Σαμ Μπάκμαν-Φριν: Γιατί είμαστε τόσο εμμονικοί με τους γονείς του

Κατά τη διάρκεια της δίκης για τον ντροπιασμένο κρυπτο-wunderkind Σαμ Μπάνκμαν-Φρίντ, ο καλλιτέχνης της αίθουσας του δικαστηρίου έκανε μια εμπνευσμένη, σχεδόν αφηρημένη επίκληση στους γονείς του τη στιγμή της καταστροφικής ετυμηγορίας. Ο πατέρας του είναι σκυμμένος, με λευκό κεφάλι στα χέρια, η μητέρα του σκεπάζει το πρόσωπό της, η σκιά των σκούρων ρούχων τους τους συγχωνεύει σε ένα ενιαίο βουνό ανείπωτης θλίψης.

Οι δημοσιογράφοι στην αίθουσα ήταν εξίσου καθηλωμένοι από την αντίδρασή τους, γράφοντας για τη Barbara Fried που «τσαλακώνεται» και τον Joe Bankman «διπλασιάζονται» και ότι «κρατούν ο ένας τον άλλον ψηλά». Το να καλύπτουν τα πρόσωπά τους δεν θα τους προστατεύει από τα βλέμματα που στοχεύουν στην κατεύθυνσή τους.

Σαμ Μπάνκμαν-Φριντ: Ένοχος για επτά κακουργήματα ο «Βασιλιάς των crypto»

Ως καθηγητές νομικής στο Στάνφορντ, είναι απίθανο το ζευγάρι να παρακολουθεί τον γιο τους να αφαιρεί τη γραβάτα και τα κορδόνια του καθώς τον μεταφέρουν στη φυλακή. Η Fried δίδαξε νομική ηθική και ο Mπάνκμαν έχει επικεντρωθεί στην οικονομική ρύθμιση — λεπτομέρειες που θα φαινόταν λίγο βαριές στην ειρωνεία τους αν ήταν σε ένα μυθιστόρημα που έγραφε κάποιος.

Τα πιο τρελά όνειρα και οι χειρότεροι εφιάλτες ενός συγκεκριμένου τύπου γονέα μπλέκονται στην ιστορία του SBF. Το παιδί τους πέτυχε πέρα από τις προσδοκίες τους και επαναστάτησε ελαφρώς μπαίνοντας στον κόσμο των οικονομικών, αλλά υποστήριξε τις πεποιθήσεις του δίνοντας τεράστια μερίδια από αυτά τα χρήματα, αλλά στη συνέχεια αψήφησε αυτές τις προσδοκίες και πάλι με το να γίνει καταδικασμένος εγκληματίας.

Παρόλο που τα στοιχεία εναντίον του πληθαίνουν, η σκληρή πίστη της μητέρας του σε αυτόν ήταν απόλυτη. Όπως είπε στη Sheelah Kolhatkar του New Yorker σε ένα μακροσκελές άρθρο τον περασμένο Σεπτέμβριο, όλη η οικογένεια ενδιαφέρεται «μόνο για ένα πράγμα, που είναι η αθωότητα του Sam». Ήταν τόσο σίγουρη για την αθωότητά του που δεν τον ρώτησε καν αν έκανε τα πράγματα για τα οποία κατηγορείται. Κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας, έχασε 10 κιλά.

Ήταν εκπληκτικό να σκεφτόμαστε αυτούς τους πολύ έξυπνους ανθρώπους που κάθονται στη δίκη και συνεχίζουν να πιστεύουν ότι ο γιος τους είναι αθώος μπροστά σε συντριπτικά στοιχεία για το αντίθετο. Οι μανιώδεις παρατηρητές της δίκης καταλαμβάνονταν από την απεραντοσύνη της αυταπάτης, από το πόσο αδύνατον τους φαινόταν να βλέπουν τον γιο τους με κάτι σαν λογική κρίση.

Ο Mπάνκμαν  είπε: «Νομίζω ότι οι περισσότεροι γονείς θα προτιμούσαν να πεθάνουν, ειλικρινά, παρά να δουν το παιδί τους να κατηγορείται για τέτοια φρικτά πράγματα».

Μέρος της γοητείας της δίκης ήταν η αναπόφευκτη αντιπαράθεση μεταξύ της γονικής αγάπης και της σκληρής πραγματικότητας. Υπήρχε, στον Τύπο και το κοινό, μια πείνα για τον Mπάνκμαν  και τον Fried να επεξεργαστούν ότι ο γιος τους είχε διαπράξει τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορήθηκε, κάτι που, φυσικά, μπορεί να μην το κάνουν ποτέ. Στο Verge, ένας ρεπόρτερ στην πραγματικότητα υποστήριξε: «Οποιεσδήποτε αυταπάτες μπορεί να είχαν για την αθωότητα του γιου τους διαλύθηκε κατά τη διάρκεια της δίκης», αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία ότι αυτό είναι αλήθεια.

Το θέαμα εγείρει το ανησυχητικό ερώτημα: Μπορεί κάποιος γονιός να δει το παιδί του καθαρά; Αναρωτιέται κανείς αν οι αντιλήψεις που έχουμε για τα παιδιά μας — «Ο Σαμ δεν θα πει ποτέ μια αναλήθεια. Απλώς δεν είναι μέσα του», είπε ο Fried – είναι συχνά αυταπάτες ή φαντασιώσεις. Αν είμαστε όλα αυτά παρωπίδες ή τυφλά στο θέμα των παιδιών μας. Αν τους ακολουθήσουμε σε οποιοδήποτε σκοτεινό μέρος πάνε. Ο Sam ήταν αρκετά εμφανώς και κραυγαλέα ξαπλωμένος στο σταντ, αλλά οι γονείς του μπορεί να μην το πιστέψουν ποτέ.

Η ιστορία των γονιών του SBF μας δείχνει πόσο διαταραγμένη είναι η γονική αγάπη. Οι αξίες που είχαν ανατραπεί. Ολόκληρος ο εαυτός τους αναδιοργανώθηκε από αυτή τη συμφορά. Έχουν σφυρηλατηθεί σε διαφορετικά ανθρώπινα όντα.

Συχνά αναφέρεται ότι οι φίλοι και οι συνάδελφοι του Mπάνκμαν  και του Fried τους αποκαλούν «δεοντολογικά επιμελείς» ή «βαθιά ηθικούς», αλλά αυτή η ηθική φαινόταν να καταρρέει μπροστά στην απίθανη επιτυχία του γιου τους. Το ζευγάρι δεν είχε γίνει συνέταιροι σε μεγάλα δικηγορικά γραφεία. είχαν επιλέξει έναν λιγότερο επικερδή, πιο διεγερτικό πνευματικά δρόμο, με αρχές. Κι όμως, η εγγύτητα σε τεράστια, ιλιγγιώδη χρηματικά ποσά φαινόταν να εξάπτει τη φαντασία τους.

Ακόμη και πριν ο SBF εμφανιστεί στο εξώφυλλο των περιοδικών ως ένας από τους νεότερους δισεκατομμυριούχους στον κόσμο, ο πατέρας άρχισε να εργάζεται για τις εταιρείες του γιου του. Ο Mπάνκμαν  άρεσε να λέει ότι ήταν «ο ενήλικας στο δωμάτιο», αλλά ήταν επίσης ο δικηγόρος στο δωμάτιο. Πρώην υπάλληλοι αναφέρθηκαν από το Bloomberg ότι η SBF «συμβουλευόταν τον μπαμπά του συνεχώς» και ήταν σε πολλές ομαδικές συνομιλίες που σχεδίαζαν την κατάρρευση της FTX.

Στη δίκη έγινε λόγος για το πώς η εταιρεία δεν είχε μια «ομάδα διαχείρισης κινδύνου», αλλά οι γονείς σας δεν υποτίθεται ότι είναι η ομάδα διαχείρισης κινδύνου; Γιατί οMπάνκμαν  δεν είδε τι συνέβαινε ή δεν πίεσε τον Sam να βάλει δικηγόρους με ρυθμιστική εμπειρία. Μια απάντηση που υποδηλώνει είναι ότι τυφλώθηκε από τα τεράστια, αποπροσανατολιστικά χρηματικά ποσά, δεν ήθελε να δει τι συνέβαινε.

Πολλοί από εμάς λαχταρούμε να ανακαλύψουμε κάποιο μοιραίο λάθος, κάτι που ο Mπάνκμαν  ή ο Fried έκαναν λάθος ως γονείς, κάποιον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν να είχαν ενεργήσει διαφορετικά για να σώσουν τον λαμπρό αλλά επικίνδυνα αλαζονικό γιο τους. Ας πούμε, περιορίζοντας τον χρόνο του στην οθόνη ή επικοινωνώντας πιο ξεκάθαρα ότι οι κανόνες ισχύουν για όλους, ακόμη και για τα παιδιά των καθηγητών του Στάνφορντ.

Ωστόσο, μπορούμε μόνο να βρούμε πόσο ανήμποροι είναι οι γονείς να εξασφαλίσουν την ευτυχία ή ακόμα και τη βασική ευημερία του παιδιού τους. «Το να σώσουμε τον Σαμ είναι το σημαντικό έργο της ζωής μας».