Swiss Re: Ο αργός θάνατος της παγκόσμιας οικονομικής τάξης

Η 15η Αυγούστου του 1971 έρχεται πολύ συχνά τελευταία στη σκέψη του επικεφαλής οικονομολόγου της ελβετικής αντασφαλιστικής, Swiss Re, Jerome Haegeli.

Εκείνη την ημέρα, θυμάται ο Haegeli, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον διέκοψε ένα επεισόδιο της δημοφιλούς αμερικανικής τηλεοπτικής εκπομπής «Bonanza» για να ανακοινώσει το τέλος του «χρυσού κανόνα», εγκαινιάζοντας με τη σειρά του έναν νέο γύρο παγκοσμιοποίησης, με ευέλικτες συναλλαγματικές ισοτιμίες, ανοικτές αγορές και μια πτωτική ώθηση του πληθωρισμού.

Διαβάστε επίσης – Πώς η σημερινή οικονομική κατάσταση συσχετίζεται με αυτή του 1970; – Οι ομοιότητες, οι διαφορές και τα μαθήματα

Ο «κανόνας του χρυσού» ήταν το πρώτο σύστημα συναλλαγματικών ισοτιμιών. Το εθνικό νόμισμα ήταν μετατρέψιμο σε χρυσό σε καθορισμένη τιμή και επιτρεπόταν η ελεύθερη εξαγωγή του χρυσού στο εξωτερικό, καθορίζοντας τις ισοτιμίες στο διεθνές εμπόριο. Στον «κανόνα του χρυσού» οι ΗΠΑ προσχώρησαν το 1879 έως τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά από αυτόν διαπιστώθηκε μεγάλη διακύμανση των νομισμάτων σε σχέση με την τιμή του χρυσού.

Έτσι ο «κανόνας του χρυσού» τροποποιήθηκε με τις συμφωνίες του Bretton Woods, το 1944, με το νόμισμα των ΗΠΑ να είναι το μόνο που παρέμεινε μετατρέψιμο σε χρυσό έως το 1971.

Διαβάστε επίσης – Σαν σήμερα το 1944 ένα νέο διεθνές νομισματικό σύστημα αναδύεται στο Μπρέτον Γουντς

Νέα εποχή

Η ημερομηνία αυτή ξεχωρίζει γιατί ήταν η αρχή μιας εποχής που τώρα τελειώνει, λέει ο Haegeli, ο οποίος έχει επίσης εργαστεί στην κεντρική τράπεζα της Ελβετίας και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

«Βρισκόμαστε σε κρίση» σε ένα slow motion εξαιτίας των τροφίμων , της ενέργειας και των σοκ στην εφοδιαστική αλυσίδα, είπε σε συνέντευξή του στο Bloomberg την Τρίτη.

Ο επικεφαλής οικονομολόγος του Swiss Re Group υπογράμμισε ότι το νέο σύστημα που αναδύεται πρέπει να φέρει το «πνεύμα του Μπρέτον Γουντς» στην έμφαση που δίνει στη συνεργασία μεταξύ των φορέων χάραξης πολιτικής παγκοσμίως.

Οποιαδήποτε νέα τάξη πραγμάτων προκύψει πρέπει να ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες και τις ικανότητες των αναδυόμενων αγορών παράλληλα με τις πιο προηγμένες οικονομίες, είπε ο Haegeli. Και πρόσθεσε ότι ένα σημείο εκκίνησης για τους κεντρικούς τραπεζίτες είναι η εκπλήρωση της εντολής τους για τη σταθερότητα των τιμών.