Ο Μητσοτάκης είπε κάτι αυτονόητο. Πως αν δεν πάρει αυτοδυναμία, θα αναγκαστεί να κυβερνήσει με κάποιον άλλον.
Προφανώς διότι έτσι δουλεύει η δημοκρατία. Δεν θα κλείσει η χώρα επειδή ο Μητσοτάκης δεν πήρε αυτοδυναμία.
Και υποθέτω ότι αυτό το αυτονόητο θα το επαναλαμβάνει έως τη μέρα που θα κλείσουν οι κάλπες – οι δεύτερες κάλπες εννοείται…
Οι ψηφοφόροι θα αποφασίσουν. Στις πρώτες εκλογές θα διαλέξουν κόμμα. Στις δεύτερες εκλογές θα ψηφίσουν κυβέρνηση.
Φυσικά η βολική λύση για πολλούς θα ήταν να πάρει ο Μητσοτάκης αυτοδυναμία. Δεν θα χρειάζεται να βασανίζει κανείς το μυαλό του.
Αρκούσε όμως ένας εύλογος υπαινιγμός του Πρωθυπουργού για να πιάσει θάλασσα το πολιτικό σύστημα.
Διότι αν ο Μητσοτάκης δεν πάρει αυτοδυναμία, θα χρειαστεί συνεταίρο. Και τότε κανείς δεν θα τραγουδάει «να με παίρνανε τα σύννεφα, οι άνεμοι, τα κύματα…». Θα τον πάρει και θα τον σηκώσει.
Είναι πιθανό κάτι τέτοιο; Ολα είναι πιθανά στην πολιτική.
Κατ’ αρχάς πολλά μπορεί να συμβούν έως τις εκλογές. Κι αν πάρουμε υπόψη τι έχει μεσολαβήσει από τις προηγούμενες, μάλλον πρέπει να κάνουμε τον σταυρό μας.
Στη συνέχεια θα δούμε τι θα προκύψει από τις πρώτες εκλογές που θα γίνουν με απλή αναλογική. Κατά πάσα πιθανότητα δεν θα προκύψει κυβερνητική πλειοψηφία.
Και ύστερα θα ακολουθήσουν οι δεύτερες εκλογές ώστε να δούμε αν θα πάρει αυτοδυναμία η ΝΔ. Εως τώρα, η αυτοδυναμία είναι το πιθανότερο σενάριο αλλά κανείς δεν βάζει το χέρι στη φωτιά.
Ακόμη όμως κι αν είναι ή δεν είναι πιθανή, η αυτοδυναμία είναι βολική. Ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει – ούτως ή άλλως, άλλοι θα κυβερνήσουν…
Υποθέτω λοιπόν ότι ο Μητσοτάκης διατύπωσε το ενδεχόμενο μιας μη αυτοδυναμίας της ΝΔ όχι επειδή κλονίστηκε η αυτοπεποίθησή του, ούτε επειδή στράβωσαν οι δημοσκοπήσεις (που δεν στράβωσαν ιδιαίτερα…) ούτε επειδή ναυάγησε και έψαχνε σωσίβιο από τον Ανδρουλάκη.
Το έκανε για να βγάλει στη σέντρα το ΚΙΝΑΛ. Και το ΚΙΝΑΛ τσίμπησε. Πάνε τα σύννεφα, πάνε οι άνεμοι, πάνε τα κύματα.
Ακατανόητο γιατί τσίμπησε. Κανένα σοβαρό κόμμα δεν θα καθόταν να κουβεντιάζει τι θα κάνει μετά τις μεθεπόμενες εκλογές, οι οποίες κανείς δεν ξέρει πότε θα γίνουν, ούτε τι θα βγάλουν.
Αρκούσε λοιπόν στο ΚΙΝΑΛ να απαντήσει στο αυτονόητο του Μητσοτάκη με το δικό του αυτονόητο. Αλλά περιέργως και αναιτίως μπήκε στην κουβέντα.
Και ο μεν Μητσοτάκης άλλο που δεν ήθελε. Αυτός χτίζει το εκλογικό δίλημμα των δεύτερων εκλογών που τον συμφέρει: ψηφίστε με γιατί θα μπλέξουμε με το χάος.
Αλλά τι συμφέρει το ΚΙΝΑΛ να ενισχύει το εκλογικό δίλημμα του Μητσοτάκη; Ισα-ίσα. Το μόνιμο μοτίβο του θα έπρεπε να είναι «δεν τίθεται θέμα χάους, ούτε ακυβερνησίας, εμείς είμαστε εδώ».
Φυσικά έως τις εκλογές θα ζήσουμε κι άλλα τέτοια. Ο Μητσοτάκης θα παρουσιάζει τον εαυτό του ως μοναδική αξιόπιστη κυβερνητική λύση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν λέει τίποτα, ούτε προβλέπεται να πει κάτι, σχεδόν δεν ασχολείται.
Συνεπώς το ΚΙΝΑΛ καλείται εκ των πραγμάτων να καλύψει ένα κενό. Να πείσει ότι ο Μητσοτάκης δεν είναι μονόδρομος. Αλλά για να πείσει πρέπει κάτι να πει.
Latest News
Για κοίτα με στα μάτια
Και αγνόησε τη γίδα που έχω στην πλάτη
Κάποιος να ασχοληθεί
«Δεν κουνιέται ούτε φύλλο» από κυβερνητικής πλευράς, ώστε να παγώσουν αυτά τα λουκέτα ή να βρεθεί μια διάδοχη λύση προκειμένου τα φουγάρα να συνεχίσουν να «καπνίζουν»
Βουλή: Τα ανοιχτά ερωτήματα και η πραγματική μομφή
Η συζήτηση στη Βουλή δεν θα έπρεπε να είναι μόνο κοινοβουλευτικός καυγάς
Δουλεύουμε αρκετά, αλλά δεν αρκεί…
Προφανώς κάτι λάθος κάνουμε για να δουλεύουμε τις περισσότερες ώρες και να εισπράττουμε τις μικρότερες αμοιβές στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Λυσσώδης αντίσταση του κράτους
O σχετικά πρόσφατα εκλεγείς νέος πρόεδρος της Αργεντινής Χαβιέρ Μιλέι βρέθηκε μπροστά σε μια περίπου αναμενόμενη αντίδραση του κράτους και των πελατών του
Αβάσταχτη μισθολογική ελαφρότητα
Ο κατώτατος μισθός είναι ένα αναδιανεμητικό εργαλείο που έχει τόσο οφέλη όσο και κόστος
Η στρέβλωση του ανταγωνισμού στις τουριστικές μισθώσεις
Αυτά που έμεναν εκτός του κρατικού σχεδιασμού, ήταν μόνιμα η «ραχοκοκαλιά» των ελληνικών ξενοδοχείων
Ερευνάτε, ερευνάτε, ερευνάτε…
Χωρίς έρευνα και γνώση, η δημοκρατία παραμένει κενή περιεχομένου
Με νέους επενδυτές
Είναι ώρα να δούμε πώς θα αξιοποιήσουμε όλα αυτά τα δυνατά κομμάτια που μόλις δημιουργήσαμε
«Εγγυημένη ατιμωρησία» – για ποιους;
Δημιουργείται μια τάση εξιδανίκευσης του τίποτα