Θεωρητικά, το αίτιο προηγείται χρονικά του αποτελέσματος. Πρώτα χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο και μετά νιώθεις τον πόνο. Με την ίδια λογική, ο λόγος που δύναται να προκαλέσει πρόωρες εκλογές πρέπει να προηγηθεί της απόφασης για προσφυγή στην κάλπη. Όταν ο λόγος δεν προϋπάρχει, αλλά εικάζεται ή προεξοφλείται, δεν μιλάμε για αιτία αλλά για δικαιολογία. Και δικαιολογίες είναι εύκολο να βρεθούν, αν υπάρχει ευρηματικότητα και φαντασία.
Στην Ελλάδα, τα τελευταία 48 χρόνια, και τα δύο αυτά περίσσευαν. Η έννοια «τετραετία», όπως όλα στην Ελλάδα, είναι σχετική. Στο περίπου. Όταν λέμε τέσσερα χρόνια, εννοούμε το πολύ τρία, καθώς από τον δεύτερο κιόλας χρόνο ύστερα από τις εκλογές αρχίζουν τα σενάρια για τις επόμενες, η αντιπολίτευση ανεβαίνει στα κάγκελα, κάποιοι υπουργοί «κατεβάζουν μολύβια». Ο πραγματικός χρόνος ουσιαστικής διακυβέρνησης συρρικνώνεται.
Οι λόγοι που επικαλέστηκαν οι εκάστοτε πρωθυπουργοί για να δικαιολογήσουν την απόφασή τους να μην ολοκληρώσουν την τετραετία, δεν αντιστοιχούσαν στα όσα ορίζει το Σύνταγμα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, επρόκειτο για προφάσεις. Για αποφάσεις που ελήφθησαν με γνώμονα κομματικές σκοπιμότητες και όχι το εθνικό συμφέρον.
Ο Πρωθυπουργός είχε διαβεβαιώσει ρητά ότι η τετραετία θα εξαντληθεί. Προσφάτως άρχισαν να μπαίνουν αστερίσκοι που προετοιμάζουν το έδαφος για κάθε ενδεχόμενο. Και όπως έχει παρατηρηθεί, οι αστερίσκοι συνήθως προοικονομούν, θέτουν τις βάσεις για αυτοεκπληρούμενες προφητείες.
Γιατί ποιος ο λόγος να βάζεις στο τραπέζι αυτονόητες προϋποθέσεις, εάν δεν υπάρχει σκέψη – έστω – για κάτι άλλο από αυτό που διαβεβαιώνεις ότι θα ισχύσει. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η γλώσσα προδίδει προθέσεις. Όπως ήταν αναμενόμενο, η σεναριολογία φούντωσε, το πολιτικό τοπίο θόλωσε, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία. Ηδη, ορισμένοι οίκοι αξιολόγησης υποστηρίζουν ότι θα περιμένουν να διαμορφωθεί το νέο πολιτικό σκηνικό, προτού προχωρήσουν σε αναβαθμίσεις.
Αποδεικνύεται τελικά διαχρονικά, ότι τα τέσσερα χρόνια είναι πολλά. Δεν τα αντέχει ο εγχώριος πολιτικός βίος. Γιατί λοιπόν δεν καθιερώνουμε τη διεξαγωγή εκλογών κάθε τρία χρόνια; Η ακόμη και κάθε δύο. Έτσι η εκάστοτε κυβέρνηση δεν θα προλάβαινε να ζήσει τη φθορά, θα είχε να επικαλεστεί το επιχείρημα ότι δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το έργο της και θα είχε ουσιαστικό επιχείρημα να ζητήσει εκ νέου την ψήφο του λαού. Κυρίως όμως ίσως περιοριζόταν η ανώφελη, πληκτική και αντιπαραγωγική συζήτηση για το «πότε θα γίνουν εκλογές»…
Latest News
Οι εγκλωβισμένοι, τα ακίνητα και ο… φορέας
Θυμηθήκαμε ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μικρών επιχειρήσεων που μέσα στην κρίση κοκκίνισαν τα δάνειά τους
Η ευθύνη των τραπεζών
Οι τράπεζες πατούν καλύτερα στα πόδια τους, δεν εξαρτάται η κερδοφορία τους από τις προμήθειες. Επίσης είναι εμφανές ότι χρειάζεται η κυβέρνηση μια «νίκη» στο μέτωπο του κόστους ζωής
Ανάπτυξη που «τρώγεται»
Με τα μέχρι τώρα στοιχεία είμαστε πάνω και από τον στόχο του 2024
Απιστευτα δώρα προς τα πολιτικά άκρα
Αρχίζω να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι το σύνδρομο της επιτυχίας από μια φάση και μετά τυφλώνει τις δημοκρατίες, οι οποίες στη συνέχεια χάνουν και την ακοή τους.
Ελληνικές απώλειες από το «γαλλικό μέτωπο»
Θα πρέπει να θεωρούμε σίγουρες και τις πρώτες απώλειες για την Ελλάδα από το «γαλλικό μέτωπο».
Σοκαριστικές ομοιότητες
Στη Γαλλία, οι έμπειροι από την ελληνική κρίση βλέπουν ομοιότητες με την περίοδο 2012 – 2014 στην Ελλάδα
Η Γαλλία σε κρίση και η Ευρώπη σε περιδίνηση
Η πολιτική κρίση στη Γαλλία έρχεται να αναδείξει τα συνολικότερα προβλήματα της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης
Και όμως υπάρχει άλλος δρόμος
Με την παρουσία του στο OT Forum ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε ότι σε πείσμα μιας διάχυτης ρητορικής δεν υπάρχουν μονόδρομοι
Με τη Γαλλία ή την Ιταλία;
Τα προβλήματα στον περίγυρό μας πολλαπλασιάζονται
Η λάθος συζήτηση και τα προβλήματα της αγοράς
Ο Δούκας που φορολογεί ή ο Μητσοτάκης που δεν μειώνει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης και κάπου στο βάθος και ο Αράμπικα που ακριβαίνει.