Παρατηρώντας τη συζήτηση για τις αναγκαίες αλλαγές στην Παιδεία, διαπιστώνω ότι πέραν της επίκλησης της υποτίθεται αυτονόητης ανάγκης για μη κρατικά πανεπιστήμια, το βασικό επανερχόμενο αίτημα αφορά την αναβάθμιση των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση, ουσιαστικά μια αντίληψη ότι αυτό που προέχει είναι ο βαθύτερος ψηφιακός μετασχηματισμός του εκπαιδευτικού συστήματος, τόσο ως προς τον ίδιο τον τρόπο που οργανώνεται η εκπαίδευση και επιτελείται η παιδαγωγική διαδικασία αλλά και στο επίπεδο των γνώσεων και δεξιοτήτων που αποτελούν προτεραιότητα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε μια εποχή μεγάλων μετασχηματισμών, ιδίως με δεδομένη τη ραγδαία επέκταση των εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης, η τεχνολογική διάσταση της εκπαίδευσης αποκτά ξεχωριστή σημασία, ιδίως από τη στιγμή που ξεπεράσαμε τις δυσκολίες μιας μεταβατικής περιόδου όπου ο ψηφιακός αλφαβητισμός των μαθητών ιδίως της δευτεροβάθμιας ήταν υψηλότερος από αυτόν των εκπαιδευτικών.
Και σίγουρα οι ψηφιακές τεχνολογίες προσφέρουν άμεση πρόσβαση σε έναν τεράστιο όγκο γνώσεων και πληροφοριών, την ώρα που μάλλον διαψεύστηκαν οι Κασσάνδρες που έβλεπαν στην επέκταση των ψηφιακών τεχνολογιών μια γενικευμένη αλλοτρίωση – μια ματιά στο πόσο καθοριστική είναι η αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών για τη διευκόλυνση μορφών κοινωνικότητας ενίοτε και αγωνιστικότητας αρκεί.
Ομως, όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι η απάντηση στη σημερινή κρίση του σχολείου μπορεί να είναι μόνο ή κυρίως τεχνολογική. Οι πραγματικές προκλήσεις εξακολουθούν να αφορούν το με ποιον τρόπο το σχολείο θα μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη κριτικής σκέψης.
Mιας σκέψης που να μπορεί να κατανοεί, να ερμηνεύει αλλά και να αμφισβητεί και να επιδιώξει να αλλάξει τον κόσμο, δημοκρατικής πολιτικής διανοητικότητας, δηλαδή της ικανότητας να μπορεί κάποιος να συμμετέχει, να κινητοποιείται, να διεκδικεί, να έχει λόγο γι’ αυτά που τον αφορούν, ικανότητα επαφής με τα πνευματικά και καλλιτεχνικά δημιουργήματα, ιδίως όσα αποφεύγουν τις ευκολίες ενός εμπορευματοποιημένου συρμού, και μια ταυτότητα που να αντιστοιχεί σε κοινωνίες πολυπολιτισμικές και έναν κόσμο όντως αλληλεξαρτημένο. Και αυτά δεν είναι τεχνικά ζητήματα
Latest News
Η Ευρώπη πότε θα συζητήσει για την Ευρώπη;
Η Ευρώπη αδυνατεί να κάνει μια σοβαρή συζήτηση για το μέλλον της
Η τιμή της πατάτας
Πώς αντιμετωπίζεται και αυτή η ακρίβεια;
Το πιο σημαντικό κεφάλαιο
Παρασυρόμαστε από την γκρίνια και τη μεμψιμοιρία των καθημερινών προβλημάτων
Οι αυταπάτες ως εργαλείο αποτυχίας
Οι αυταπάτες όταν γίνονται δεύτερη φύση, έχουν ενίοτε υψηλό και οδυνηρό για τους λαούς κόστος
Ανθρωπιστική κίνηση ή ληστεία;
Μέχρι τώρα έχουν κατασχεθεί ρωσικά περιουσιακά στοιχεία ύψους περίπου 300 δισ. δολαρίων που ήταν τοποθετημένα σε δυτικά τραπεζικά ιδρύματα κατά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία
Ο νέος ενεργειακός φαύλος κύκλος
Μπορεί η ενεργειακή κρίση να θεωρούμε ότι έχει ξεπεραστεί λόγω της μείωσης των τιμών, αλλά αυτός ο νέος κόσμος που δημιουργείται με τις τόσο εντυπωσιακές επενδύσεις δεν έχει βρει ακόμα την περπατησιά του
Η λάθος συζήτηση
Είναι πραγματικά υπέροχη… η συζήτηση για το πόσο πρέπει να αυξηθούν οι δαπάνες για την υγεία.
Το θέμα δεν είναι μόνο η ανάπτυξη
Το ρεπορτάζ των Financial Times απλώς είπε την αλήθεια για την κατάσταση στη χώρα
Πανεπιστήμια στην αγορά
Ο πραγματικός αθέμιτος ανταγωνισμός απέναντι στο δημόσιο πανεπιστήμιο
Γιατί είναι σημαντικό το ομόλογο;
Αυτές οι εκδόσεις είναι σχεδόν «υποχρεωτικές»