Αν και οι προβολείς είθισται να πέφτουν στη Wall Street και η αναφορά στο Παρίσι πηγαίνει σε luxyru brands όμως στην καρδιά της γαλλικής πρωτεύουσας βρίσκεται μια από τις πιο ανταγωνιστικές αγορές για dealmakers.
Δύο ονόματα με βαρύ γενεαλογικό ιστορικό ανταγωνίζονται το θεσμικό βάρος των μεγαλύτερων τραπεζών της Wall Street και των εγχώριων γαλλικών ομολόγων τους, όπως αναφέρει ρεπορτάζ των Financial Times. O λόγος για τους Οίκους Lazard και Rothschild & Co.
Οι σχέσεις μεταξύ της Lazard, Rothschild και των επιχειρηματικών αυτοκρατοριών που διοικούν οικογένειες όπως οι Arnaults της LVMH, οι Pinaults πίσω από την Kering ή οι Saadés, που διοικούν τον ναυτιλιακό γίγαντα CMA CGM, ξεκινούν δεκαετίες πίσω. Ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν υπήρξε τραπεζίτης των Rothschild.
«Είναι ένας δαρβινικός κόσμος: μόνο οι ισχυρότεροι θα επιβιώσουν»
Στα κεντρικά γραφεία της Lazard, έχουν συναφθεί πολλές συμφωνίες εταιρειών που ανήκουν στο δείκτη αναφοράς του γαλλικού χρηματιστηρίου CAC 40. Η εταιρεία ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1848 στις ΗΠΑ ωστόσο διατηρεί ηγετική θέση στη Γαλλία.
Τα τελευταία χρόνια αμερικανικές εταιρείες μπουτίκ, που εστιάζουν στις συμβουλές για συγχωνεύσεις και εξαγορές δημιουργούν ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, με αντικείμενο τα ταλέντα αλλά και συμφωνίες με ευρωπαϊκούς κολοσσούς, όπως η LVMH και η TotalEnergies.
Η μεταγραφή Pigasse
Μια ηχηρή μεταγραφή το 2019, αυτή του Matthieu Pigasse, του διάσημου dealmaker της Lazard, γνωστός και στη χώρα μας για το ρόλο του την περίοδο της ελληνικής κρίσης χρέους, δημιούργησε σοκ όταν πήγε στην Centerview Partners. Η κίνηση είχε ως αποτέλεσμα η Centerview Partners από μια αμερικανική νεοσύστατη εταιρεία στο Παρίσι να είναι σήμερα υπολογίσιμη στις γαλλικές συναλλαγές, με πελάτες από την Danone έως τη L’Oréal. Έχουν έρθει και άλλες μπουτίκ με πολλά κεφάλαια, συμπεριλαμβανομένης της Evercore, αντίπαλης της Lazard στη Νέα Υόρκη. Η PJT Partners, η Perella Weinberg και η Moelis χτίζουν επίσης παρουσία.
Αλλά η είσοδός τους δεν έχει εκτοπίσει τη Lazard και τη Rothschild από την κορυφή της λίστας των συναλλαγών στο Παρίσι. Η ύφεση στις συγχωνεύσεις και εξαγορές έχει παρεμποδίσει τις προσπάθειες επέκτασης: Τα έσοδα από συγχωνεύσεις και εξαγορές στη Γαλλία μειώθηκαν σε 1,3 δισ. δολάρια το 2024, από 1,4 δισ. δολάρια το 2023 και 1,6 δισ. δολάρια το έτος αιχμής 2022, σύμφωνα με τα στοιχεία της Dealogic.
Μιλώντας στους Financial Times από το κεντρικό γραφείο του στο Παρίσι, ο Pigasse υπογράμμισε «Είναι ένας δαρβινικός κόσμος: μόνο οι ισχυρότεροι θα επιβιώσουν».
Οι αμερικανικές μπουτίκ έχουν ήδη αποδείξει το μοντέλο τους που εστιάζει στις συμβουλές στην εγχώρια αγορά. Στη Νέα Υόρκη, η Evercore έχει εκτοπίσει τη Lazard. Μαζί με την Centerview, αμφισβητεί τις μεγαλύτερες τράπεζες της Wall Street στην πρώτη κατηγορία των πινάκων συναλλαγών.
Το πολύπλοκο Παρίσι
Με την Evercore, την PJT, την Perella Weinberg και την Moelis εισηγμένες στο χρηματιστήριο και τις τιμές των μετοχών τους κοντά σε επίπεδα ρεκόρ, οι αμερικανικές τράπεζες καλούνται να αναζητήσουν νέες πηγές ανάπτυξης. Το Παρίσι μαζί με το Μιλάνο μπορεί να είναι η απάντηση.
Πριν το Brexit το Λονδίνο θα μπορούσε να είναι μια πρώτη επιλογή. Ωστόσο το Παρίσι μπορεί πλέον να δώσει στις αμερικανικές εταιρείες το ευρωπαϊκό διαβατήριο για μπίζνες. Ωστόσο είναι μια περίπλοκη αγορά.
Οι μεγαλύτεροι παίκτες της Wall Street βρίσκονται στην πόλη εδώ και δεκαετίες και ενισχύουν την παρουσία τους: Η JPMorgan επεκτάθηκε με ταχείς ρυθμούς μετά το Brexit και έχει πλέον περισσότερους από 1.000 τραπεζίτες στο Παρίσι. Και έπειτα υπάρχει ο εγχώριος πρωταθλητής της επενδυτικής τραπεζικής της Γαλλίας, η BNP Paribas.
Παρόλα αυτά, οι τέσσερις εισηγμένες μπουτίκ και ο ιδιωτικός τους αντίπαλος Centerview Partners έχουν προσλάβει περισσότερους από 150 τραπεζίτες στο Παρίσι από το 2018, όταν η Perella άνοιξε τα γραφεία της, σύμφωνα με πηγές που επικαλούνται οι FT. Ο αριθμός αυτός είναι μόλις 30 λιγότερος από τον αριθμό που απασχολεί η Lazard, ενώ η Rothschild έχει 240.
Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες στο Παρίσι δεν υπάρχουν ούτε 150 νέοι τραπεζίτες. Παρά τις αμερικανικές ρίζες των τραπεζών, οι προσλήψεις είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου από τη Γαλλία και προέρχονται από ανταγωνιστές που γνωρίζουν καλά την εθιμοτυπία της επιχειρηματικής ελίτ του Παρισιού.
Η Lazard έχει γίνει ο πρωταρχικός στόχος. Πολλά από τα ανώτερα στελέχη της Rothschild δουλεύουν πάρα πολλά χρόνια με τα ταλέντα να παραμένουν. Τώρα ο Pigasse και άλλοι τραπεζίτες της Centerview και της Evercore προσπαθούν να δελεάσουν τους πελάτες που προηγουμένως εξυπηρετούσαν στη Lazard.
Οι νεοεισερχόμενοι καταλαμβάνουν ολοένα και μεγαλύτερο μερίδιο των συμβουλευτικών εργασιών. Μαζί, η Centerview, η Evercore, η PJT, η Perella και η Moelis εισέπραξαν το 6% των γαλλικών αμοιβών για συγχωνεύσεις και εξαγορές πέρυσι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Dealogic από λίγο περισσότερο από το 1% το 2019.
Lazard και Rothschild διατηρούν τα ηνία
Ωστόσο το πλήγμα δεν είναι μεγάλο. Lazard και Rothschild, έχουν κρατήσει σταθερά το μερίδιο αγοράς της στο 12% περίπου. «Ακόμη και με τις πρόσφατες αποχωρήσεις, η ομάδα [της Lazard] στη Γαλλία τα κατάφερε πραγματικά καλά στο να κρατήσει το έδαφός της και να μην χάσει πολλούς πελάτες» τόνισε ένας τραπεζίτης της Lazard με έδρα τη Νέα Υόρκη.
Και ακόμη και αν δεν έχουν αποσπάσει σημαντικό μερίδιο από τη Lazard και τη Rothschild, υπάρχουν άλλοι στόχοι για να πάρουν δουλειές. Ορισμένες μεγάλες τράπεζες έχουν μειωμένη παρουσία στις γαλλικές συγχωνεύσεις και εξαγορές, όπως η Société Générale, η UBS, η Deutsche Bank και η Barclays.
Ο μεγάλος αριθμός τραπεζών στο Παρίσι διατηρεί ήδη τις αμοιβές για τους διαπραγματευτές χαμηλότερες από ό,τι σε άλλες περιοχές της Ευρώπης και των ΗΠΑ, εξηγεί ένας ανώτερος τραπεζίτης, ενώ η άφιξη των νεοεισερχομένων είναι πιθανό να επιδεινώσει το πρόβλημα.
Με την υποτονική ροή των συμφωνιών συγχωνεύσεων και εξαγορών μέχρι σήμερα φέτος και τη συνεχιζόμενη οικονομική αβεβαιότητα, πολλές μπουτίκ θα πρέπει να συμβιβαστούν με περιορισμένες επιχειρήσεις στο Παρίσι για τα επόμενα χρόνια.
«Αν έχετε ανοίξει γραφείο στο Παρίσι, είναι μακροπρόθεσμο» αναφέρει ένας παρισινός τραπεζίτης μπουτίκ. «Αλλά οι άνθρωποι θα συνειδητοποιήσουν ότι η γαλλική αγορά απέχει πολύ από το να είναι ένα Ελ Ντοράντο».
