Δύο άφαντοι ειδικοί λογαριασμοί – βδέλλες  δεκάδων δισ. ευρώ!

Τι κι αν μέχρι τώρα ο ελληνικός λαός, μετά τη μεταπολίτευση, κυβερνήθηκε κυρίως από τρία κόμματα;

Τι κι αν μέχρι τώρα διαχειρίστηκαν τις τύχες της  χώρας 11 πρωθυπουργοί επικεφαλής 15 κυβερνήσεων που αναδείχθηκαν σε ισάριθμες εκλογές ;

Τι κι αν η χώρα βρίσκεται στην ΕΟΚ – Ευρωπαϊκή Ένωση από το 1981;

Τι κι αν η Ελλάδα από το 2001 είναι στην Ευρωζώνη;

Τι κι αν εισέρευσαν στα δημόσια ταμεία μετά το 1981, με τη μορφή φορολογικών εσόδων, κοινοτικών πόρων και προγραμμάτων, δανεικών και αποκρατικοποιήσεων, πάνω από δύο τρισ. ευρώ;

Τι κι αν η ελληνική οικονομία παραδόθηκε, παρά ταύτα, το 2010 στους «ανάλγητους» δανειστές, στην τρόικα, δηλαδή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, και η χώρα έζησε και ζη ακόμα τον δωδεκαετή εφιάλτη της οικονομικής και κοινωνικής  λεηλασίας;

Τι κι αν το κοινοτικό δίκαιο εντάχθηκε και εντάσσεται στο εσωτερικό (εθνικό)  σιγά – σιγά και με το ζόρι, ανάλογα με τις «ευαισθησίες» και τις σκοπιμότητες των τριών κομμάτων, των 11 πρωθυπουργών  και των 15 κυβερνήσεων;

Τι κι αν  o Νόμος  3697 (ΦΕΚ Α’ 194/25-9-2008) υπό τον βαρύγδουπο, ως συνήθως, τίτλο «Ενίσχυση της διαφάνειας του Κρατικού Προϋπολογισμού, έλεγχος των δημοσίων δαπανών, μέτρα φορολογικής δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις» πρόβλεπε με το πρώτο άρθρο του την κατάργηση «εντός διμήνου από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου όλων των Ειδικών Λογαριασμών που λειτουργούν σε υπουργεία, Ν.Π.Δ.Δ. και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα» και «όλων των υφισταμένων ανενεργών ειδικών λογαριασμών» και τη μεταφορά της περιουσίας τους στο Δημόσιο και των πόρων στον κρατικό προϋπολογισμό;

Τι κι αν με το ζόρι (κι όπου δεν προέκυπτε μεγάλο κομματικό κόστος!) άρχισε με τον Νόμο 4254/2014 η κατάργηση των κοινωνικών πόρων των ασφαλιστικώνταμείων και των φόρων ή επιβαρύνσεων υπέρ τρίτων, με αποτέλεσμα στο εξής τα αντίστοιχα έσοδα που εξασφαλίζονταν από χρήστες αντίστοιχων υπηρεσιών να καλύπτονται τώρα από τους άσχετους φορολογούμενους, δηλαδή από τον κρατικό προϋπολογισμό;

Όλα αυτά τα ερωτήματα πρόβαλαν έντονα αυτές τις ημέρες και έκρινα ορθόν να μοιραστώ και με τους αναγνώστες μου. Τα ερωτήματα αυτά, με απογοήτευση και απελπισία, προέκυψαν καθώς έψαχνα στο αρχείο μου να βρω στοιχεία μετά τις τελευταίες παρεμβάσεις της κυβέρνησης στο τραπεζικό σύστημα, την κατάθεση του κρατικού προϋπολογισμού 2023 στη Βουλή και, κυρίως, μετά τη γόνιμη συζήτηση με τον πρώην «τσάρο» της οικονομίας Στέφανο Μάνο (διετέλεσε, επί ένα χρόνο,  υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών).

Η εισφορά του Νόμου 128/75

Κατά τη συζήτηση αυτή ο κ. Μάνος αναφέρθηκε στην περιβόητη εισφορά του Νόμου 128/75, η οποία επιβαρύνει όλους τους δανειολήπτες από το 1975  και την οποία θυμήθηκε διαβάζοντας το σχετικό άρθρο μου στο «Βήμα της Κυριακής» (4 Δεκεμβρίου 2022) για τις κυβερνητικές παρεμβάσεις στο τραπεζικό σύστημα, επισημαίνοντας ότι πρόκειται για έναν  λογαριασμό δισ. ευρώ,  που κανένας δεν γνωρίζει πού βρίσκεται και ποιος τον διαχειρίζεται.

Φυσικά, αντέδρασα με την υπενθύμιση ότι είχε διατελέσει αρμόδιος υπουργός και μάλιστα «τσάρος» της οικονομίας, αλλά δεν τον … κατάργησε!  Τότε ο κ. Μάνος μού απάντησε ότι ήταν υπουργός μόνο επί έναν χρόνο!

Βρίσκεται και είναι «παχυλότατος», επί 47 χρόνια  στην Τράπεζα της Ελλάδος, όχι ως φόρος, δηλαδή έσοδο του κρατικού προϋπολογισμού, αλλά για άλλους, άγνωστους, σκοπούς!

Υπενθυμίζω ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ τον Νοέμβριο του 2008, για παράδειγμα, είχε ζητήσει στη Βουλή την κατάργηση της εισφοράς αυτής, αλλά ως κυβέρνηση … την ξέχασε!

«Κουκούλωμα»  ειδικού λογαριασμού και στον προϋπολογισμό του 2023

Ύστερα, διαβάζοντας τον κρατικό προϋπολογισμού του 2023  διαπίστωσα ότι στη σελίδα 118, όπου δημοσιεύεται ο πίνακας των μεταβιβάσεων  πόρων από τον κρατικό προϋπολογισμό σε πάμπολλους «φορείς» του Δημοσίου  ποσού 35 δισ. ευρώ (!) έχει αλλάξει, ύστερα από 22 χρόνια, η ονομασία του κωδικού επιχορήγησης του Ταμείου Ασφάλισης Προσωπικού της ΔΕΗ.

Σημειώνω ότι έως  και τον προϋπολογισμό του 2022 και στον ίδια πίνακα ο κωδικός αυτός εμφανιζόταν ως εξής: «1δ6. Αντιπαροχή έναντι της ενσωματωμένης στη ΔΕΗ ΑΕ περιουσίας των Τομέων  Ασφάλισης Προσωπικού ΔΕΗ», ενώ στον προϋπολογισμό του 2023 για πρώτη φορά και για γνωστούς λόγους «κουκουλώματος»  άλλαξε και έγινε πιο «φαντομάς», όπως: «1δ6. Αντιπαροχή του άρθρου 34 του ν.2773/1999».

Άντε τώρα να ενδιαφερθεί κάποιος να μάθει τι λέει αυτό ο Νόμος  για τον κωδικό αυτό, ο οποίος ψηφίστηκε πριν από  … 23 χρόνια! Τι λέει; Θα σας το πω με λίγα λόγια, διότι το ιστορικό είναι μεγάλο. Λέει, λοιπόν,  ότι με το άρθρο 34 του παραπάνω Νόμου  κυρώθηκε η σύμβαση  μεταξύ ΓΕΝ.Ο.Π/ΔΕΗ (το γνωστό συνδικαλιστικό όργανο) και υπουργού Ανάπτυξης (του Ευάγγελου Βενιζέλου), η οποία είχε υπογραφεί στις 30 Ιουλίου του 1999, δηλαδή όταν η χώρα ετοιμαζόταν με να ενταχθεί στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση με κάθε τρόπο («Δημιουργική Λογιστική» κλπ), η ΔΕΗ έγινε και «Ασφαλιστής» (ο χαρακτηρισμός αυτός δεν είναι δικός μου, αλλά της Σύμβασης!) με την ίδρυση  νομικού προσώπου  δημόσιου δικαίου  με την επωνυμία “Οργανισμός Ασφάλισης Προσωπικού Δ.Ε.Η.” (Ο.Α.Π.-Δ.Ε.Η.), το οποίο έχει έδρα στην Αθήνα και σκοπό την υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση του προσωπικού και των συνταξιούχων της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (Δ.Ε.Η.)…», υπό την εποπτεία του  υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Η ίδια Σύμβαση, η οποία κυρώθηκε με τον παραπάνω Νόμο, προβλέπει  και  τον τρόπο ενίσχυσης με πόρους του ασφαλιστικού αυτού φορέα , όπως προέκυψε από  σχετική μελέτη.  Όπως διαπίστωσα, για πρώτη φορά ανεγράφη  ένα ποσό  610 εκατ. ευρώ στον προϋπολογισμό  του 2009 και από το 2012 έγινε 579 εκατ. ευρώ, το οποίο και αναγράφεται έως σήμερα με αλλαγμένη την ονομασία του κωδικού, όπως προανέφερα. Σημειώνω ότι  μία παρόμοια επιχορήγηση (έτσι αναφερόταν) από τον κρατικό προϋπολογισμό γινόταν και στο Ταμείο Προσωπικού του ΟΤΕ (ΤΑΠ-ΟΤΕ) από το 2008 με το απίστευτο ποσό των  753 εκατ. ευρώ, το οποίο το 2009 έγινε 800 εκατ. ευρώ, το 2010 έγινε 678 εκατ. ευρώ  και το 2011 560 εκατ. ευρώ, αλλά δεν συνεχίζεται στα επόμενα χρόνια!

Ποιοι είναι οι γνωστοί λόγοι της αλλαγής της ονομασίας του κωδικού, θα με ρωτήσετε. Προφανώς, αναζητούνται  στις καταγγελίες που έχουν γίνει και γίνονται από πολλούς  (Μιράντα Ξαφά, Στέφανος Μάνος, βουλευτές και άλλοι) ως διπλή πρόκληση, δηλαδή και για τερατώδες ποσό  της επιχορήγησης  από τους φορολογουμένους των 600 εκατ. ευρώ ετησίως έως και το 2011 και το ποσό των 579 εκατ. ευρώ ετησίως συνεχώς και έως σήμερα, καθώς και τη διατήρησή του από όλες τις κυβερνήσεις , παρά την κατάργηση των ειδικών λογαριασμών και των κοινωνικών πόρων των άλλων ασφαλιστικών ταμείων.

Υπενθυμίζω ότι  στις 19 Ιουνίου του 2015 επανήλθαν  στο θέμα αυτό  με δηλώσεις τους ο τότε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ και σήμερα πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης  και ο κ. Μάνος (τότε πολιτευτής της «Δράσης»), ζητώντας «να καταργηθεί η ετήσια επιχορήγηση του ταμείου ασφάλισης προσωπικού ΔΕΗ και κάλυψη των κενών από την πώληση της «μικρής ΔΕΗ», με δημοσιονομικό όφελος 600 εκατ. ευρώ».

Οι ίδιοι που πρότειναν την κατάργησή τους, οι ίδιοι τους διατηρούσαν!!!

Κι όμως, πέρασαν 47 χρόνια από τότε που επιβλήθηκε η εισφορά του Νόμου 128/75 και 22 χρόνια από τότε με σύμβαση μεταξύ της ΔΕΗ και του υπουργείου Ανάπτυξης το 1999 (όταν δηλαδή η χώρα ήταν στην πόρτα εισόδου στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση!), και οι δύο αυτοί ειδικοί λογαριασμοί όχι μόνο δεν καταργήθηκαν, όπως όλοι οι άλλοι, αλλά διατηρούνται και με τον Νόμο ή γίνονται … «άφαντοι» για να μην προκαλούν τους φορολογούμενους.

Το ιστορικό και των δύο αυτών απίστευτων  νόμιμων (αυτή είναι η αλήθεια) επιβαρύνσεων των δανειοληπτών και των φορολογουμένων με δεκάδες δις. ευρώ έως σήμερα (μόνο οι επιχορηγήσεις  προς τον Ταμείο Προσωπικού της ΔΕΗ ξεπερνούν το ποσό των 12 δισ. ευρώ μετά την επιβολή της με Νόμο το 1999!) τρομάζει  με τον όγκο  των στοιχείων και των λεπτομερειών.