Ο κόσμος της Μάγδας Φύσσα και ο κόσμος του Γιάννη Λαγού

Ακόμη και στους χειρότερους εγκληματίες υπήρχαν παραδοσιακά κάποιοι κανόνες.

Ένας από αυτούς ήταν να σέβονται τη μάνα του θύματος τους.

Αυτό δεν ισχύει όμως για τους χρυσαυγίτες.

Αυτή την εγκληματική φασιστική συμμορία.

Αυτό δείχνει η χυδαία επίθεση του καταδικασμένου Λαγού στη Μάγδα Φύσσα.

Για πρέπει κάποιος να είναι πραγματικά ταγμένος στη βαναυσότητα για να επιτίθεται στη μάνα του θύματός του.

Όμως, καταλαβαίνω γιατί οι χρυσαυγίτες έχουν τέτοιο μίσος για τη Μάγδα Φύσσα.

Γιατί εκπροσωπεί όλα όσα στέκονται εμπόδιο στη δική τους λογική.

Γιατί έχει σθένος, αγωνιστικότητα, ενσυναίσθηση, αλληλεγγύη.

Παλικαριά παρά τον πόνο της.

Όλα αυτά που δεν έχουν οι ίδιοι οι χρυσαυγίτες.

Και ας προσπαθούν να παρουσιάσουν μια εικόνα ότι δήθεν είναι αδικημένοι αγωνιστές που έχει στηθεί μια σκευωρία απέναντί τους.

Γιατί μέσα στο δικαστήριο φαίνεται ποιος είναι αυτός που αγωνίζεται και ποιος ήταν απλώς ένας τραμπούκος.

Ποιος ήταν αγωνιστής και ποιος μέλος μιας συμμορίας.

Ποιος είχε ηθικό ανάστημα και ποιος εκπροσωπούσε την ανηθικότητα.

Γι’ αυτό και σκυλιάζουν με τη Μάγδα Φύσσα. Γιατί δεν κάνει τίποτα άλλο με την όλη στάση της από το να υπογραμμίζει αυτές τις αλήθειες.

Όλα αυτά έχουν ξεχωριστή σημασία στις μέρες μας και πρέπει να τα επαναλαμβάνουμε.

Γιατί διάφοροι περιφέρονται και θέλουν να διεκδικήσουν τον χώρο που κατείχε η Χρυσή Αυγή.

Ξεκινώντας βέβαια από τον άθλιο Κασιδιάρη.

Απέναντι σε όλους αυτούς δεν αρκεί μόνο να αναζητούνται τρόποι να μην συμμετέχουν στις εκλογές.

Και αυτό έχει τη σημασία του, αλλά το βασικό είναι να μην έχουν ακροατήριο.

Ένας βασικός τρόπος για να το πετύχουμε αυτό είναι να δείξουμε στα λαϊκά στρώματα ότι ούτε αγωνιστές είναι οι φασίστες, ούτε θάρρος έχουν, ούτε έχουν οποιαδήποτε σχέση με ιδανικά άλλα υποκινούνται από την ωμή βία, τον κυνισμό και την εξυπηρέτηση κάθε λογής συμφερόντων.

Για να καταλάβουν όλοι ότι συγκρούονται δυο κόσμοι: αυτός της Μάγδας Φύσσα και αυτός του Γιάννη Λαγού. Και ότι πρέπει να διαλέξει.