Όταν ξέρουμε το πρόβλημα αλλά επιλέγουμε να …σφυρίζουμε αδιάφορα

Στο τελευταίο συνέδριο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) στη Γενεύη αναδύθηκε ένα (ακόμη) εφιαλτικό σενάριο αυτό της εμφάνισης της νόσου «Χ» που κατά τις εκτιμήσεις (τονίζω εκτιμήσεις) θα μπορούσε να είναι έως 70% πιο θανατηφόρα από τη λοίμωξη Covid-19.

Αρκετοί εκπρόσωποι της επιστημονικής κοινότητας εικάζουν πως η επόμενη ασθένεια «Χ» θα είναι ζωονόσος, δηλαδή θα προέρχεται από άγρια ή οικόσιτα ζώα και έπειτα θα περάσει στους ανθρώπους.

Ειδικός για τις επιδημίες δεν είμαι. Πιστεύω σε αυτά που χρόνια τώρα λένε οι επιστήμονες, πως η καταστροφή της φύσης είναι υπεύθυνη για τις πανδημίες ή για να το θέσω καλύτερα, για τις περισσότερες πανδημίες μιας και κανείς –μέχρι σήμερα- δεν μπορεί να πει με σιγουριά πως μας προέκυψε η πανδημία με τον κορωνοϊό.

Στον «ΟΤ» έχουμε αναφερθεί  κι άλλη φορά σε αυτό το θέμα (Είναι η καταστροφή της φύσης ηλίθιε…). Θεωρώ ωστόσο χρήσιμο, τώρα που αναδύεται –έστω και υποθετικά- η απειλή μιας νέας πανδημίας να ξαναθυμίσουμε ορισμένα πράγματα.

ΕΟΔΥ: Τι ξέρουμε και τι όχι για τη «νόσο Χ»

Αποσπούμε από τους ιούς τους φυσικούς ξενιστές τους

Κατά τους ειδικούς,  όταν σκοτώνουμε τα άγρια ζώα ή τα βάζουμε σε κλουβιά και τα στέλνουμε σε αγορές διασαλεύουμε την ισορροπία των οικοσυστημάτων και αποσπούμε τους ιούς από τους φυσικούς ξενιστές τους. Όταν συμβαίνει αυτό χρειάζονται καινούργιο ξενιστή. Και συχνά ο καινούργιος ξενιστής είμαστε εμείς (!).

Τα Κέντρα για την Πρόληψη και τον Έλεγχο Λοιμωδών Νόσων των ΗΠΑ (CDC) εκτιμούν ότι τα ¾ των νέων ή αναδυόμενων ασθενειών που προσβάλλουν τον άνθρωπο ξεκινούν από τα ζώα.

Όπως διαβάζω, η φυματίωση, η λύσσα, η τοξοπλάσμωση, η ελονοσία, , ο Έμπολα, το AIDS, ο ιός ZIKA, ο ιός SARS είναι μερικές μόνο από τις επιδημίες που υπήρξαν ανά περίπτωση φονικές και προέρχονται από τα ζώα.

Τα ζώα δεν φέρουν την παραμικρή ευθύνη

Ωστόσο, όπως διευκρινίζουν οι επιστήμονες, τα ζώα δεν φέρουν την παραμικρή ευθύνη και είναι λάθος να πιστεύουμε ότι τα άγρια ή «εξωτικά» ζώα είναι σε μεγάλο βαθμό προσβεβλημένα από θανατηφόρους παθογόνους οργανισμούς έτοιμους να μας μολύνουν.

Κατά τους ειδικούς, η  πλειονότητα αυτών των μικροβίων ζει μέσα στον οργανισμό των ζώων χωρίς να τους προκαλούν το παραμικρό κακό. Το πρόβλημα βρίσκεται αλλού. Όπως διευκρινίζουν,  με την ξέφρενη αποψίλωση των δασών, την αστικοποίηση και την εκβιομηχάνιση, προσφέραμε (και θα προσφέρουμε) σε αυτά τα μικρόβια τον τρόπο να φθάσουν μέχρι το ανθρώπινο σώμα και να προσαρμοστούν σε αυτό…

Τι είπαμε; ‘Ότι με τον τρόπο που δρούμε προσφέραμε (και θα προσφέρουμε) σε αυτά τα μικρόβια τον τρόπο να φθάσουν μέχρι το ανθρώπινο σώμα και να προσαρμοστούν σε αυτό…

Σήμερα, σε όλο τον κόσμο, εκατοντάδες χιλιάδες ζώα στοιβάζονται το ένα πάνω στο άλλο περιμένοντας να οδηγηθούν στο σφαγείο. «Ιδού οι ιδανικές συνθήκες για τη μετάλλαξη των μικροβίων σε θανάσιμους παθογόνους οργανισμούς (!)», λένε οι επιστήμονες.

Για παράδειγμα,  οι ιοί της γρίπης των πτηνών, των οποίων οι ξενιστές ήταν υδρόβια πουλιά, έκαναν θραύση στα πτηνοτροφεία όπου βρισκόταν συγκεντρωμένος τεράστιος όγκος κοτόπουλων. Εκεί, μεταλλάχθηκαν και απέκτησαν μεγαλύτερη λοιμογόνο δύναμη.

Ο δυτικός κόσμος και η μετάδοση παθογόνων οργανισμών

Όπως λένε, οι  ειδικοί, δεν πρέπει να πιστεύουμε ότι ο «αναπτυγμένος» δυτικός κόσμος απέχει από συνήθειες που ευνοούν τη μετάδοση παθογόνων οργανισμών. Η κατανάλωση άγριων ζώων ή και η παγίδευσή τους για άλλους σκοπούς (πώληση πτηνών ως ωδικά, παράνομη εμπορία για συλλέκτες) δυστυχώς ανθεί και στην ήπειρό μας, ειδικά σε ό,τι αφορά τα μεταναστευτικά πουλιά που αποτελούν και εύκολο στόχο λόγω εξάντλησης κατά το ταξίδι τους

Οι επιδημιολόγοι θεωρούν ότι οι εμφανίσεις ιών είναι αναπόφευκτες, αλλά όχι και οι επιδημίες. Ωστόσο, όπως επισημαίνουν, δεν θα απαλλαγούμε από αυτές όσο επιτείνονται οι κάθε είδους εισβολές στις μέχρι χθες δυσπρόσιτες περιοχές της άγριας πανίδας και χλωρίδας.

Να γιατί είναι πολύ σημαντικό να προστατέψουμε τη βιοποικιλότητα και τους οικότοπους της άγριας ζωής ώστε τα ζώα να κρατούν τα μικρόβια τους αντί να τα μεταδίδουν στους ανθρώπους…

Το πρόβλημα λοιπόν το ξέρουμε. Αλλά δυστυχώς, προσωπικά πάντα μιλώντας, δεν κάνουμε και πολλά για να το λύσουμε. Γιατί πως αλλιώς εξηγείται το γεγονός ότι επιμένουμε σε όλες αυτές τις πρακτικές που προσφέρουν στα μικρόβια τον τρόπο να φθάσουν μέχρι το ανθρώπινο σώμα και να προσαρμοστούν σε αυτό;