Δεν χρειαζόμαστε τις κατά καιρούς υποθέσεις «επωνύμων», που κυριαρχούν σε μια επικαιρότητα που τρέφεται από τα «σκάνδαλα», ως υπενθύμιση της αναπαραγωγής σεξιστικών στερεοτύπων, πατριαρχικών λογικών και κακοποιητικών συμπεριφορών μέσα στην κοινωνία.
Εκτός και εάν όντως πιστέψαμε ότι αρκούσαν μερικές καταδίκες, κάποιες αλλαγές που καθιστούν το νομικό πλαίσιο αυστηρότερο και ορισμένες «καμπάνιες» για να αναμετρηθούμε με ένα πρόβλημα που έχει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις και πολύ βαθύτερες ρίζες.
Δεν υποτιμώ ούτε τα βήματα προς την τυπική ισότητα (που οι στατιστικές δείχνουν ότι απέχει πολύ από την πραγματική ισότητα), ούτε την αποσαφήνιση ότι «σεξ χωρίς συναίνεση είναι βιασμός», ούτε τις προσπάθειες να κάνουμε τον δημόσιο λόγο πιο συμπεριληπτικό (και ας υπάρχουν ακόμη φωνές που λοιδορούν την «πολιτική ορθότητα»).
Ομως, οι κακοποιητικές συμπεριφορές και οι πραγματικές ανισότητες εξακολουθούν να αναπαράγονται ακριβώς επειδή υποστηρίζονται από ευρέως διαδεδομένα στερεότυπα και αντιλήψεις που ενίοτε βιώνονται από τα υποκείμενα ως η «φυσιολογική» πρόσληψη της πραγματικότητας.
Την ίδια ώρα δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι ο σεξισμός αναπαράγει μια σχέση άνιση και εξουσιαστική που βρίσκεται σε άμεση συνέργεια με άλλες εξουσίες και ιεραρχίες, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές, ενισχύοντας και παγιώνοντάς τες.
Αυτό με τη σειρά του ορίζει και ένα φάσμα αναγκαίων μετασχηματισμών που υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια κάποιων θεσμικών παρεμβάσεων ή εκστρατειών ευαισθητοποίησης. Πολύ περισσότερο παραπέμπει σε μια συνολικότερη διαδικασία κοινωνικής αλλαγής, τους τρόπους με τους οποίους θα σταματήσει η αναπαραγωγή στερεοτύπων αρρενωπότητας που εύκολα εκβάλλουν στη βία και την κακοποίηση, την εξασφάλιση ότι η πραγματική ανισότητα στους χώρους εργασίας δεν θα συγκαλύπτεται πίσω από την «ελευθερία της αγοράς και της επιχειρηματικότητας», τα βήματα ώστε η οικογένεια να μην αντιμετωπίζεται ως άβατο πίσω από το οποίο βασιλεύει η βία και η κακοποίηση.
Αυτές οι προτεραιότητες σημαίνουν ότι οι κρίσιμες συμμαχίες για την επίτευξη τέτοιων στόχων περιλαμβάνουν πρώτα και κύρια τα κινήματα που προτάσσουν τα κοινωνικά δικαιώματα και τη δικαιοσύνη.
Latest News
Μετά την ακρίβεια ο πληθωρισμός του πλαστικού μπουκαλιού
Μετά την υιοθέτηση του ευρώ ένα από τα πρώτα πράγματα που ακρίβυναν σχεδόν αυτόματα ήταν η τιμή του μικρού μπουκαλιού εμφιαλωμένου νερού
Η χώρα δεν βρίσκεται σε κίνδυνο χρεοκοπίας – ένας λόγος παραπάνω να μην χρεοκοπήσουν τα νοικοκυριά
Ο πρωθυπουργός επικαλείται διαρκώς την καλύτερη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας σε σχέση με την περασμένη δεκαετία. Όμως, δεν λέει τίποτα για τα νοικοκυριά που υποφέρουν
Το «μπαξίσι» της Χαλκίδας
Πρέπει να υπάρξει αποφασιστική δράση
Περίοδος της «κουτσής πάπιας»
Το κλίμα είναι ήδη αμήχανο στην ΕΕ, αλλά τα δεδομένα προμηνύουν ακόμα πιο απρόβλεπτες εξελίξεις
Ο βρεγμένος, τη βροχή….
Πρωθυπουργοί έρχονται και φεύγουν, αλλά ο Λάρι μένει
Πληθωρισμός τροφίμων ή ελαιολάδου;
Mαθαίνουμε από ανάλυση του ΙΟΒΕ ότι αν αφαιρούσαμε ένα και μόνο προϊόν, το ελαιόλαδο, ο πληθωρισμός των τροφίμων τον Απρίλιο θα ήταν μόλις 2,8%!
Με «καπέλο» ελεύθερης αγοράς
Τη λογική, ότι η αγορά είναι ελεύθερη, έρχεται να εκμεταλλευτεί η λογική των πολυεθνικών
Νόμισμα και πολιτική πελατεία
Το πολιτικό πελατειακό σύστημα είναι αυτό που, ως καθεστώς, για να παραμείνει στην εξουσία αγοράζει ψήφους από τους ψηφοφόρους
Αριθμοί και φορολογικές αλήθειες
Mισθωτοί και συνταξιούχοι δηλώνουν κατά μέσο όρο υψηλότερα εισοδήματα σε σύγκριση με τα κέρδη που δηλώνουν ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες και εισοδηματίες
Ο μεγάλος πονοκέφαλος των ελληνικών νοικοκυριών
Το πρόβλημα γίνεται εκρηκτικό, ειδικά τα τελευταία χρόνια, όπου η ιδιοκατοίκηση υποχωρεί και η αναγκαστική ενοικίαση αποτελεί μονόδρομο για τα περισσότερα νοικοκυριά