Η εταιρική Γερμανία πωλείται

Οι ξένες εξαγορές εταιρειών εισηγμένων στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στο City του Λονδίνου. Το φαινόμενο εξαπλώνεται τώρα στην ήπειρο. «Deutschland im Ausverkauf» είναι η φράση που χρησιμοποιούν ορισμένοι παρατηρητές για να το περιγράψουν. Η Γερμανία, όπως φαίνεται, πωλείται.

Ο όγκος των συμφωνιών είναι εγγενώς ανομοιογενής. Αλλά οι αριθμοί δείχνουν μια τάση. Μέχρι στιγμής φέτος, οι διεθνείς εταιρείες έχουν πραγματοποιήσει αγορές ύψους 47,2 δισ. δολαρίων στη Γερμανία, σύμφωνα με τον Tim Winkel της 7Square. Αυτό αντιστοιχεί στο 70% της αξίας των εισερχόμενων συγχωνεύσεων και εξαγορών για ολόκληρο το 2020. Περιλαμβάνει μεγαλοεξαγορές υψηλού προφίλ, όπως η προσφορά της Adnoc για την εταιρεία χημικών Covestro και η επιδρομή του δανέζικου ομίλου DVS στην επιχείρηση logistics της Deutsche Bahn – συνολικής αξίας περίπου 32 δισ. δολαρίων. Οι ανησυχίες δεν έχουν κατευναστεί από τους επίδοξους μνηστήρες που εισέρχονται σε πιο ευαίσθητους τομείς όπως ο τραπεζικός. Η αγκαλιά με τον αδελφό εχθρό της UniCredit με την Commerzbank, η οποία έχει προκαλέσει την ανησυχία των πολιτικών, δεν υπολογίζεται στους αριθμούς.

Ενισχύοντας τις ανησυχίες, οι γερμανικές εταιρείες δεν έχουν βγει και δεν κάνουν τα δικά τους ψώνια. Ο όγκος των εξερχόμενων συγχωνεύσεων και εξαγορών μειώθηκε στα 11 δισ. δολάρι,  μειωμένος κατά δύο τρίτα από το πλήρες έτος 2020. Η ανεπάρκεια των εγχώριων ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων είναι ένας από τους λόγους. Οι χρηματοοικονομικοί αγοραστές, εν τω μεταξύ, αντιπροσώπευαν πάνω από το ένα τέταρτο των εισερχόμενων συγχωνεύσεων και εξαγορών το 2024.

Οι τάσεις αυτές αντανακλούν το γεγονός ότι οι γερμανικές εταιρείες έχουν γίνει σχετικά μικρές και σχετικά φθηνές.

Αυτό οφείλεται εν μέρει στα ορθά τεκμηριωμένα οικονομικά προβλήματα της χώρας. Μόλις την περασμένη εβδομάδα, υποβάθμισε τις οικονομικές προβλέψεις της για το 2024 και προέβλεψε ένα δεύτερο έτος συρρίκνωσης. Το υψηλό ενεργειακό κόστος και η υποτονική ζήτηση έχουν επηρεάσει τη βιομηχανική της βάση, ωθώντας εταιρείες όπως η Covestro στην αγκαλιά μνηστήρων με βαθιές τσέπες. Γιγάντιοι όμιλοι όπως η BASF ανταποκρίνονται στην πίεση βάζοντας επιχειρήσεις στο σφυρί, γεγονός που υποδηλώνει ότι η τάση αυτή έχει και συνέχεια.

Εκτός από την οικονομική δυσπραγία, οι γερμανικές εταιρείες είναι συχνά εκτεθειμένες σε παραδοσιακούς κλάδους με χαμηλότερη ανάπτυξη, όπως η αυτοκινητοβιομηχανία. Οι μεγάλες εταιρείες στον τομέα της τεχνολογίας ή οι φαρμακευτικές εταιρείες, οι οποίες έχουν δημιουργήσει πολλά από τα νέα παγκόσμια μεγαθήρια, είναι λίγες.

Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι οι γερμανικές εταιρείες είναι πλέον μικρότεροι παίκτες στο παγκόσμιο εταιρικό τοπίο. Ο τραπεζικός τομέας έχει πληγεί ιδιαίτερα σκληρά. Η μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας, η Deutsche Bank, ήταν η 10η μεγαλύτερη στον κόσμο με βάση το ενεργητικό της το 2013. Τώρα είναι η 26η. Σε όρους χρηματιστηριακής αξίας, οι μετοχές των εταιρειών της Γερμανίας αντιπροσωπεύουν το 2% του δείκτη MSCI all countries, μειωμένες κατά ένα τρίτο σε σύγκριση με πριν από μια δεκαετία.

Είναι αλήθεια ότι η επίδοση αυτή δεν είναι τόσο κακή όσο του Ηνωμένου Βασιλείου, του οποίου η στάθμιση έχει μειωθεί περισσότερο από το μισό. Αλλά είναι χειρότερη από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η Δανία και οι Κάτω Χώρες είδαν τη στάθμισή τους να αυξάνεται χάρη στις επιδόσεις των εγχώριων κολοσσών Novo Nordisk και ASML αντίστοιχα.

Για να το δούμε με άλλο τρόπο, ο Dax – ο οποίος αποτιμούνταν με discount 20% σε σχέση με τον S&P 500 σε βάση τιμής/κερδών λίγο πριν από την πανδημία – διαπραγματεύεται τώρα με έκπτωση 40%. Η επίλυση της οικονομικής δυσπραγίας της Γερμανίας είναι ένα μακροπρόθεσμο εγχείρημα. Εν τω μεταξύ, παραμένει ελκυστική για τους παγκόσμιους παίκτες που αναζητούν ευκαιρίες.