γκόλινγκ υποστήριξε ότι όταν οι παραδοσιακοί αντασφαλιστές αυξάνουν τις τιμές, το κάνουν για να επιβάλουν αυστηρά πρότυπα αξιολόγησης στο πρώτο σημείο επαφής για τους ασφαλισμένους – τους κύριους ασφαλιστές – που διαφορετικά θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τη μακροπρόθεσμη κερδοφορία του τομέα.

«Πρέπει να νιώσεις ο ίδιος  τον πόνο», είπε. «Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι αντασφαλιστικές εταιρείες προσπάθησαν να αυξήσουν την παρακράτηση [εκπιπτόμενο ποσό] των κύριων ασφαλιστικών εταιρειών».