Η επίδοξη ηγέτης της Ιαπωνίας δεν είναι η Σιδηρά Κυρία

Reuters Breakingviews

Η Σανάι Τακαΐτσι βρίσκεται ένα βήμα πιο κοντά στο να εκφράσει τις σκληροπυρηνικές συντηρητικές της απόψεις για την Ιαπωνία. Το Σάββατο, εξελέγη αρχηγός του κυβερνώντος Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος, γεγονός που την καθιστά το φαβορί για να ψηφιστεί ως η επόμενη – και η πρώτη γυναίκα – πρωθυπουργός της χώρας από το κοινοβούλιο σε περίπου μια εβδομάδα. Συχνά παρομοιάζει τον εαυτό της με την πρώην πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Μάργκαρετ Θάτσερ. Αλλά όποιος περιμένει από την Τακαΐτσι να υιοθετήσει τις οικονομικές πολιτικές της Σιδηράς Κυρίας θα απογοητευτεί βαθιά.

Η Θάτσερ ήταν μια υποστηρικτής της δημοσιονομικής πειθαρχίας που υποστήριζε τα υψηλά επιτόκια. Η Τακαΐτσι, αντιθέτως, ήταν η μόνη από τους πέντε υποψηφίους για την ηγεσία που υποστήριζε την επιστροφή στην εξαιρετικά χαλαρή νομισματική και δημοσιονομική πολιτική του πολιτικού μέντορα Σίνζο Άμπε για την καταπολέμηση του αυξανόμενου κόστους ζωής στην Ιαπωνία. Έχει επίσης χαρακτηρίσει τις αποφάσεις της κεντρικής τράπεζας να αυξήσει το κόστος δανεισμού «ηλίθιες» – αν και μετά τη νίκη της δήλωσε ότι « η κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ιαπωνίας πρέπει να κινηθούν παράλληλα και να συνεργαστούν μεταξύ τους στην καθοδήγηση της οικονομικής πολιτικής».

Οι αγορές λαμβάνουν πιο σοβαρά υπόψη τις προηγούμενες δηλώσεις της: τη Δευτέρα, ο δείκτης Nikkei 225, ο κύριος δείκτης της χρηματιστηριακής αγοράς, σημείωσε άνοδο έως και 4,7% εν μέσω της προοπτικής μεγάλων μέτρων τόνωσης της οικονομίας, ενώ το γεν υποχώρησε κατά 1,7% σε πάνω από 150 ανά δολάριο ΗΠΑ. Οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων μειώθηκαν επίσης εν μέσω προσδοκιών ότι η νίκη θα καθυστερήσει την επόμενη αύξηση των επιτοκίων από την κεντρική τράπεζα, καθώς αξιολογεί τις προθέσεις του Τακαΐτσι.

Ο ισχυρισμός της ότι είναι η γνήσια κληρονόμος της κληρονομιάς του Άμπε είναι επίσης αμφισβητήσιμος. Η κυβέρνησή του ξεκίνησε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις υπέρ της μετανάστευσης για να αντιμετωπίσει την έλλειψη εργατικού δυναμικού που προκλήθηκε από τη γήρανση του πληθυσμού της χώρας. Η Τακαΐτσι, εν τω μεταξύ, υποστηρίζει, την επανεξέταση «πολιτικών που επιτρέπουν την είσοδο ατόμων με εντελώς διαφορετικούς πολιτισμούς και υπόβαθρα».

Ως πρωθυπουργός, θα της έλειπε επίσης η κοινοβουλευτική πλειοψηφία που απολάμβαναν η Θάτσερ και ο Άμπε. Αυτό προμηνύει πολιτική αναταραχή και πολιτική διαφωνία, καθώς η στροφή του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος (ΦΛΚ) προς τα δεξιά προκαλεί συγκρούσεις με παλιούς συμμάχους και νέους αντιπάλους. Το κόμμα Κομέιτο, σύμμαχος του συνασπισμού, έχει ήδη προειδοποιήσει, ότι η αντιμεταναστευτική ρητορική της Τακαΐτσι είναι ένα από τα πολλά ζητήματα που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωτική συμμαχία τους.

Εάν η έντονη πολιτική της ενθαρρύνει το νομοθετικό αδιέξοδο, η ισχυρή γραφειοκρατία της Ιαπωνίας πιθανότατα θα είναι σε θέση να προχωρήσει με την υπάρχουσα εντολή της, αφήνοντας σχετικά ανεπηρέαστη την ώθηση και την προσπάθεια για την ενίσχυση του κλάδου διαχείρισης πλούτου.

Η Τακαΐτσι μπορεί, ωστόσο, να καταφέρει με κάποιο τρόπο να ενώσει τις διαφορετικές παρατάξεις σε βαθμό που να της επιτρέψει να χαράξει μια ριζικά διαφορετική οικονομική πορεία για την Ιαπωνία.

Υποθέτοντας ότι θα επιμείνει στις προεκλογικές της θέσεις , αυτό θα δημιουργούσε μια λεγεώνα προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένου ενός έντονα ασθενέστερου νομίσματος και υψηλότερου χρέους, χωρίς καμία εγγύηση αντιστάθμισης του υψηλότερου κόστους ζωής, το οποίο έχει καταστρέψει το κόμμα της στις κάλπες. Η κληρονομιά που θα αφήσουν τέτοιες αλλαγές θα είναι αποκλειστικά δική της.