Στον Κηφισό «αναστενάζει» όλη η Αθήνα

Το μόνιμο (σχεδόν) μποτιλιάρισμα στον Κηφισό, με συνέπεια την αδιανόητη ταλαιπωρία των οδηγών που κινούνται καθημερινά σε έναν από τους μεγαλύτερους οδικούς άξονες του Λεκανοπεδίου, είναι τα τελευταία χρόνια μια πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν κάτοικοι, διερχόμενοι και επισκέπτες της Αθήνας.

Το γεγονός ότι η λεωφόρος Κηφισού αποτελεί την πιο επιβαρυμένη αρτηρία της Αττικής, άλλωστε, το αναγνωρίζουν όλοι οι ειδικοί αλλά και οι εμπλεκόμενοι φορείς. Τίθεται, λοιπόν, το ερώτημα: Τι φταίει για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί; «Ενα από τα βασικότερα προβλήματα αυτού του οδικού άξονα είναι πως δεν έχει σταθερή διατομή, ούτε σταθερή κυκλοφοριακή ικανότητα – δηλαδή πόσα αυτοκίνητα περνούν σε κάθε διατομή του. Αλλού έχει τέσσερις λωρίδες κυκλοφορίας και αλλού τρεις, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει σταθερή ροή οχημάτων» λέει στα «ΝΕΑ» ο επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής (ΠΑΔΑ) και πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων Παναγιώτης Παπαντωνίου.

Αγκάθι τα φορτηγά

Ενα άλλο αγκάθι, όπως επισημαίνει ο ειδικός, είναι το μεγάλο ποσοστό κυκλοφορίας βαρέων οχημάτων, τα οποία έχουν αυξηθεί σημαντικά σε σχέση με την προ πανδημίας περίοδο, εξαιτίας της… εκτόξευσης των εμπορευματικών μεταφορών. Επιπλέον, κατά τον ίδιο, ο Κηφισός καλύπτει μετακινήσεις μεγάλων αποστάσεων που δεν εξυπηρετούνται εύκολα από τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς στην Αττική, ενώ συχνά είναι τα ατυχήματα ή οι βλάβες οχημάτων, με τον χρόνο απομάκρυνσής τους να είναι μεγάλος, όσο και το διάστημα μέχρι η κυκλοφορία να επανέλθει στην όποια κανονικότητα.

Για να λυθεί το πρόβλημα, σύμφωνα με τον επίκουρο καθηγητή στο ΠΑΔΑ και πρόεδρο του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων, το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι να βελτιωθεί η ανταπόκριση σε οχήματα που έχουν βλάβες με κινητά συνεργεία και γερανούς, ώστε να αποκαθίσταται η ροή πολύ ταχύτερα. Είναι, όμως, μόνο αυτό το μέτρο αρκετό για να ανασάνει το ποτάμι, όπως αποκαλούν τη λεωφόρο οι Αθηναίοι; Σαφώς, όχι: «Πρέπει να δοθούν κίνητρα για να μην υπάρχουν τόσο πολλά φορτηγά οχήματα τις ώρες αιχμής (πρωί και απόγευμα). Και πλέον επιβάλλεται να γίνουν παρεμβάσεις σε κόμβους που εμφανίζουν κυκλοφοριακά εμφράγματα».

Εργαλεία αποφόρτισης

Στην εργαλειοθήκη των ιθυνόντων υπάρχουν ακόμη δύο εργαλεία, συνεχίζει ο Παναγιώτης Παπαντωνίου. Το πρώτο αφορά τα κίνητρα που πρέπει να δοθούν στους εργαζομένους προκειμένου να χρησιμοποιούν περισσότερο τα ΜΜΜ, πρακτική που φαίνεται να μην είναι μέρος της ελληνικής κουλτούρας. Το δεύτερο θα μπορούσε να είναι το λεγόμενο «ride sharing», μια διαδικασία ιδιαίτερα διαδεδομένη σε χώρες του εξωτερικού και η οποία ξεκίνησε στην Ελλάδα την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Ατομα που ήθελαν (και κάποιοι που θέλουν ακόμη) να κάνουν την ίδια διαδρομή χρησιμοποιούσαν (και χρησιμοποιούν ακόμη) ένα αυτοκίνητο και μοιράζονταν τα έξοδα της μετακίνησης.

«Αν δεν υπήρχε η οικονομική κρίση, η κυκλοφοριακή συμφόρηση θα χειροτέρευε ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 2010. Η Πολιτεία, όμως, είχε εφησυχάσει και η ευκαιρία να γίνουν κάποια έργα σε περιόδους χαμηλού κυκλοφοριακού φόρτου έχει πια χαθεί» υποστηρίζει, από την πλευρά του, ο γενικός γραμματέας του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων Θανάσης Τσιάνος. Για τον ίδιο, η Περιφέρεια Αττικής είναι σκόπιμο να προχωρήσει στην εκπόνηση μελέτης οδικής ασφάλειας αλλά και στην εκπόνηση κυκλοφοριακής μελέτης. Επιπλέον, οφείλει να προχωρήσει η μελέτη για την κατασκευή του οδικού άξονα Ελευσίνα – Θήβα που θα βοηθήσει σημαντικά την αποσυμφόρηση της λεωφόρου Κηφισού. Επίσης, προσθέτει, είναι απαραίτητος ο έλεγχος των προσβάσεων προς τον Κηφισό (σε συγκεκριμένες ράμπες εισόδου) αλλά και ο περιορισμός της κυκλοφορίας σε αυτές όταν κάτι τέτοιο κρίνεται απαραίτητο.

Αναμένεται επιδείνωση

Ο γενικός γραμματέας του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων υποστηρίζει, ακόμα, πως η κυκλοφοριακή συμφόρηση στον Κηφισό αναμένεται να επιδεινωθεί τα επόμενα χρόνια. «Θα πρέπει να ληφθούν μέτρα. Διαφορετικά στο άμεσο μέλλον η κατάσταση θα είναι πια ανεξέλεγκτη» τονίζει χαρακτηριστικά.

Επιπλέον, όπως λέει, η αύξηση των εμπορευματικών κέντρων (αποθήκες) και της βιοτεχνικής δραστηριότητας σε περιοχές που εξυπηρετούνται μέσω της λεωφόρου Κηφισού, αλλά και της εμπορευματικής κίνησης στο λιμάνι του Πειραιά έχουν επιφέρει σημαντική αύξηση στον κυκλοφοριακό φόρτο των φορτηγών οχημάτων.

Γι’ αυτό, όπως υποστηρίζει, «είναι πολύ σημαντικός ο άμεσος εντοπισμός των κρίσιμων σημείων μείωσης της κυκλοφοριακής ικανότητας της λεωφόρου Κηφισού και η εφαρμογή άμεσων μέτρων, ενώ είναι πλέον επιτακτική η ανάγκη συνεργασίας της Περιφέρειας Αττικής με εταιρεία οδικής βοήθειας για την άμεση μετακίνηση των οχημάτων που είτε ενεπλάκησαν σε ατύχημα είτε παρουσίασαν βλάβη, μιας και καθημερινά καταγράφονται τέτοια συμβάντα».

Σύμφωνα με τον ίδιο, «κατά την πενταετία 2005-2010 εκπονήθηκαν συγκοινωνιακές μελέτες για τη βελτίωση της λεωφόρου Κηφισού σε προκαταρκτικό επίπεδο, οι οποίες έδιναν λύσεις σε αρκετά προβληματικά σημεία (κυρίως σε οδική ασφάλεια και κυκλοφοριακό). Ωστόσο, όταν έγινε η μεταφορά των αρμοδιοτήτων στην Περιφέρεια Αττικής οι μελέτες ξεχάστηκαν στα… συρτάρια και δεν προχώρησαν ποτέ».

Το κλειδί για τη λύση

Κατά τον πρόεδρο του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων, το κλειδί για την επίλυση των περισσότερων προβλημάτων που παρατηρούνται σήμερα στον Κηφισό είναι η σωστή διαχείριση της κυκλοφορίας, καθώς οι όποιες υποδομές από μόνες τους δεν αρκούν.

Ο Κηφισός, βέβαια, δεν αποτελεί μια αυτόνομη οδική αρτηρία, στην οποία όλα τα προβλήματα θα λυθούν με τη λήψη τοπικού χαρακτήρα μέτρων. «Είναι μέρος ενός ευρύτερου οδικού συνόλου και για τον λόγο αυτό πρέπει να παρθούν συνολικά κυκλοφοριακά μέτρα» συμπληρώνει ο Παναγιώτης Παπαντωνίου. Και καταλήγει: «Μετά το 2010 δεν ελήφθησαν ουσιαστικά συνολικά κυκλοφοριακά μέτρα στο οδικό δίκτυο της Αττικής ευρύτερα. Η πολυαρχία και η διάσπαση των αρμοδιοτήτων αυξήθηκαν σημαντικά, χωρίς να υπάρχει ο απαραίτητος συντονισμός και η απαραίτητη πολιτική βούληση. Την ίδια ώρα, δεν υπάρχει μακροπρόθεσμος σχεδιασμός (Γενική Μελέτη Μεταφορών), ούτε καθορισμένοι στόχοι».