Η ελληνική κοινωνία έχει μπροστά της μια χωρίς προηγούμενο ενεργειακή κρίση, που μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε κοινωνική.
Αυτήν τη στιγμή π.χ. όσα νοικοκυριά χρησιμοποιούσαν φυσικό αέριο αντιμετωπίζουν έναν χειμώνα χωρίς θέρμανση.
Οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού θα παραμείνουν υψηλοί, ακόμη και με τις επιδοτήσεις, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχει ένα όριο στη μείωση της κατανάλωσης των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
Υπάρχουν επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με το κόστος παραγωγής τους.
Ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη όντως έκανε μια προσπάθεια να απαντήσει στην ανασφάλεια της κοινωνίας.
Ανακοίνωσε πολλά μέτρα στήριξης.
Όμως, ειδικά ως προς το κομμάτι της ενεργειακής κρίσης, η κοινωνία περίμενε περισσότερα.
Για τους ανθρώπους που αγωνιούν για το πώς θα βγάλουν τον χειμώνα δεν αρκεί η απόδοση ευθύνης στον Πούτιν, ακόμη και εάν προφανώς αυτός φέρει ευθύνη για την ενεργειακή επισφάλεια.
Αυτό που περίμεναν ήταν μέτρα που θα έκαναν σαφές ότι θα μπορέσουν να βγάλουν τον χειμώνα.
Καταλαβαίνω ότι μέρος του προβλήματος έχει να κάνει με την εξοργιστική αδυναμία της Ευρώπης να συμφωνήσει σε ένα γενναίο πακέτο μέτρων για την ενεργειακή κρίση. Αρκεί να σκεφτούμε ότι υποτίθεται ότι αυτό θα συζητιόταν στις 9 Σεπτεμβρίου, αλλά ακόμη περιμένουμε.
Καταλαβαίνω επίσης ότι υπάρχει μια πραγματική αμηχανία γιατί μέρος του προβλήματος έχει να κάνει με τον τρόπο που η ίδια η ΕΕ οργάνωσε τις αγορές ενέργειας, έναν τρόπο που τώρα, σε μια περίοδο κρίσης, εκτινάσσει τις τιμές στα ύψη.
Όμως, όλα αυτά δεν αποτελούν δικαιολογία. Η κοινωνία περιμένει απαντήσεις.
Αντίστοιχα, ήταν σημαντικό ότι ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε αρκετά μέτρα που απαντούν σε κοινωνικές ανάγκες.
Όμως, μερικά εξ αυτών, όπως αυτά για την επερχόμενη στεγαστική κρίση που θα αντιμετωπίσουμε στη χώρα, περισσότερο αποτελούν αναγνώριση του ότι υπάρχει το πρόβλημα παρά προσπάθεια για λύση του.
Η χώρα μπαίνει σε μια πολύ δύσκολη φάση. Μια περίοδο όπου αυτό που θα κρίνει το σε ποια κατάσταση θα είναι η κοινωνία, δεν έχει να κάνει, σε τελική ανάλυση, ούτε με την επικοινωνία ούτε με την απλή διατύπωση πολιτικών διλημμάτων, αλλά με το εάν θα υπάρξουν πραγματικά μέτρα που θα απαντούν στις κοινωνικές ανάγκες.
Latest News
Μπορούμε να αλλάξουμε;
Ο κόσμος έχει αλλάξει. Νέες δυνάμεις έχουν δημιουργηθεί που δεν μπορεί κανείς να τις υποτιμήσει.
Θεσσαλία: Η επόμενη μέρα…
Ολα τα μαθηματικά μοντέλα δείχνουν ότι, ακολουθώντας την πεπατημένη, σε 10-15 χρόνια ο Θεσσαλικός κάμπος θα έχει ερημοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό
Πόσο έτοιμοι είμαστε;
Για όσους δεν κατάλαβαν, τα χαρακτηριστικά μιας κρίσης αρχίζουν και σχηματίζονται
Ορφανές υποδομές
Τι αποκαλύπτει η περίπτωση του Flyover
De Imbecillitate: Ο Μέγας Κίνδυνος
Η ανησυχητική επικαιρότητα ενός σημαντικού άρθρου του Ευάγγελου Λεμπέση, που γράφτηκε το 1941.
Η επόμενη μέρα του ιρανικού χτυπήματος στο Ισραήλ
Το κρίσιμο ερώτημα παραμένει εάν θα υπάρξει ανταπάντηση στην επίθεση του Ιράν και πέρασμα σε περιφερειακή σύγκρουση στη Μέση Ανατολή
Δεν θα μας τα λύσει η Λαγκάρντ
Προφανώς έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε για να πούμε ότι η τραπεζική πίστη συμβάλλει στην ανάπτυξη της χώρας
Τι γεννά τη βία;
Η συζήτηση για τα υπαρκτά προβλήματα βίαιων συμπεριφορών και μορφών εκφοβισμού μέσα στα σχολεία κινδυνεύει να μείνει μια συζήτηση που εντοπίζει μορφές παραβατικότητας
Ο υποψιασμένος Χατζηδάκης
Η οικονομική ιστορία έχει δείξει όμως ότι η μείωση των τιμών των τροφίμων επιτυγχάνεται μόνο με οικονομική ύφεση
Ολοι στον ίδιο «κουβά»
Το χειρότερο όλων και το πιο άδικο είναι ότι έριχναν όλους τους δανειολήπτες στον ίδιο «κουβά»