Στεγαστική κρίση: Πώς θα κλείσει το κενό των 180.000 σπιτιών – Το αντίδοτο

Σε δυσεπίλυτο γρίφο εξελίσσεται η στεγαστική κρίση στην Ελλάδα. Το έλλειμμα στέγης εξακολουθεί να παραμένει εκρηκτικό παρά τα όποια μέτρα έχουν ληφθεί από την κυβέρνησης.

Από την αναξιοποίητη περιουσία του δημοσίου και τα δεσμευμένα στα χαρτοφυλάκια των servicers ακίνητα μέχρι την άνθιση του Airbnb, τα αδρανή ακίνητα ιδρυμάτων και τις εκκρεμείς κληρονομιές, το στεγαστικό πρόβλημα γιγαντώνεται και αποτυπώνεται σε έλλειμμα 180.000 διαθέσιμων κατοικιών.

Μιλώντας στον ΟΤ ο πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ, Στράτος Παραδιάς αναφέρθηκε στο ζήτημα της στέγασης και των κλειστών διαμερισμάτων.

«Υπάρχουν ακίνητα αλλά βρίσκονται σε παλιές πολυκατοικίες και θέλουν ανακαίνιση. Πίσω από την την απροθυμία των ιδιοκτητών να νοικιάσουν τα σπίτια τους υπάρχει είτε οικονομική αδυναμία να επισκευάσει κανείς το σπίτι του, είτε ασυνεννοησία μεταξύ κληρονόμων», τόνισε ο κ. Παραδιάς.

Τα τελευταία χρόνια η στέγαση για χιλιάδες πολίτες έχει καταστεί ολοένα και πιο δύσκολη υπόθεση

Το μέτρο που έχει προτείνει στην κυβέρνηση η ΠΟΜΙΔΑ προβλέπει τριετή απαλλαγή από το φόρο εισοδήματος για τους φορολογούμενους που θα διαθέσουν για ενοικίαση τουλάχιστον για μια τριετία ακίνητα τα οποία είχαν κλειστά.

«Θα πρέπει το κράτος και κυρίως το ΥΠΟΙΚ να τα ανοίξει με φορολογικά κίνητρα», σημείωσε ο πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ.

Σύμφωνα με τα δεδομένα που έχουν συγκεντρωθεί, στην Ελλάδα καταγράφονται περίπου 6.500 εκκρεμείς κληρονομιές, εκ των οποίων οι 4.500 παραμένουν σχολάζουσες, χωρίς δηλαδή νόμιμο ιδιοκτήτη. Παράλληλα, περισσότερα από 75.000 ακίνητα τα οποία ανήκουν σε ιδρύματα και δημόσιους φορείς παραμένουν αδρανή, χωρίς χρήση και χωρίς σχέδιο αξιοποίησης. Στο σύνολο αυτό προστίθενται περίπου 25.000 ακίνητα που βρίσκονται μπλοκαρισμένα σε εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες κατοικίες σε όλη τη χώρα παραμένουν κενές και χωρίς λειτουργική αξιοποίηση.

Το ζήτημα αυτό αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία στο σημερινό κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον. Τα τελευταία χρόνια η στέγαση για χιλιάδες πολίτες έχει καταστεί ολοένα και πιο δύσκολη υπόθεση.

Οι τιμές των ενοικίων έχουν αυξηθεί σημαντικά, η πρόσβαση στην αγορά κατοικίας για τα νέα ζευγάρια και τις οικογένειες είναι περιορισμένη, ενώ οι στατιστικές της ΕΛΣΤΑΤ αποκαλύπτουν ότι περισσότερο από το ένα τρίτο των νοικοκυριών στη χώρα δαπανά πάνω από το 40% του μηνιαίου εισοδήματός του μόνο για να καλύψει το κόστος στέγασης. Τα δεδομένα αυτά δείχνουν ότι η στεγαστική κρίση αποτελεί μία από τις πιο σοβαρές κοινωνικές προκλήσεις της τρέχουσας περιόδου.

Η εικόνα γίνεται ακόμη πιο αντιφατική αν ληφθεί υπόψη ότι την ίδια στιγμή περισσότερες από δύο εκατομμύρια κατοικίες παραμένουν κενές ή αναξιοποίητες, σύμφωνα με στοιχεία έρευνας που είχε παρουσιάσει πρόσφατα η BluPeak Estate Analytics.

Το πλέον ανησυχητικό στοιχείο είναι ότι ένα σημαντικό μέρος αυτών των ακινήτων ανήκει στο ίδιο το Δημόσιο ή στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, χωρίς να υπάρχει ένας ενιαίος μηχανισμός καταγραφής και διαχείρισης. Σήμερα, τα ακίνητα αυτά εμφανίζονται αποσπασματικά στο Κτηματολόγιο, στο Ε9 ή σε αρχεία υπηρεσιών, ενώ για μεγάλο αριθμό εξ αυτών δεν υφίσταται καν ξεκάθαρο ιδιοκτησιακό καθεστώς. Το αποτέλεσμα είναι ένα σύνολο περιουσίας που τυπικά υπάρχει, αλλά πρακτικά παραμένει αδρανές, χωρίς δυνατότητα αξιοποίησης.

Τι συμβαίνει με το Airbnb

Την ίδια στιγμή, οι βραχυχρόνιες μισθώσεις, σύμφωνα με την τράπεζα Πειραιώς έχουν αφαιρέσει περίπου 208.000 ακίνητα από τη μακροχρόνια αγορά.

Στην Ελλάδα, η συζήτηση είναι έντονη, καθώς η βραχυχρόνια μίσθωση έχει εξελιχθεί σε βασικό κομμάτι του τουριστικού προϊόντος, δημιουργώντας όμως και προβληματισμούς γύρω από θέματα όπως η στεγαστική πίεση στα μεγάλα αστικά κέντρα ή οι ίσοι όροι ανταγωνισμού με τα ξενοδοχεία.