Μαρίν Λεπέν: Το ριζοσπαστικό πρόγραμμά της οδηγεί στο Frexit

Στην 15σέλιδη σύνοψη των πολιτικών προτάσεων που έχει διανείμει προεκλογικά η Μαρίν Λεπέν βρίσκει κανείς ένα κεφάλαιο για την εθνική κληρονομιά, ένα για την οικογένεια, ένα άλλο ακόμα και για την προστασία των ζώων (αφιέρωμα στη γνωστή για τις ακροδεξιές της απόψεις φιλόζωη Μπριζίτ Μπαρντό προφανώς). Αν «κάτι» απουσιάζει από το φυλλάδιο της υποψήφιας για την προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας, είναι η Ευρώπη. Η οικονομική εφημερίδα «Les Echos» θεωρεί ότι το ριζοσπαστικό πρόγραμμα της Μαρίν Λεπέν οδηγεί στο… Frexit.

«Για τη Μαρίν Λεπέν η ΕΕ δεν συνιστά ούτε πολιτικό σχεδιασμό, ούτε ανάγκη», σημειώνει η ρεπόρτερ Κατρίν Σατινιού. «Πρόκειται μάλλον για ένα βάρος, για μια σιδερένια μπάλα δεμένη στο πόδι της Γαλλίας, από την οποία η χώρα πρέπει να απαλλαγεί», συμπληρώνει.

Ασφαλώς η επικεφαλής του Εθνικού Συναγερμού έχει βάλει νερό στο κρασί της. Αμέσως μετά τη διεξαγωγή του πρώτου γύρου και ενόψει της τελικής αναμέτρησής της με τον Εμμανουέλ Μακρόν η Λεπέν διαβεβαίωσε ότι δεν έχει κρυφή ατζέντα για έξοδο της Γαλλίας από την ΕΕ. Από το 2017 εξάλλου, από τον «τελικό» της προηγούμενης αναμέτρησης για την προεδρία, είχε αναθεωρήσει παλαιότερη πρότασή της για έξοδο της χώρας της από την Ευρωζώνη.

Ξενοφοβία

Όλες αυτές οι διαβεβαιώσεις, ωστόσο, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα καμουφλάζ, κατά τη ρεπόρτερ της γαλλικής εφημερίδας. Δεν είναι παρά ένα προπέτασμα καπνού για να μην τρομάξουν οι εν δυνάμει ψηφοφόροι της. Όσοι προτίμησαν, δηλαδή, τους άλλους υποψηφίους στον πρώτο γύρο και δεν αντέχουν γι’ άλλη μια πενταετία τον Εμμανουέλ Μακρόν.

«Αν εκλεγεί η Λεπέν, το πρώτο πράγμα που θα κάνει θα είναι να κατεβάσει την ευρωπαϊκή σημαία από τα δημόσια κτίρια», υποστηρίζει η δημοσιογράφος της «Les Echos». Εντάξει, υπάρχει ένας διάχυτος τρόμος σε ένα μεγάλο τμήμα (και) των μέσων ενημέρωσης της Γαλλίας από το ενδεχόμενο να διαδεχθεί τον Μακρόν η Λεπέν. Μια ανησυχία που είναι ορατή και γίνεται πρωτίστως αντιληπτή στους τρίτους παρατηρητές ως υπερβολή.

Ίσως να μην είναι ακριβώς έτσι. Διότι στον πυρήνα της πολιτικής ψυχοσύνθεσης της Μαρίν Λεπέν υπάρχει η ξενοφοβία. Από εκεί απορρέει ο βαθύς αντιευρωπαϊσμός της – ο όρος «ευρωσκεπτικισμός» είναι μάλλον πολύ επιεικής για να την χαρακτηρίσει.

Ο «Πολωνός υδραυλικός»

H γυναίκα έχει μιλήσει για «μεταναστευτική καταβύθιση που διοργανώνει η Ευρώπη». Και δεν εννοεί μόνο την «απειλή» των γαλλόφωνων Βορειοαφρικανών που εδώ και δεκαετίες (από την εποχή του Φρανσουά Μιτεράν) έχουν μεταναστεύσει από τις πρώην αποικίες στη μητροπολιτική Γαλλία. Δεν αναφέρεται μόνο στους μετανάστες από τη μαύρη Αφρική που επίσης από τη δεκαετία του 1980 κάνουν τις δουλειές που απαξιώνουν να κάνουν οι Γάλλοι (την αποκομιδή των σκουπιδιών, για παράδειγμα).

Όταν μιλά για «μεταναστευτική καταβύθιση» εννοεί κυρίως τον θρυλικό πια, «Πολωνό υδραυλικό». Τους μετανάστες από τις άλλες χώρες-μέλη της ΕΕ δηλαδή, κυρίως από την Ανατολική Ευρώπη που μετά τη διεύρυνση του 2006 έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν και να εργαστούν στη χώρα. Αυτοί είναι που απειλούν να πάρουν τις δουλειές που κάνουν και οι ίδιοι οι Γάλλοι – όχι αυτές που περιφρονούν. Να πάρουν τις δουλειές και, αλίμονο, τις θυγατέρες τους. Να σαγηνεύσουν ακόμα και τις συζύγους!

Ήταν όντως διασκεδαστική η δημόσια αντιπαράθεση που είχε ξεσπάσει πριν από λίγα χρόνια στη Γαλλία, με την εικόνα του μπρατσωμένου «Πολωνού υδραυλικού» στις αφίσες των στάσεων των λεωφορείων που «κάρφωνε» με βλέμμα όλο υποσχέσεις τις Παριζιάνες.

Μια Ευρώπη α λα καρτ

Η Λεπέν έχει όντως αμβλύνει τις τοποθετήσεις της σε διάφορα «ντελικάτα» ζητήματα, προκειμένου να εμφανίζεται μετριοπαθής και να μην τρομάζει τους ψηφοφόρους – τη βοήθησε πολύ σ’ αυτό και η υποψηφιότητα του Ερίκ Ζεμούρ στα δεξιά της στον πρώτο γύρο. Αλλά ουδείς αμφιβάλλει ότι, αν εκλεγεί, θα επιχειρήσει να «διορθώσει» ορισμένα «κακώς κείμενα». Ακόμα και με θεσμικές μεταρρυθμίσεις. Εχει υποσχεθεί εξάλλου δημοψήφισμα για την αναθεώρηση κάποιων διατάξεων του Συντάγματος, όπως είναι αυτή που προβλέπει την υπεροχή του Διεθνούς Δικαίου επί του εσωτερικού.

«Υποστηρίζω την υπεροχή του γαλλικού Συντάγματος επί του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Η θεμελιώδης αυτή μεταρρύθμιση στο Δίκαιό μας πρέπει να εφαρμοστεί όχι μόνο σε ό,τι αφορά τη μετανάστευση αλλά σε όλους τους τομείς, ώστε να επιτρέψει στη Γαλλία να συμβιβάσει τις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις της με τη διατήρηση της κυριαρχίας της και με την υπεράσπιση των εθνικών της συμφερόντων», έχει τονίσει.

Στην πραγματικότητα η Μαρίν Λεπέν θα ήθελε να εκμεταλλευτεί μια Ευρώπη κατά το δοκούν. Εκείνο που επιδιώκει είναι μια «Ευρώπη κατά παραγγελία», να επιλέγει δηλαδή εκείνη ποιες ευρωπαϊκές αποφάσεις θα εφαρμόζει και ποιες όχι. «Και το πρόβλημα είναι ότι το δημοψήφισμα που επαγγέλλεται είναι αντίθετο με τις ευρωπαϊκές Συνθήκες», σημειώνει η Κατρίν Σατινιού.

Η ρεπόρτερ της «Les Echos» παραπέμπει στην Κριστίν Βερζέ, αντιπρόεδρο του Ινστιτούτου Ζακ Ντελόρ, που εξηγεί ότι «και μόνο η πράξη να κατοχυρώσει στο Σύνταγμα την επικυριαρχία του εθνικού Δικαίου, είναι αντισυνταγματική από ευρωπαϊκή άποψη».

Ανέφικτες υποσχέσεις

«Πρόκειται για έναν παραλογισμό», τονίζει ο κεντρώος βουλευτής και πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης Ζαν-Λουί Μπουρλάνζ. Ο Μπουρλάνζ εξηγεί ότι «αν διακηρύξει κάποιος την υπεροχή του εθνικού δικαίου επί του ευρωπαϊκού, έχει αυτόματα καταργήσει το ευρωπαϊκό δίκαιο». Ο βουλευτής εκτιμά ότι «η Μαρίν Λεπέν αποκηρύσσει την επίσημη αποχώρηση της Γαλλίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά το πρόγραμμά της είναι απλά ασύμβατο με την παραμονή της χώρας σ’ αυτή».

Έτσι «η υπόσχεση της υποψήφιας προέδρου να διασφαλίσει μόνο για τους Γάλλους την προτεραιότητα στην απασχόληση, στις κοινωνικές παροχές και στα προγράμματα κοινωνικής στέγης δεν θέτει μόνο υπό αμφισβήτηση  τις συνταγματικά κατοχυρωμένες, θεμελιώδεις αρχές της Γαλλικής Δημοκρατίας της ισότητα και της αδελφοσύνης,  αλλά παραβιάζει ταυτόχρονα τις ευρωπαϊκές Συνθήκες που διασφαλίζουν την ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων σε όλες τις χώρες-μέλη της ΕΕ προκειμένου να εργαστούν», σημειώνει ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Ντομινίκ Ρουσό.

Η αποκατάσταση των εθνικών συνόρων, που έχουν καταργηθεί από τη Συμφωνία του Σένγκεν (εξαιρέσεις έχουν προβλεφθεί μόνο για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και πρόσφατα για την αντιμετώπιση της πανδημίας), παραβιάζει τους ευρωπαϊκούς κανόνες και εξάλλου είναι κάτι που δεν επιθυμεί ο γαλλικός λαός, όπως δείχνουν όλες οι σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης, πρόσθεσε ο γάλλος συνταγματολόγος.

Απομονωμένη από όλους

Η ευρωπαϊκή πολιτική της Λεπέν εδράζεται στην απατηλή ιδέα ότι είναι δυνατόν να δημιουργηθεί μια «Ευρώπη των εθνών» που θα διέπεται από το δικαίωμα αρνησικυρίας. Που κάθε κυβέρνηση θα έχει την ευθύνη για την προάσπιση των εθνικών της δικαίων και τη δυνατότητα άσκησης βέτο σε κάθε κοινή απόφαση που θεωρεί δεν ευνοεί τα εθνικά της συμφέροντα.

Η ίδια η γαλλίδα πολιτικός ισχυρίζεται ότι έχει συμμάχους στην Ευρώπη που συμμερίζονται τις απόψεις της αυτές. Μιλά για τον επικεφαλής της ιταλικής Λέγκας Ματέο Σαλβίνι, για τον ούγκρο πρόεδρο Βικτόρ Ορμπάν και για τον πολωνό Ματέους Μοραβιέτσκι. Αλλά ουδέποτε μ’ αυτούς κατάφερε να συγκροτήσει μια ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

«Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η Μαρίν Λεπέν μοιάζει περισσότερο απομονωμένη από ποτέ», διαπιστώνει η ρεπόρτερ της «Les Echos». Θα έλεγε κανείς ότι η ξενοφοβία της την απομονώνει ακόμα και από τους Ευρωπαίους ομοϊδεάτες και πολιτικούς της φίλους.