ΔΝΤ: Οι αντιπληθωριστικές αρετές της μετανάστευσης

«Είμαι Άγγλος νιος και τυχερός/θέλω το βασιλιά/κι ας ακριβαίνουν τον καπνό/φτάνει που με ρωτάν», έγραφαν οι Μπρένταν Μπίαν και Βασίλης Ρώτας πριν από μισόν αιώνα και βάλε. Και δυο στροφές πιο κάτω, «Τη γριά Αγγλία όπου βρεθώ/την έχω στην καρδιά/μόνο αυτούς τους νέγρους να’ διωχνα/έξω με μια κλωτσιά». Την περασμένη Κυριακή η υπ’αριθμόν 2 αξιωματούχος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου συνέστησε στην κυβέρνηση του Λονδίνου να ανοίξει τα σύνορά της στους «νέγρους» – δεν χρησιμοποίησε αυτό τον όρο βέβαια, η πολιτική ορθότητα πλέον το απαγορεύει. Διότι, όπως εξήγησε, θα μπορούσαν ακόμα και να ρίξουν τον πληθωρισμό, ο οποίος σε αντίθεση με τον υπόλοιπο κόσμο που υποχωρεί, στη Βρετανία επιμένει.

ΔΝΤ: Στο 2,6% η ελληνική ανάπτυξη το 2023 – Στο 4% ο πληθωρισμός

Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι η Τζίτα Γκοπινάθ, η πρώτη αναπληρώτρια γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, είναι αμερικανίδα μεν, αλλά ινδικής καταγωγής. Και οι εκτιμήσεις της για τις αντιπληθωριστικές αρετές της πολιτικής ανοικτών συνόρων (που κάποτε ήταν δεδομένη για τους πολίτες της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, όπου ο ήλιος δεν έδυε ποτέ) απευθύνονταν ουσιαστικά στον επίσης ινδικής καταγωγής βρετανό πρωθυπουργό Ρίσι Σούνακ, ο οποίος είχε πρόσφατα αποφανθεί ότι «τα ποσοστά της νόμιμης μετανάστευσης στη χώρα είναι υπερβολικά υψηλά».

Αμφότεροι οι πρωταγωνιστές της ιστορίας, δηλαδή, έχουν καταγωγή από μια κατεξοχήν χώρα αποστολής μεταναστών για τη Βρετανία – η Ινδία είναι το μεγαλύτερο σε πληθυσμό μέλος της Κοινοπολιτείας, ως γνωστόν.

«Αυξήστε τις ροές»

«Με τον πληθωρισμό σε τέτοια επίπεδα, υπάρχουν προφανή οφέλη από την είσοδο ξένων εργαζομένων στην αγορά εργασίας», είπε η Τζίτα Γκοπινάθ μιλώντας στην εκπομπή Newsnight του BBC. «Η αύξηση της παραγωγικής βάσης με νέους εργαζόμενους θα μπορούσε να καλύψει τις ελλείψεις σε ορισμένους από τους τομείς που βλέπουμε αυτή τη στιγμή να πάσχουν από έλλειψη εργατικών χεριών, ως εκ τούτου θα βοηθήσει στην αποκλιμάκωση του πληθωρισμού», σημείωσε η αξιωματούχος του ΔΝΤ και κατέληξε: «Επομένως νομίζω ότι υπάρχουν οφέλη από την είσοδο περισσότερων εργαζομένων».

Η καθαρή μετανάστευση, η διαφορά μεταξύ του αριθμού των ατόμων που εισέρχονται και εκείνων που φεύγουν σε μακροπρόθεσμη βάση δηλαδή, βρίσκεται σε επίπεδο-ρεκόρ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έφθασε στις 606.000 επιπλέον εισροές το 2022, σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της χώρας, όπως σημειώνει το BBC. Αλλά είναι προφανές ότι δεν αρκεί – η Γερμανία υποδέχεται συντεταγμένα 500.000 οικονομικούς μετανάστες κάθε χρόνο την τελευταία δεκαετία, ενώ το 2015, χρονιά κορύφωσης της προσφυγικής κρίσης, υποδέχθηκε 900.000 ξένους.

Εν τω μεταξύ, ο συνολικός πληθωρισμός στη Βρετανία μειώθηκε μεν στο 8,7% σε ετήσια βάση τον Απρίλιο, αλλά συγκριτικά με άλλες αναπτυγμένες χώρες παραμένει πολύ υψηλός. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο δομικός πληθωρισμός, που δεν περιλαμβάνει τις πολύ ασταθείς τιμές των τροφίμων και της ενέργειας, αυξήθηκε στο 6,8%, που είναι το υψηλότερο στον όμιλο των 7 πλουσιότερων χωρών του πλανήτη (G7).

1 εκατ. κενές θέσεις

Όσο για την ανεργία, το πρώτο τρίμηνο του έτους κυμάνθηκε στο 3,9%. Είναι σαφές ότι στη Βρετανία επικρατούν συνθήκες πλήρους απασχόλησης. Ωστόσο, «τα τελευταία επίσημα στατιστικά στοιχεία έδειξαν ότι το Ηνωμένο Βασίλειο εξακολουθούσε να έχει περισσότερες από ένα εκατομμύριο κενές θέσεις εργασίας τους τρεις μήνες έως τον Απρίλιο του 2023», αναφέρει το BBC.

Οι κλάδοι με τις μεγαλύτερες ελλείψεις εργαζομένων εντοπίζονται στη φιλοξενία και την εστίαση (5,5%), στην υγεία και την κοινωνική εργασία (4,5%) και στους εξειδικευμένους επιστήμονες (4%). Οι ειδικοί έχουν εντοπίσει το πρόβλημα εξεύρεσης εργαζομένων στους ευρύτερους αυτούς τομείς στις παρενέργειες του Brexit στην εισροή εργαζομένων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως επίσης και στις επιπτώσεις της πανδημίας Covid.

Η κυβερνητική απάντηση

«Το μεταναστευτικό σύστημα θα μπορούσε να προσαρμοστεί περισσότερο στις ανάγκες της οικονομίας», ήταν το πρώτο σχόλιο της κυβέρνησης του Λονδίνου αναφορικά με τη συνέντευξη Γκοπινάθ. Το Υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε συγκεκριμένα ότι «η Βρετανία απομακρύνθηκε από το παλιό μοντέλο της υποδοχής απεριόριστων ανειδίκευτων οικονομικών μεταναστών».

Εκπρόσωπος του Υπουργείου διευκρίνισε ότι «η χώρα διαθέτει πλέον ένα σύστημα μετανάστευσης που παρέχει στον Βρετανό πολίτη τον πλήρη έλεγχο των συνόρων της χώρας, ένα σύστημα το οποίο έχει σχεδιαστεί για να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της οικονομίας για να διασφαλίσει ότι έχουμε τις δεξιότητες που χρειαζόμαστε».

Ο εκπρόσωπος πρόσθεσε ότι η κυβέρνησή του «θέλει οι επιχειρήσεις να επενδύσουν στο εγχώριο εργατικό δυναμικό για να καλύψουν τις ελλείψεις που υπάρχουν», αλλά «όπου υπάρχει έντονη ανάγκη για προσωπικό, όπως στην περίπτωση των γηροκομείων και της βιομηχανίας θαλασσινών, ήμασταν επίσης ευέλικτοι διευρύνοντας τη λίστα των επαγγελμάτων και των ειδικοτήτων που παρατηρούνται δυσκολίες στην πλήρωση κενών θέσεων εργασίας».

Πληθωρισμός και επιτόκια

Η δυσκολία στην εξεύρεση προσωπικού που αντιμετωπίζουν μετά το Brexit οι βρετανικές επιχειρήσεις και οι κοινωνικές επιπτώσεις της Covid-19 είναι εξάλλου οι παράγοντες στους οποίους αποδίδουν οι οικονομολόγοι τον συγκριτικά υψηλό πληθωρισμό στη Βρετανία. Η δυσκολία της Τράπεζας της Αγγλίας να τιθασεύσει τον πληθωρισμό κάνει μάλιστα πολλούς αναλυτές να πιστεύουν ότι οι κεντρικοί τραπεζίτες θα συνεχίσουν να αυξάνουν τα επιτόκια της στερλίνας υψηλότερα από το 5%, όπως αρχικά πιστευόταν – σήμερα το βασικό επιτόκιο της στερλίνας είναι 4,5%.

Στο θέμα του δομικού πληθωρισμού πάντως η Τζίτα Γκοπινάθ φάνηκε να μην ενστερνίζεται την ιδέα ότι η Βρετανία βρίσκεται σε πολύ χειρότερη θέση από τις άλλες αναπτυγμένες οικονομίες. «Δεν θα έδινα μεγάλη σημασία στις μικρές διαφορές που εμφανίζουν οι αριθμοί σε ό,τι αφορά το δομικό πληθωρισμό», είπε χαρακτηριστικά στη βρετανική τηλεόραση.

Ο βρόχος του Brexit

Αντίθετα, «καταπέλτης» ήταν το στέλεχος του ΔΝΤ σε ό,τι αφορά τις εκτιμήσεις της για το Brexit. Η Τζίτα Γκοπινάθ είπε ότι το Ταμείο εμμένει στην πρόβλεψη που είχε κάνει το 2018, ότι η έξοδος από την ΕΕ θα μειώσει το μακροπρόθεσμο αναπτυξιακό δυναμικό της βρετανικής οικονομίας κατά 2,5% έως 4% του ΑΕΠ. Κάτι που σημαίνει ότι η υπερήφανη πορεία της χώρας εκτός Ευρώπης θα στοιχίσει σε κάθε Βρετανό πολίτη από 900 έως 1.300 στερλίνες (από 1.000 έως 1.500 ευρώ).

«Δημοσιοποιήσαμε αυτήν την εκτίμηση το 2018 και δεν την έχουμε αναθεωρήσει έκτοτε επειδή είχαμε την πανδημία και πολλά ακόμα οικονομικά σοκ», είπε η Γκοπινάθ.

«Επομένως είναι πολύ πιο δύσκολο να προσδιορίσουμε πόσο θα είναι το καθαρό κόστος του Brexit. Αλλά αν κοιτάξετε τις πρόσφατες εκτιμήσεις της Τράπεζας της Αγγλίας και άλλων αναλυτών, θα διαπιστώσετε ότι οι βασικοί υπολογισμοί δεν έχουν αλλάξει», πρόσθεσε.

Η Γκοπινάθ εξήγησε τέλος ότι «οι επενδύσεις είναι πιο αδύναμες από το 2016 που διεξήχθη το δημοψήφισμα, η ευελιξία της αγοράς εργασίας έχει μειωθεί και ο όγκος των εμπορικών συναλλαγών του Ηνωμένου Βασιλείου με την ΕΕ έχει επίσης απομειωθεί». Όλοι αυτοί οι παράγοντες «υποδηλώνουν μια αποδυνάμωση της βρετανικής οικονομίας», συμπέρανε η ηλικίας 52 ετών πρώην καθηγήτρια Οικονομίας του Χάρβαρντ και νωρίτερα του Booth School of Business του Σικάγου