Ηταν μάλλον μια ομολογία αποτυχίας. Η εμφάνιση και ομιλία του προέδρου Πούτιν (για την κατάσταση του έθνους) έναν χρόνο μετά την απεχθή εισβολή στην Ουκρανία δεν είχε τίποτα το θριαμβευτικό. Και πώς θα μπορούσε να έχει άλλωστε. Ηταν όμως πλούσια σε οργουελική γλώσσα. Ο κτηνώδης πόλεμος βαφτισμένος σε «ειδική πολεμική επιχείρηση» έχει οδηγηθεί ύστερα από διαδοχικές ήττες στο τέλμα χάρη στην ηρωική αντίσταση της Ουκρανίας και τη σθεναρή στάση και στήριξη της Δύσης. Καμιά προσπάθεια να δικαιολογηθεί ο πόλεμος με επίκληση της ιστορίας – όπως έγινε πέρυσι για την έναρξή του – και του επιχειρήματος ότι «η Ουκρανία δεν είναι κράτος, λαός, έθνος. Ανήκει στον ρωσικό κόσμο και πρέπει να επανέλθει στη Ρωσία ως επαρχία». Και καθώς ο στόχος αυτός ηττήθηκε επί του πεδίου, η ομιλία επικεντρώθηκε στην ανάγκη προστασίας των Ντονέτσκ και Λουχάνσκ, των περιοχών δηλαδή στις οποίες αναγκάστηκε να περιορίσει τις πολεμικές επιχειρήσεις της. Και βέβαια σε μια ολομέτωπη επίθεση ενάντια στη Δύση με οργουελικά επιχειρήματα και γλώσσα.
«Η Δύση άρχισε τον πόλεμο» είπε ανερυθρίαστα με σχέδιο «να καταφέρει τη στρατηγική ήττα της Ρωσίας» όπως έκανε σε Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λιβύη. Γι’ αυτό αρνήθηκε να μπει σε διαπραγμάτευση με τη Ρωσία για τη διαμόρφωση ενός πανευρωπαϊκού συστήματος ασφάλειας. Κάτω από τις συνθήκες αυτές δεν έχουν νόημα και οι συνομιλίες για τον έλεγχο των εξοπλισμών με τις ΗΠΑ. «Η Δύση που είναι τόσο ηθικά παρακμασμένη», που έχει φτάσει στο σημείο… να νομιμοποιεί γάμους ομοφυλοφίλων (!). Σταθερός στόχος της Δύσης παραμένει η καθυπόταξη της Ρωσίας και χρησιμοποιεί το «ναζιστικό καθεστώς» της Ουκρανίας για την επίτευξή του με τον εξοπλισμό του και τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Η Ρωσία, «ως μοναδικός πολιτισμός», θα προστατεύσει την οικογένεια και τα παιδιά.
Και βέβαια αφιέρωσε μεγάλο μέρος της φλύαρης ομιλίας του στην εσωτερική κατάσταση της Ρωσίας με έμφαση στην αποτυχία των κυρώσεων (συρρίκνωση της οικονομίας/ΑΕΠ μόνο κατά 2,2%) και στην κοινωνία.
Ως προς το αύριο του πολέμου, η ομιλία δεν είχε καμία συγκεκριμένη αναφορά προς οποιαδήποτε κατεύθυνση (κλιμάκωση, διαπραγμάτευση), δείγμα κι αυτό του αδιεξόδου. Αν και ο Πούτιν απέκλεισε την πρώτη χρήση πυρηνικών όπλων.
Ενα αντιδυτικό παραλήρημα για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα.
Ο καθηγητής Π. Κ. Ιωακειμίδης είναι πρώην πρεσβευτής – σύμβουλος του υπουργείου Εξωτερικών και μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής στο Ελληνικό Ιδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ)
Latest News
Τελικά θέλουμε να είμαστε χώρα των «δεικτών» ή των πραγματικών επιτευγμάτων;
Κάποια στιγμή πρέπει να συζητήσουμε πώς θέλουμε το μέλλον της χώρας
H 9η Μαΐου, Ημέρα της Ευρώπης
Σαρανταπέντε χρόνια μετά την υπογραφή της εισόδου μας στην σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, ελάχιστοι γνωρίζουν την προϊστορία ενός μοναδικού εγχειρήματος…!
Το Πανεπιστήμιο είναι διαμαρτυρία
Η διαμαρτυρία είναι τμήμα της μορφωτικής λειτουργίας των πανεπιστημίων
Η Ευρώπη πότε θα συζητήσει για την Ευρώπη;
Η Ευρώπη αδυνατεί να κάνει μια σοβαρή συζήτηση για το μέλλον της
Η τιμή της πατάτας
Πώς αντιμετωπίζεται και αυτή η ακρίβεια;
Το πιο σημαντικό κεφάλαιο
Παρασυρόμαστε από την γκρίνια και τη μεμψιμοιρία των καθημερινών προβλημάτων
Οι αυταπάτες ως εργαλείο αποτυχίας
Οι αυταπάτες όταν γίνονται δεύτερη φύση, έχουν ενίοτε υψηλό και οδυνηρό για τους λαούς κόστος
Ανθρωπιστική κίνηση ή ληστεία;
Μέχρι τώρα έχουν κατασχεθεί ρωσικά περιουσιακά στοιχεία ύψους περίπου 300 δισ. δολαρίων που ήταν τοποθετημένα σε δυτικά τραπεζικά ιδρύματα κατά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία
Ο νέος ενεργειακός φαύλος κύκλος
Μπορεί η ενεργειακή κρίση να θεωρούμε ότι έχει ξεπεραστεί λόγω της μείωσης των τιμών, αλλά αυτός ο νέος κόσμος που δημιουργείται με τις τόσο εντυπωσιακές επενδύσεις δεν έχει βρει ακόμα την περπατησιά του
Η λάθος συζήτηση
Είναι πραγματικά υπέροχη… η συζήτηση για το πόσο πρέπει να αυξηθούν οι δαπάνες για την υγεία.