Και αυτό που χρησίμευε για προστασία, μπορεί να καταλήξει να σκοτώνει…

Ο προαναφερόμενος τίτλος δεν είναι δικό μου… εφεύρημα. Τον αντέγραψα από τον τοίχο της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF Eλλάς και ομολογώ πως με προβλημάτισε.

-«Η πανδημία του κορωνοϊού έχει φέρει μαζί της και ένα νέο κύμα πλαστικής ρύπανσης», μου λέει, ο υπεύθυνος για θέματα πρόληψης αποβλήτων του WWF Ελλάς, Αχιλλέας Πληθάρας. «Εκατομμύρια μάσκες μιας χρήσης και χιλιάδες γάντια χρησιμοποιούνται καθημερινά σήμερα στην Ελλάδα, ενώ ο φόβος της πανδημίας οδήγησε σε αύξηση της χρήσης πλαστικής σακούλας και πλαστικών συσκευασιών».

-Και τι πρέπει να κάνουμε;

-«Δεν απορρίπτουμε τις μάσκες μιας χρήσης στον μπλε κάδο, αλλά μόνο στον πράσινο», συμπληρώνει.

Όπως μου αναφέρει ο Αχιλλέας Πληθάρας, «καθημερινά χρησιμοποιούνται στην Ελλάδα χιλιάδες γάντια, είτε από λάτεξ, είτε από πλαστικό. Πολλοί μάλιστα κάνουν λάθος χρήση των γαντιών. Μπορούμε να περιορίσουμε την κατανάλωση γαντιών αν προσέχουμε τι πιάνουμε, πλένουμε τακτικά τα χέρια μας, χρησιμοποιούμε αντισηπτικό και δεν βάζουμε τα χέρια μας σε μύτη, στόμα, μάτια».

-Κάτι άλλο;

-« Πάμε στο σούπερ μάρκετ με τη δική μας τσάντα και δεν φοβόμαστε να επιλέξουμε χύμα προϊόντα. Πρόσφατα, πάνω από 125 ειδικοί επιστήμονες (λοιμωξιολόγοι, βιολόγοι, γιατροί) εξέδωσαν ανακοίνωση με την οποία καλούν τους πολίτες να μην φοβούνται τα σκεύη πολλαπλών χρήσεων εν μέσω πανδημίας.

» Λόγω πανδημίας, πολλά καφέ σταμάτησαν να εξυπηρετούν πελάτες που φέρνουν τη δική τους κούπα, λόγω φόβου μετάδοσης του κορονοϊού. Ζητάμε από τον σερβιτόρο να φτιάξει τον καφέ σε μια γυάλινη ή πορσελάνινη κούπα κι έπειτα χύνουμε το ρόφημα στο δικό μας σκεύος».

68 κιλά πλαστικά απορρίμματα…

Τα πλαστικά όμως είναι ένα πρόβλημα που υπάρχει και πριν τον κορωνοϊο. Σύμφωνα με τα στοιχεία του WWF Ελλάς, στην Ελλάδα κάθε ένας από εμάς παράγει 68 κιλά πλαστικά απορρίμματα, από τα οποία μόλις το 10% οδηγείται στην ανακύκλωση. Τα υπόλοιπα καταλήγουν κυρίως σε χωματερές, ενώ ένα σημαντικό κομμάτι πλαστικών σκουπιδιών διαρρέει στο φυσικό περιβάλλον ρυπαίνοντας τα χερσαία οικοσυστήματα και φυσικά τις θάλασσές μας, στις οποίες ταξιδεύουν κάθε χρόνο σχεδόν 11.500 τόνοι πλαστικών.

Ένα εκατομμύριο άδεια μπουκάλια…

-«Είναι σαν να πετάμε ημερησίως πάνω από 1.000.000 άδεια πλαστικά μπουκάλια στη θάλασσα!», επισημαίνουν από το WWF Ελλάς. « Και σαν να μην έφτανε αυτό, τα πλαστικά που καταλήγουν στο περιβάλλον δεν εξαφανίζονται δια μαγείας. Παραμένουν εκεί για πάρα πολλά χρόνια και σιγά σιγά διαλύονται σε μικρότερα κομμάτια, αρκετά εκ των οποίων γίνονται θανατηφόρα τροφή για είδη πανίδας».

Όπως αναφέρουν από την περιβαλλοντική οργάνωση, σχεδόν πάνω από το 90% της καταστροφής που προκαλείται στην άγρια ζωή των θαλασσών μας οφείλεται στα πλαστικά, ενώ παγκοσμίως, περίπου 700 θαλάσσια είδη απειλούνται από τα πλαστικά είτε ηθελημένα, είτε τυχαία, είτε έμμεσα επειδή τρέφονται από κάποιο θήραμα που ήδη έχει καταπιεί πλαστικά.

Το βάρος μιας πιστωτικής κάρτας…

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Σημαίνει πως θαλάσσιες χελώνες, θαλάσσια θηλαστικά, ψάρια, μύδια, ακόμα και το μικροσκοπικό ζωοπλαγκτόν, καταπίνουν πλαστικά και μικροπλαστικά, μολύνοντας την τροφική αλυσίδα ως τον άνθρωπο. Έτσι σήμερα ένας μέσος άνθρωπος καταπίνει έως και 5 γραμμάρια πλαστικό κάθε εβδομάδα, δηλαδή το βάρος μιας πιστωτικής κάρτας!

-«Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Όπως μας δίδαξε και η πανδημία COVID 19 η υγεία μας είναι αλληλένδετη με την υγεία του πλανήτη. Έχει έρθει η ώρα λοιπόν όλοι να αναλάβουμε δράση για έναν πλανήτη απαλλαγμένο από πλαστικά, για το καλό της φύσης και του ανθρώπου (!)», τονίζει ο Αχιλλέας Πληθάρας.

Εδώ, αξίζει μόνο να αναφέρουμε ότι ένα πλαστικό μπουκάλι παραμένει από 400 έως 500 χρόνια στο φυσικό περιβάλλον, ενώ ένα καλαμάκι μπορεί να παραμείνει ως και 200 χρόνια.

Αρκεί η ανακύκλωση;

Τίθεται έτσι το ερώτημα. Η ανακύκλωση δεν αρκεί; Όπως αναφέρουν από το WWF Ελλάς, σήμερα, σε ποσοστό πάνω από 40%, στον μπλε κάδο απορρίπτονται μη-ανακυκλώσιμα σκουπίδια, στην πλειοψηφία τους υπολείμματα τροφών, τα οποία βρωμίζουν τα υπόλοιπα απορρίμματα.

Αυτό δε, κατά την περιβαλλοντική οργάνωση, δυσκολεύει μόνο τη διαλογή αλλά πολλές φορές έχει ως αποτέλεσμα να αχρηστευτεί ολόκληρο το περιεχόμενο του μπλε κάδου.

Επιπλέον, όπως τονίζουν, πολλά από τα πλαστικά που καταλήγουν στον κάδο, δεν μπορούν να ανακυκλωθούν από τα υφιστάμενα συστήματα ανακύκλωσης, λόγω προβληματικών ιδιοτήτων των πλαστικών πολυμερών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή τους. Ενδεικτικά, σε αυτά περιλαμβάνονται τα καλαμάκια, η μεμβράνη τροφίμων, οι συσκευασίες διάφορων σνακ (πχ γαριδάκια και πατατάκια), τα πλαστικά παιχνίδια κα.

Και αυτό που χρησίμευε για προστασία μπορεί να καταλήξει να σκοτώνει… Δικαίως λοιπόν ο προβληματισμός. Για σκεφτείτε το…