O σχετικά πρόσφατα εκλεγείς νέος πρόεδρος της Αργεντινής Χαβιέρ Μιλέι επιχειρώντας να εφαρμόσει το πρόγραμμά του, δηλαδή τις δραματικές περικοπές στις δαπάνες του δημόσιου τομέα, βρέθηκε μπροστά σε μια περίπου αναμενόμενη αντίδραση του κράτους και των πελατών του. Ετσι, με την προώθηση στη Βουλή, που βασικά ελέγχεται κατά πλειοψηφία απο κόμματα κρατιστών, ενός νομοσχεδίου που περιελάμβανε ένα είδος ριζικού «πριονισμού» δημοσίων δαπανών σε όλη σχεδόν την έκταση των κρατικών οργανισμών («omnibus» – ολοκληρωτικά, αποκλήθηκε από συνεργάτες του νέου προέδρου) συνάντησε τη σχεδόν απόλυτη άρνηση του νομοθετικού σώματος. Στη συνέχεια ο Μιλέι προώθησε ένα σχετικά διαλακτικότερο νομοθέτημα που τις ημέρες αυτές δοκιμάζεται η τύχη του.
Σε όλες τις κοινωνίες που ο δημόσιος τομέας έχει πετύχει να αντιμετωπίζεται σαν καλοπροαίρετο φιλανθρωπικό ίδρυμα, τα πλοκάμια που δημιουργούνται απλώνονται παντού. Με αποτέλεσμα οι οικονομικές και κοινωνικές καταστροφές που προκαλεί τελικά να βαφτίζονται δημιουργήματα του καπιταλισμού και των εχθρών των λαϊκών στρωμάτων. Ενώ όλοι εκείνοι που εκμεταλλεύονται σαν κηφήνες τους οργανισμούς του κράτους θησαυρίζουν απο αυτούς και βυθίζουν τον απλό κόσμο στην απόγνωση και τη φτώχεια, φαντάζουν προστάτες των φτωχών και υπερασπιστές του λαού. Αυτό ακριβώς αντιμετωπίζει τη στιγμή αυτή ο Μιλέι και οι τύχες του θα σηματοδοτήσουν σε μεγάλο βαθμό το μέλλον των ελεύθερων κοινωνιών.
Ο υπουργός Εσωτερικών της Αργεντινής Γκιγέρμο Φράνκο περιέγραψε ανάγλυφα το πρόβλημα: «Ολες αυτές οι κρατικές εταιρείες ξοδεύουν το 20% του προϋπολογισμού τους για την πραγματοποίηση του θεσμικού τους ρόλου και το 80% για έξοδα διοίκησης». Γι’ αυτό και η κυβέρνηση αποφάσισε να μειώσει τις δαπάνες τους μειώνοντας τη χρηματοδότησή τους από το κράτος. Μια ΜΚΟ ονόματι ASAP, που παρακολουθεί τα οικονομικά της χώρας, διαπίστωσε πως ο Μιλέι μείωσε τις επιδοτήσεις κρατικών φορέων σε $535 εκατ., περίπου περικοπή 61% σε όσα είχαν δαπανηθεί στο ίδιο διάστημα το 2023. Οι περίπου 40 κρατικοί φορείς στην Αργεντινή που καλύπτουν υπηρεσίες σε όλους σχεδόν τους τομείς, από σιδηροδρομικές μεταφορές σε αεροπορικές συγκοινωνίες, ενέργεια και υπηρεσίες αστικής εξυπηρέτησης, λειτουργούσαν σχεδόν όλοι με ζημιά όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Ο επικεφαλής μιας εταιρείας πολιτικών συμβούλων ξεκαθάρισε τους σχετικούς κυβερνητικούς στόχους: «Υπάρχει τεράστιος χώρος για μείωση εξόδων, για μεγαλύτερη αποδοτικότητα και για βελτίωση των τρόπων διοίκησης των κρατικών οργανισμών της Αργεντινής. Η κυβέρνηση όμως φιλοδοξεί να κινηθεί πολύ πιο έντονα. Διότι γι’ αυτήν είναι ζήτημα αρχών κι όχι μόνο χρημάτων και κόστους». Λ.χ. η κυβέρνησή επιχείρησε να δώσει όλες τις μετοχές της βασικής κρατικής αεροπορικής εταιρείας Aerolineas Argentinas στους εργαζομένους. Δίχως βέβαια παραπέρα χρηματοδοτήσεις. Η Γερουσία όμως απέρριψε την πρωτοβουλία που παραμένει σε ισχύ μέχρι να αποφασίσει η Βουλή. Αν καταψηφισθεί απορρίπτεται οριστικά. Τα νομοθετικά σώματα όντως δεν λένε πού θα βρεθούν τα χρήματα για να συνεχιστούν οι χρηματοδοτήσεις. Κι ο Μιλέι συνεχίζει να κατηγορεί τα παραδοσιακά κόμματα πως απομυζούν το αίμα του αργεντινού λαού.
Στην ενέργεια επίσης ο φιλελεύθερος πρόεδρος αποφάσισε αύξηση των τιμών για την κάλυψη του κόστους και τον εξορθολογισμό της κρατικής εταιρείας πετρελαίων YPF. Για κάθε κίνηση όμως της κυβέρνησης απαιτείται έγκριση των δύο νομοθετικών σωμάτων. Κι εκεί έχει επικεντρωθεί η αντίδραση του δημόσιου τομέα. Πολλά πάντως φαίνεται πως θα εξαρτηθούν από τις μεταρρυθμίσεις στην YPF. Που για κάποιους θεωρείται σαν μικρή Αργεντινή. Αν εκεί επιτύχει ο Μιλέι, ο δρόμος θα ανοίξει…
Latest News
Πανεπιστήμια στην αγορά
Ο πραγματικός αθέμιτος ανταγωνισμός απέναντι στο δημόσιο πανεπιστήμιο
Γιατί είναι σημαντικό το ομόλογο;
Αυτές οι εκδόσεις είναι σχεδόν «υποχρεωτικές»
Η τιμή του μπρόκολου
Ποιος ασχολείται με εκδόσεις και αποπληρωμή χρεών, μόνο οι τιμές στο ράφι μετράνε
Ακριβή ασφάλεια
Το μεγαλύτερο όφελος, η «προίκα» που έχει αυτή η χώρα και μας πηγαίνει εδώ και χρόνια και ελπίζουμε και τα πολλά επόμενα, είναι ότι βρισκόμαστε σε μια ρώτα δημοσιονομικής ασφάλειας
Το ζήτημα της ενεργειακής μετάβασης
Κάθε υπερβολή σε στόχους και φιλοδοξίες μπορεί να στοιχίσει ακριβά όχι μόνο σε οικονομικούς πόρους και κοινωνικές αντιδράσεις αλλά και να προκαλέσει σοβαρές πολιτικές αναταράξεις
Γιατί δεν πληρώνει;
Το σύγχρονο «γεφύρι της Αρτας», συνεχώς το «άδειαζαν» και συνεχώς αυτό ξαναγέμιζε
Η Δύση και το Ισραήλ
Η ισραηλινή κυβέρνηση, θα πρέπει να καταλάβει ότι ο δυτικός κόσμος που την στηρίζει, εξυπηρετεί την ιστορία και όχι προσωπικές φιλοδοξίες και διάφορες άλλες επιδιώξεις
Ευρωεκλογές στην κόψη του ξυραφιού
Οσον αφορά τα πρόσωπα που επιλέγονται για υποψήφια, ελάχιστα τηρούν τα απαραίτητα κριτήρια
Η χώρα «πάει καλά», αλλά αυτό δεν είναι αρκετό
Να κάνουν «εικόνα» τη βελτίωση που υπάρχει σε επίπεδο μεγεθών
Ευρωψηφοδέλτια με όρους casting «μαϊντανών»
Ο τρόπος που τα κόμματα φτιάχνουν τα ευρωψηφοδέλτιά τους είναι ενδεικτικός του πώς αντιμετωπίζουν τους πολίτες