Χρονίζουσες, παγωμένες ή θερμές διενέξεις που παραμένουν διπλωματικά άλυτες οδηγούν αργά ή γρήγορα σε τραγωδίες (πόλεμο, απώλεια ανθρώπινων ζωών, προσφυγιά, καταστροφή κ.λπ.). Αυτό διδάσκουν η νέα (καταδικαστέα) έκρηξη βίας μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς αλλά και η περίπτωση του Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Η ελληνοτουρκική διένεξη είναι βέβαια εντελώς διαφορετική αλλά είναι πάντως μια (χρονίζουσα) διένεξη που πρέπει να επιλυθεί. Ωστόσο προσεκτική ανάγνωση των τοποθετήσεων του Πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών γύρω από τη διαδικασία εξομάλυνσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων εγείρει ερωτήματα για τον καταληκτικό στόχο της διαδικασίας αυτής.
Ποιος ακριβώς είναι ο έσχατος στόχος μας; Η βελτίωση του κλίματος, η ηρεμία και αποφυγή εντάσεων μεταξύ των δύο χωρών ή η επίλυση των διαφορών/ προβλημάτων που βρίσκονται στη ρίζα της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης ως προϋπόθεση για στέρεη, φιλική, συνεργατική ελληνοτουρκική σχέση;
Η ελληνική πλευρά αποφεύγει να αναφερθεί ευθέως και κατηγορηματικά ότι τελικός στόχος της διαδικασίας είναι η επίλυση των προβλημάτων ή έστω του μοναδικού προβλήματος είτε με διαπραγμάτευση είτε με τη Χάγη/ΔΔΧ. Η Τουρκία αναφέρεται σε επίλυση (προφανώς με τους όρους της).
Ο Πρωθυπουργός ειδικότερα σε πρόσφατη συνέντευξή του (Θεσσαλονίκη 17/9) συνόψισε τη θέση του: «… όταν διαφωνούμε, να μην οδηγούμε τα πράγματα στα άκρα και να μην έχουμε εντάσεις, όπως αυτές που δυστυχώς κληθήκαμε να διαχειριστούμε την τελευταία τετραετία, με υπαιτιότητα της Τουρκίας. Από εκεί και πέρα, η Χάγη είναι πολύ μακριά ακόμα».
Από την πλευρά του ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης σε δική του συνέντευξη (25/9) τόνισε: «Για μας είναι σημαντικό, σε πρώτο επίπεδο, να μπορέσουμε να παρατείνουμε την περίοδο ησυχίας και καταλαγής στην περιοχή μας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο (…) Και κάποια στιγμή – η οποία δεν είναι του παρόντος – να δούμε και τη μείζονα διαφορά…».
Πολύ μακριά η Χάγη
Επομένως ο μεν Πρωθυπουργός θεωρεί ότι «η Χάγη είναι πολύ μακριά» ο δε ΥΠΕΞ ότι «δεν είναι του παρόντος» να ασχοληθούμε με τη μείζονα διαφορά μας. Ως εάν να θέλουμε να μετατρέψουμε την ελληνοτουρκική αντιπαράθεση σε «παγωμένη διένεξη».
Μπορεί βέβαια αυτές οι αμφίσημες τοποθετήσεις να υπακούουν σε μια λογική συγκράτησης/ διαχείρισης των προσδοκιών για λύση σε εξαιρετικά δύσκολα θέματα πριν ακόμη εμπεδωθεί ένα κλίμα εμπιστοσύνης. Αλλά δεν μπορεί να διαφεύγει ότι μόνο η επίλυση των προβλημάτων εγγυάται τη στερεότητα και διαχρονικότητα της ελληνοτουρκικής προσέγγισης και τελικά φιλίας χωρίς διολισθήσεις σε επικίνδυνες εντάσεις.
Σε παλαιότερο άρθρο μου είχα γράψει για τη «μη λύση ως λύση» στα Ελληνοτουρκικά («Το Βήμα», 21/6/2020). Μήπως τελικά η Αθήνα επιχειρεί αυτή τη στρατηγική ή παραλλαγή της (με κίνδυνο όμως να χαθεί μια ευκαιρία; Ορισμένα προβλήματα λύνονται στη αρχή μιας κοινοβουλευτικής θητείας).
Αλλά από την άλλη εβδομάδα που αρχίζει ο πολιτικός διάλογος θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα.
*Ο Π.Κ. Ιωακειμίδης είναι ομότιμος καθηγητής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και πρώην πρεσβευτής – σύμβουλος ΥΠΕΞ, μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής στο Ελληνικό Ιδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ). Το τελευταίο βιβλίο του, «Ελλάδα: Ορίζοντας 2030», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαζήση
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΑ ΝΕΑ
Latest News
Προσδοκώντας την Ανάσταση σε έναν κόσμο που βυθίζεται στο σκοτάδι
Το ουσιαστικό μήνυμα της Ανάστασης, είναι ότι η νίκη του Κακού δεν είναι ποτέ οριστική
Τελικά θέλουμε να είμαστε χώρα των «δεικτών» ή των πραγματικών επιτευγμάτων;
Κάποια στιγμή πρέπει να συζητήσουμε πώς θέλουμε το μέλλον της χώρας
H 9η Μαΐου, Ημέρα της Ευρώπης
Σαρανταπέντε χρόνια μετά την υπογραφή της εισόδου μας στην σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, ελάχιστοι γνωρίζουν την προϊστορία ενός μοναδικού εγχειρήματος…!
Το Πανεπιστήμιο είναι διαμαρτυρία
Η διαμαρτυρία είναι τμήμα της μορφωτικής λειτουργίας των πανεπιστημίων
Η Ευρώπη πότε θα συζητήσει για την Ευρώπη;
Η Ευρώπη αδυνατεί να κάνει μια σοβαρή συζήτηση για το μέλλον της
Η τιμή της πατάτας
Πώς αντιμετωπίζεται και αυτή η ακρίβεια;
Το πιο σημαντικό κεφάλαιο
Παρασυρόμαστε από την γκρίνια και τη μεμψιμοιρία των καθημερινών προβλημάτων
Οι αυταπάτες ως εργαλείο αποτυχίας
Οι αυταπάτες όταν γίνονται δεύτερη φύση, έχουν ενίοτε υψηλό και οδυνηρό για τους λαούς κόστος
Ανθρωπιστική κίνηση ή ληστεία;
Μέχρι τώρα έχουν κατασχεθεί ρωσικά περιουσιακά στοιχεία ύψους περίπου 300 δισ. δολαρίων που ήταν τοποθετημένα σε δυτικά τραπεζικά ιδρύματα κατά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία
Ο νέος ενεργειακός φαύλος κύκλος
Μπορεί η ενεργειακή κρίση να θεωρούμε ότι έχει ξεπεραστεί λόγω της μείωσης των τιμών, αλλά αυτός ο νέος κόσμος που δημιουργείται με τις τόσο εντυπωσιακές επενδύσεις δεν έχει βρει ακόμα την περπατησιά του