«Από την Τετάρτη και μετά οι γυναίκες δουλεύουν δωρεάν», καταγγέλλει γαλλική φεμινιστική οργάνωση

Κάθε Τετάρτη, κάθε βδομάδα, από τις 9.22’ το πρωί οι γυναίκες αρχίζουν να «δουλεύουν δωρεάν», σύμφωνα με μια φεμινιστική οργάνωση. Αρχίζουν να «χαρίζουν δουλειά» ακριβέστερα, για όλη την υπόλοιπη εργάσιμη εβδομάδα. Αυτό προκύπτει αν συγκριθούν οι απολαβές των γυναικών με εκείνες των ανδρών συναδέλφων τους, που δεν «χαρίζουν» στους εργοδότες παρά μόνο την υπεραξία της εργασίας τους, όπως την ανέλυσε η μαρξιστική οικονομική θεωρία.

Αιτία της επιπλέον επιβάρυνσης των γυναικών είναι οι πάγιες και ενίοτε αυξανόμενες μισθολογικές ανισότητες που χαρακτηρίζουν τα δύο φύλα, όπως σημειώνει σε έρευνά της η γαλλική οργάνωση «Les Glorieuses» (σ.σ. «Οι Δοξασμένες»). Οι ακτιβίστριες απευθύνουν μάλιστα έκκληση προς τους υποψηφίους των προεδρικών εκλογών της ερχόμενης άνοιξης για να εντάξουν την κατάργηση των ανισοτήτων αυτών στα προεκλογικά τους προγράμματα.

Η οργάνωση των «Δοξασμένων» (η «δόξα» που απολαμβάνουν προφανώς δεν τους αρκεί για να αντισταθμίσουν τις εις βάρος τους μισθολογικές ανισότητες) καταγράφει επακριβώς από το 2015 τις διαφορές στις υπαλληλικές απολαβές ανδρών και γυναικών για να εξαγάγει τα στατιστικά συμπεράσματά της. Και χρόνο ακριβούς καταγραφής έχει καθορίσει την 4η Νοεμβρίου κάθε έτους και ώρα 16.16’.

Κακή χρονιά το 2021

Η κεντρική διαπίστωση της εφετινής μέτρησης μόνο αισιόδοξη δεν είναι, καθώς η διαφορά μεταξύ των μισθών ανδρών και γυναικών στη Γαλλία αυξήθηκε στο 16,5% από 15,5% που ήταν την προηγούμενη χρονιά (2020). «Η μισθολογική ανισότητα οξύνεται», σημειώνει σε ανακοίνωσή της η οικονομολόγος Ρεμπεκά Ανσελέμ, ιδρύτρια των «Glorieuses». Η Ανσελέμ τονίζει την ανάγκη να ληφθούν και να εφαρμοστούν άμεσα μέτρα για τη μισθολογική ισότητα των δύο φύλων, διότι «διαφορετικά θα πρέπει να περιμένει κανείς μέχρι το έτος 2234 για να συμβεί κάτι τέτοιο».

Η απογοητευτική εκτίμηση για την επίτευξη μισθολογικής ισότητας σε δύο και πλέον αιώνες στην κοινωνικά αναπτυγμένη Γαλλία (σε άλλες χώρες προφανώς θα απαιτηθεί να παρέλθουν χιλιετίες…) εξάγεται με βάση τις μετρήσεις των μισθολογικών εξελίξεων σε βάθος χρόνου. Και το «πανδημικό» 2021 συνιστά ασφαλώς ένα πισωγύρισμα στη γενικότερη τάση μιας «αργής και διστακτικής» μισθολογικής εξίσωσης ανδρών και γυναικών.

«Η ισότητα κοστίζει»

Μεταξύ των προτάσεων που υπέβαλαν στους υποψηφίους των προεδρικών εκλογών του 2022, οι «Glorieuses» περιλαμβάνουν το αίτημα η πρόσβαση των ιδιωτικών επιχειρήσεων στα προγράμματα των επιδοτήσεων και των αναθέσεων έργων από το Δημόσιο να εξαρτάται από τις επιδόσεις τους στα θέματα ισότητας των δύο φύλων. Προτείνει επίσης η γαλλική οργάνωση να γίνει μια «αναπροσαρμογή των μισθών στα επαγγέλματα στα οποία οι γυναίκες υπερτερούν αριθμητικά συγκριτικά με τους άνδρες», καθώς σ’ αυτά συχνά παρατηρείται το φαινόμενο της… καθήλωσης των μισθών.

Επίσης, στα περισσότερο «γυναικεία» επαγγέλματα, όπως είναι για παράδειγμα το επάγγελμα της νοσηλεύτριας ή της μαμμής, παρατηρείται συχνά και το φαινόμενο των φυλετικών διακρίσεων εις βάρος των αριθμητικά λιγότερων ανδρών που δραστηριοποιούνται σ’ αυτά. Έτσι, όπως σημειώνουν οι «Glorieuses», οι άδειες πατρότητας που χορηγούνται στους νοσηλευτές, δεν διαρκούν χρονικά όσο για τις νοσηλεύτριες.

Εν προκειμένω η διάκριση βέβαια «αδικεί» τους άνδρες νοσηλευτές, αλλά ουσιαστικά πρόκειται για μια ακόμα έωλη «σεξιστική» αντίληψη περί κατανομής των οικογενειακών βαρών, σημειώνουν οι ακτιβίστριες. Και εξηγούν ότι οι νοσηλεύτριες δικαιούνται περισσότερη άδεια μητρότητας όχι λόγω κάποιας ευνοϊκής πρόθεσης του νομοθέτη, αλλά λόγω της αντίληψης ότι ως γυναίκες θα πρέπει να ασχολούνται περισσότερο με την ανατροφή των παιδιών τους συγκριτικά με τους συζύγους τους.

Σε κάθε περίπτωση, οι «Δοξασμένες» παραδέχονται ότι η ισότητα των φύλων δεν μπορεί να επιτευχθεί δίχως κανένα κόστος. «Ναι, η ισότητα στοιχίζει χρήματα», τονίζει στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Ρεμπεκά Ανσελέμ. Και εξηγεί: «Χρήματα όμως κοστίζει και η διάσωση των αερομεταφορών εν καιρώ πανδημίας. Χρήματα κόστισε και η διάσωση των τραπεζών κατά την πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση. Είναι όμως και η ισότητα των φύλων μια πολιτική επιλογή που οφείλουν να κάνουν οι κυβερνήσεις, λαμβάνοντας μέτρα για το καλό του συνόλου των πολιτών τους, ανδρών και γυναικών».