Εκτός από το σύστημα υγείας της Γερμανίας, είναι και η οικονομία της που αποδεικνύεται πιο ανθεκτική σε σύγκριση με εκείνες όλων σχεδόν των εταίρων της στην ΕΕ απέναντι στην επέλαση της πανδημίας.
Αυτό τουλάχιστον δείχνουν τα στοιχεία για το 2020, καθώς η συρρίκνωση του ΑΕΠ αναμένεται να διαμορφωθεί γύρω στο 5%. Κάτι ανάλογο αποτυπώνεται και στις εκτιμήσεις για το 2021 – έστω κι αν, για την ώρα, ουδείς μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση.
Οικονομική υπερδύναμη
Η παραπάνω εικόνα δεν είναι, φυσικά, τυχαία. Οφείλεται, πρωτίστως, στην οικονομική ισχύ της χώρας, τα γεμάτα ταμεία, το δημοσιονομικό πλεόνασμα των προηγούμενων ετών και το χαμηλό ποσοστό δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ. Τα δεδομένα, με άλλα λόγια, που έδωσαν τη δυνατότητα στην κυβέρνηση του Βερολίνου να διαθέσει τεράστια ποσά για τη στήριξη των επιχειρήσεων και της κοινωνίας.
Η μελέτη του ινστιτούτου IW αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Σύμφωνα με αυτήν, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, τα 16 κρατίδια και οι δήμοι έχουν διαθέσει μέχρι στιγμής ένα ποσό που ανέρχεται συνολικά στα 650 δισ. ευρώ – το οποίο είναι βέβαιο ότι θα αυξηθεί περαιτέρω και δεν αποκλείεται να αγγίξει το ένα τρισ.
Στο παραπάνω ποσό, μάλιστα, δεν περιλαμβάνονται οι εγγυήσεις και τα ποσά που θα διαθέσει η Γερμανία σε επίπεδο ΕΕ, στο πλαίσιο και του Ταμείου Ανάκαμψης, τα οποία επίσης είναι σημαντικά. Παράλληλα, στη μελέτη γίνεται λόγος για το ενδεχόμενο να συγκροτηθεί ένα ειδικό Ταμείο για τη Γερμανία, το οποίο θα κληθεί να χρηματοδοτήσει τις αναγκαίες επενδύσεις σε επίπεδο υποδομών, αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και εκπαίδευσης – με ποσά της τάξης των 45 δισ. ευρώ ετησίως για την επόμενη δεκαετία.
Ποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό;
«Η πανδημία του κοροναϊού ήταν και είναι η μεγαλύτερη πολιτική πρόκληση που έχει εμφανιστεί μεταπολεμικά όσον αφορά στην οικονομία και την κοινωνία» δήλωσε χαρακτηριστικά ο διευθυντής του IW, Μίκαελ Χίτερ.
Όσον αφορά στο ερώτημα «ποιος θα πληρώσει για την κρίση;», που είναι και ο τίτλος της μελέτης, η απάντηση δεν είναι σαφής. Φαίνεται, ωστόσο, ότι η χρόνος αποπληρωμής των νέων χρεών θα επιμηκυνθεί από τα 20 χρόνια που προβλεπόταν αρχικά στα 40. Και βλέπουμε…
