Το μεγάλο πρόβλημα του τουρισμού

Η αμερικανική εφημερίδα «Financial Times» έπιασε ένα θέμα που μας αφορά και εμείς εδώ στην Ελλάδα αρνούμαστε να το δούμε. Σε ένα ρεπορτάζ για τον τουρισμό στη Νότια Ευρώπη, ανέφερε ότι η Ελλάδα είχε την πιο πετυχημένη πορεία το 2023. Η επιτυχία της, γράφει, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα «παχυλά» αμερικανικά πορ-τοφόλια που έσπευσαν στη χώρα μας.

Οι «FT» παρατηρούν όμως ότι «η αύξηση της προσέλευσης εύπορων τουριστών έχει καταστήσει πολλούς εγχώριους ελληνικούς προορι-σμούς απρόσιτους για ορισμένες ευρωπαϊκές οικογένειες». Κάποιος θα έλεγε ότι είμαστε «θύματα» της επιτυχίας μας, δεδομένου ότι επί χρόνια η τουριστική συζήτηση ήταν πώς θα προσελκύσουμε τον τουριστικό «αφρό», αυτούς που καταναλώνουν κατά κανόνα περισσότερο. Πιστεύαμε ότι αν το πετύχουμε, τότε ο κορεσμός που παρατηρούνταν σε κάποιες περιοχές θα μειώνονταν. Θα είχαμε λιγότερες αφίξεις με μεγαλύτερα έσοδα. Αυτό δεν συνέβη.

Τα έσοδα πράγματι αυξήθηκαν, αλλά και οι αφίξεις συνεχίζουν την ανοδική τους πορεία. Ως αποτέλεσμα στην περίοδο ακμής στους 5-10 δημοφιλείς ελληνικούς προορισμούς η κατά-σταση είναι αφόρητη. Τόσο για τους κατοίκους, όσο όμως και για τους επισκέπτες.

Κανείς δεν χαίρεται. Και αυτό είναι πρόβλημα, γιατί τουλάχιστον όταν κάνεις διακοπές η προοπτική να είσαι χαρούμενος και να νιώθεις άνετα θα έπρεπε να παραμένει ορθάνοιχτη. Πώς να νιώθεις όμως χαρούμενος αν περιμένεις σε ουρά στο λιοπύρι για να πας οπουδήποτε στο λεγόμενο ελληνικό «χάι σίζον».

Γενικώς πρέπει να το ξαναδούμε το πράγμα. Να το οργα-νώσουμε από την αρχή, προκειμένου οι άνθρωποι που μας επιλέγουν για τις διακοπές τους να περνούν καλά, να μην ταλαιπωρούνται και το προϊόν μας περιουσιακό στοιχείο όλων των Ελλήνων να προστατευτεί.

Το ελληνικό προϊόν έχει τόση δυναμική που όπως λένε οι «FT» οι πυρκαγιές στη Ρόδο οι οποίες έκαψαν το 15% του νησιού και οδήγησαν σε σχεδόν 20.000 εκκενώσεις, δεν μείωσαν τη ζήτηση στο νησί. Δεν σημαίνει ωστόσο ότι αυτή η έντονη ζήτηση για ταξίδια στην Ελλάδα θα υπάρχει για πάντα. Αν δεν κάνουμε κάτι, κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον θα μας πουν «ως εδώ» και θα πάνε αλλού για τις διακοπές τους.

Για παράδειγμα πρέπει να δούμε το θέμα της κρουαζιέρας. Πότε και πού πρέπει να γίνεται. Πρέπει να δούμε συνολικά το θέμα της εξυπηρέτησης. Δεν μπορεί να θεωρούμε φυσιολογική την ταλαιπωρία όσων θέλουν να δουν την Ακρόπολη. Πρέπει να φτιάξουμε μια σοβαρή ιστοσελίδα, που να κατευθύνει σε συγκεκριμένες ώρες τους τουρίστες. Γενικώς πρέπει να δούμε πώς και σε ποιο σημείο θα βάζουμε ένα μεγάλο «stop».

Πότε και ποιος θα λέει ότι το συγκεκριμένο τουριστικό αξιοθέατο, το συγκεκριμένο νησί δεν χωρά άλλους. Τον Αύγουστο για παράδειγμα το Αμστερνταμ απαγόρευσε την είσοδο των κρουαζιερόπλοιων στο λιμάνι. Μήπως θα έπρεπε να το κάνει και η Σαντορίνη; Στη Βενετία αποφάσισαν να βάλουν από το νέο έτος στους ημερήσιους επισκέπτες τις δημοφιλείς μέρες ένα κόμιστρο της τάξεως των 5 ευρώ ανά άτομο.

Στο ιταλικό θέρετρο Πορτοφίνο θεσπίστηκε ένα τσουχτερό πρόστιμο προκειμένου να μη συνωστίζονται σε πολυσύχναστα σημεία για να βγάζουν selfies. Μπορεί και αυτά να είναι ημίμετρα ή πρόχειρα μέτρα, αλλά το σίγουρο είναι ότι χρειάζεται παρέμβαση. Ειδικά για χώρες όπως η Ελλάδα που περιμένουμε να ζήσουμε από τα χρήματα που φέρνουν οι ξένοι επισκέπτες μας.