Αν ένα κόμμα θέλει να λέγεται κόμμα, ειδικά εξουσίας, βασίζεται σε ιδέες και όραμα. Οι ιδέες δεν παραιτούνται. Έχουν συνέχεια. Η προσφορά ενός κόμματος στην κοινωνία δεν είναι μόνο θέμα προσώπων. Και για αυτό το λόγο, το νέο στοίχημα για τον ΣΥΡΙΖΑ, στη νέα εποχή, εφόσον δε θα έχει τον Αλέξη Τσίπρα, είναι να αποδείξει ότι ήταν ένα κόμμα που όντως είχε ιδέες, όπως ισχυρίζεται. Η αναφορά στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι με αφορμή τις εξελίξεις στα εσωκομματικά.
Οι εκπρόσωποι των πολιτών στη Βουλή δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται την ευθύνη. Τους βαραίνει το ποσοστό και στην προκειμένη ο ρόλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον οποίο τους τον έδωσε ο λαός. Δεν μπορεί ο λαός, οποίος ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ να μην έχει έναν αξιακό χάρτη. Να νιώθει ότι δεν θα έχει δυνατή εκπροσώπηση στη Βουλή, αλλά να ασκείται η κριτική προς την κυβέρνηση μόνον από κόμματα στο 4%.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποδείξει την αξία την οποία του έδωσε ο ίδιος λαός. Να απαντήσει μεταξύ άλλων: Είναι ένα ευκαιριακό κόμμα; Ή είναι ένα κόμμα που απλά νοσεί από τον ιό των κομμάτων εξουσίας. ‘Hταν μία παρένθεση; Ή θα ανασυγκροτηθεί και θα αποδείξει ότι είναι στην ομάδα αυτών των κομμάτων, τα οποία πήγαν ψηλά, έγιναν κυβέρνηση, αλλά μετά ο λαός τους έστειλε στην αντιπολίτευση για τα λάθη τους. Σεβάστηκαν τη λαϊκή εντολή, και βρήκαν μετά το δρόμο, και επανήλθαν. Ως κόμματα. Ως συλλογικότητα ιδεών. Αυτή την ευθύνη έχουν τα κόμματα απέναντι στους ψηφοφόρους τους. Σε αυτές τις ιδέες δεν μπορούν να συμφωνούν όλοι. Αλλά πρέπει να υπάρχουν, αλλιώς είσαι χυλός.
Η εποχή των Μνημονίων δεν ήταν η μοναδική κρίση στην Ελλάδα, αλλά αυτή την περίοδο ήταν αρκετοί όσοι την καπηλεύτηκαν πολιτικά. Πάτησαν στην αγωνία του κόσμου, στις τάσεις να αντισταθεί στη λιτότητα. Και ξεπήδησαν κόμματα τα οποία δεν υπάρχουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ εκείνη την εποχή έγινε κυβέρνηση. Σήμερα, με την Ελλάδα εκτός Μνημονίων,ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να είναι η δεύτερη δύναμη.
Ακόμα η ελληνική κοινωνία- ανεξάρτητα των εκλογικών αποτελεσμάτων- ψάχνει να βασιστεί σε ιδέες. Εξ ου και η μεγάλη αποχή. Πολιτικά και κοινωνικά η Ελλάδα πέρασε μεγάλες περιπέτειες και εκεί ξεπήδησαν πολλά κόμματα τα οποία πλέον δεν υπάρχουν.
Η νέα Βουλή, με τα πολλά κόμματα, και την υψηλή αποχή είναι δημιούργημα του κενού αξιών. Δεν είναι δυνατόν να αποτελεί μοναδικό πολιτικό κριτήριο για την ανάδειξη ενός κόμματος στις εκλογές, για παράδειγμα, η αύξηση των μισθών. Είναι αποτέλεσμα της κρίσης λιτότητας. Δεν είναι πολιτική «ιδέα». Είναι το αυτονόητο. Πολιτική επιδίωξη πρέπει να είναι η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου. Και από τον τρόπο με τον οποίο ασκείται η πολιτική φαίνονται οι ιδέες. Η λειτουργία των Θεσμών, της Δικαιοσύνης της μεταναστευτικής πολιτικής.
Latest News
Οι εγκλωβισμένοι, τα ακίνητα και ο… φορέας
Θυμηθήκαμε ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μικρών επιχειρήσεων που μέσα στην κρίση κοκκίνισαν τα δάνειά τους
Η ευθύνη των τραπεζών
Οι τράπεζες πατούν καλύτερα στα πόδια τους, δεν εξαρτάται η κερδοφορία τους από τις προμήθειες. Επίσης είναι εμφανές ότι χρειάζεται η κυβέρνηση μια «νίκη» στο μέτωπο του κόστους ζωής
Ανάπτυξη που «τρώγεται»
Με τα μέχρι τώρα στοιχεία είμαστε πάνω και από τον στόχο του 2024
Απιστευτα δώρα προς τα πολιτικά άκρα
Αρχίζω να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι το σύνδρομο της επιτυχίας από μια φάση και μετά τυφλώνει τις δημοκρατίες, οι οποίες στη συνέχεια χάνουν και την ακοή τους.
Ελληνικές απώλειες από το «γαλλικό μέτωπο»
Θα πρέπει να θεωρούμε σίγουρες και τις πρώτες απώλειες για την Ελλάδα από το «γαλλικό μέτωπο».
Σοκαριστικές ομοιότητες
Στη Γαλλία, οι έμπειροι από την ελληνική κρίση βλέπουν ομοιότητες με την περίοδο 2012 – 2014 στην Ελλάδα
Η Γαλλία σε κρίση και η Ευρώπη σε περιδίνηση
Η πολιτική κρίση στη Γαλλία έρχεται να αναδείξει τα συνολικότερα προβλήματα της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης
Και όμως υπάρχει άλλος δρόμος
Με την παρουσία του στο OT Forum ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε ότι σε πείσμα μιας διάχυτης ρητορικής δεν υπάρχουν μονόδρομοι
Με τη Γαλλία ή την Ιταλία;
Τα προβλήματα στον περίγυρό μας πολλαπλασιάζονται
Η λάθος συζήτηση και τα προβλήματα της αγοράς
Ο Δούκας που φορολογεί ή ο Μητσοτάκης που δεν μειώνει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης και κάπου στο βάθος και ο Αράμπικα που ακριβαίνει.