Ένα το χελιδόνι …

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε συγκεκριμένα μέτρα τα οποία στοχεύουν στην αύξηση των φορολογικών εσόδων μέσω της μείωσης της φοροδιαφυγής και της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης.

Αφορμή για κάποιες σκέψεις στις οποίες, με ζητούμενο την αύξηση των φορολογικών εσόδων, η έννοια της φοροδιαφυγής καλύπτει και την φοροαποφυγή.

1. Όσο υπάρχουν τόσοι πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες, θα υπάρχει φοροδιαφυγή (το 2021 ο μέσος όρος των αυτοαπασχολούμενων ως ποσοστό επί του συνόλου των απασχολουμένων
   στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν 13,1% με την Ελλάδα να είναι μακράν η πρώτη με 26,9% – Πηγή: Cedefop).
2. Όσο δεν εφαρμόζεται πρόγραμμα σοβαρών φορολογικών ελέγχων με προτεραιότητα τους ελεύθερους επαγγελματίες υψηλών εισοδημάτων, ούτως ώστε σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης φοροδιαφυγής να «ηχούν καμπάνες» στην πιάτσα οι οποίες θα πληρώνονται, θα συνεχίσει να υπάρχει φοροδιαφυγή.
3. Όσο μια εμπορική συναλλαγή πραγματοποιείται μεταξύ φυσικών προσώπων (π.χ. αγοραπωλησία / ενοικίαση ακινήτου, παροχή υπηρεσίας σε πελάτη) και όχι μεταξύ εταιρείας και πελάτη (π.χ. παροχή ιατρικής / νομικής υποστήριξης από εταιρεία, παροχή υπηρεσίας υδραυλικού / ηλεκτρολόγου στο σπίτι του πελάτη από αντίστοιχη εταιρεία), θα υπάρχει φοροδιαφυγή.
4. Όσο υπάρχει φοροδιαφυγή, πολλοί συμπολίτες μας θα συνεχίσουν να δηλώνουν ετήσιο φορολογητέο εισόδημα μέχρι και το προσφάτως ανακοινωθέν ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα των 10.920€ και όσο αυτοί οι συμπολίτες μας θα "ζουν" από αυτό το εισόδημα, συμπεριλαμβανομένων και των επιδομάτων, θα υπάρχει φοροδιαφυγή.
5. Όσο η στοχευμένη αξιοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας, περιλαμβανομένης και της τεχνητής νοημοσύνης, δεν θα έχει αντικαταστήσει την προσωπική σχέση μεταξύ φορολογούμενου και εφοριακού, θα υπάρχει φοροδιαφυγή.
6. Όσο δεν δίνονται συγκεκριμένα, μετρήσιμα, οικονομικά κίνητρα ούτως ώστε ο πολίτης να ζητάει αποδείξεις για παρεχόμενες υπηρεσίες και προϊόντα, θα υπάρχει φοροδιαφυγή.
7. Όσο εξακολουθεί και υφίσταται η πολυνομία και κατ’ επέκταση η πολυπλοκότητα του φορολογικού μας συστήματος, θα υπάρχει φοροδιαφυγή.

Ο «εναγκαλισμός» επαγγελματικών συντεχνιών με το κράτος και την εξουσία δημιουργεί σε πολλούς πολίτες μια διαρκή αίσθηση αδικίας η οποία με τη σειρά της ενδυναμώνει την, ούτως
ή άλλως υπάρχουσα, έλλειψη αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους και πολίτη και οδηγεί μακροπρόθεσμα, μεταξύ των άλλων, στο «κτίσιμο» μιας αντίστοιχης φορολογικής συνείδησης.

Φορολογική συνείδηση είπαμε; Για να δούμε λοιπόν κάτι πολύ απλό: στις πιο διαδεδομένες γλώσσες του Δυτικού κόσμου (αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά, γαλλικά, ιταλικά) ο φορολογούμενος είναι κάποιος που πληρώνει (taxpayer, Steuerzahler) ή συνεισφέρει (contribuyente, contribuable, contribuente). Στα ελληνικά: φορολογούμενος, δηλ. κάποιος που φορολογείται. Γιατί να πληρώνει κιόλας;

Καλό το ένα χελιδόνι, επειδή όμως η Άνοιξη είναι ακριβή, για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή!

Ο Γιάννης Γούσης είναι Σύμβουλος Επιχειρήσεων